Ronald Weinland

Gods schepping

In een recent artikel is een deel van de geschiedenis van de Kerk besproken en het proces van hoe God Herbert W. Armstrong de correcte dag waarop het Pinksterfeest altijd gevierd moet worden, liet zien.

Dat specifieke voorbeeld in onze geschiedenis leert ons veel over hoe God met Zijn Kerk werkt, hoe Hij Zijn Kerk leidt en hoe Hij Haar test en verfijnt. Hoewel terloops vermeldt in dat artikel, is er een deel van het verhaal waar we in dit artikel dieper op in zullen gaan. Het is ontzagwekkend hoe Gods schepping tot stand wordt gebracht binnen de Kerk.

Direct nadat iemand wordt gedoopt, zal een dienaar de handoplegging doen, en daardoor wordt deze persoon bevrucht met Gods geest. Op dit moment is hij of zij verwekt door God; onze geest ontvangt Zijn geest. Dit is het begin van Gods schepping van Elohim, in iemand die pas gedoopt is. Vanaf deze bevruchting krijgt dat leven een ongelofelijke betekenis en doel. De omvang van een dergelijke gebeurtenis kan pas worden begrepen als je het meemaakt.

Op de eerste plaats moet er een ‘roeping’ zijn, wat de persoon naar Gods Kerk trekt. Die persoon begint kennis te krijgen van de waarheid en zij moeten overtuigd worden dat zij die waarheid moeten gehoorzamen. Zij moeten zien dat zij vergeving nodig hebben voor alle zonden uit het verleden, dat zij gedoopt moeten worden om vergeving te krijgen. Samen met dit verlangen naar de doop en vergeving van zonden zal men kunnen zien dat men in het leven Gods geest nodig heeft.

Dit proces is elementair in het allereerste begin van geestelijk inzicht en begrip. Het vermogen om de omvang van wat er eigenlijk gebeurt om zo’n moment is niet mogelijk. De waardering en geestelijk begrip is iets waar wij door de tijd in kunnen groeien. Een dergelijk begrip, grote dankbaarheid en verwondering (en ontzag) van onze kant zal groeien en zal ontwikkelen tijdens een levenslang proces van geestelijke groei. Dit is iets dat niet alleen individueel gebeurt, als proces van individuele groei, maar het is ook een proces van groei en ontwikkeling van ‘de Kerk’ die God doet doen groeien door de tijd.

Een groeiende Kerk
Mensen kunnen geestelijk groeien, volwassen worden en ‘de Kerk’ groeit ook, en is het instrument dat God gebruikt om Zijn Familie te creëren. Omdat wij weten hoe God met de mensheid in de voorbije 6.000 jaar gewerkt heeft, en met Zijn primaire focus gedurende die tijd op de schepping van de 144.000, kunnen wij zien dat Gods methode (of proces) van het creëren van Elohim op zich een groei (of ontwikkelings-) proces is geweest. Gedurende deze periode heeft God steeds meer en meer geopenbaard over Zijn doel en plan. God blijft voortbouwen en door dat te doen blijft Zijn plan zich ontvouwen, zelfs in groei, ontwikkeling en ‘rijping’ van de Kerk. Bij gebrek aan een betere uitdrukking: dit is geweldig! Wat God doet en hoe Hij het doet, hoe Hij Elohim schept, boezemt inderdaad ontzag in. Om dit alles vollediger te kunnen zien, is het belangrijk een stapje achteruit te zetten en gewoon te kijken naar hoe God Zijn Familie ontwikkelt, (altijd laat rijpen) en schept.

In de eerste 4.000 jaar werkte God voornamelijk met enkele mensen of een klein aantal tegelijk. De structuur waarin Gods scheppingsproces dynamisch kan toenemen en kan groeien, moest zeer zorgvuldig en nauwkeurig opgebouwd worden, over een lange periode van tijd, om datgene te bouwen dat nodig is om een grote stabiliteit en een goed kader te bieden voor dat wat zal volgen.

Na die tijd kwam Jezus Christus om de rol van het Pascha te vervullen en ook om meer te vervullen van dit ‘rijpingsproces’ van de schepping. Hij kwam om de ‘hoeksteen’ te zijn van Gods schepping. Eens Hij geplaatst was, binnen deze groeiende ontwikkeling van Gods schepping, was dit een grote stap voorwaarts in het proces: ‘de Kerk.’ Op dat moment werd het scheppingsproces van Elohim enorm versneld.

‘Zij dan, die zijn (Petrus’) woord aanvaardden, lieten zich dopen en op die dag werden ongeveer drieduizend zielen toegevoegd’ (Handelingen 2: 41)

Op die Pinksterdag in 31 na Christus, toen Petrus deze woorden sprak, nam de ontwikkeling (schepping) van Elohim een grote stap voorwaarts. Drieduizend mensen werden in één dag toegevoegd aan de Kerk. Zoals de apostelen werden geïnspireerd om te onderwijzen en schrijven, wat later deel uit zou maken van de Bijbel, werd dit proces van ontwikkeling van Elohim meer en meer versneld. Johannes was de laatst levende apostel van de originele apostelen. En hij leidde op oudere leeftijd de Kerk. Tegen de tijd dat hij het boek Openbaring en de brieven van 1, 2 en 3 Johannes schreef, had God hem diep geestelijk inzicht over onderwerpen als de antichrist, de manier waarop God en Christus voortdurend ‘in’ iemand kunnen wonen, die met de geest verwekt is en het onderwerp liefde (agapé) gegeven. Deze ‘gerijpte’ leer, die door Johannes aan de Kerk gegeven werd, hielp het scheppingproces te versnellen, en hielp de Kerk om op het pad te blijven in het basiskader (dat opgericht werd ten tijde van Johannes) voor de daaropvolgende 1.800 jaar. Tijdens Sardis begon de Kerk te verliezen wat God haar gegeven had.

Voorbereiding op het Millennium
Na 4.000 jaar, waarin God op meer individuele basis werkte, schoot het scheppen van Elohim drastisch vooruit omdat God een tweede middel gebouwd had waardoor grotere aantallen gecreëerd konden worden, om deel uit te maken van Zijn Familie, in de komende 1.900 jaar. Toen God Herbert W. Armstrong riep en met hem begon te werken om de waarheid in Zijn Kerk te herstellen, begon Hij nog veel meer te doen. Twee grote fasen in Gods scheppingsproces waren de voorbije 6.000 jaar uitgewerkt. De 1ste fase was toen God op individuele basis of met een zeer klein aantal mensen tegelijk werkte. En de 2de fase was werd bereikt bij Christus 1ste komst, die leidde tot de oprichting van de Kerk. Door Herbert W. Armstrong en dit laatste tijdperk van de Kerk van God – PKG, heeft God Zich voorbereid op de volgende, bijna ondoorgrondelijke enorme stap voorwaarts voor Zijn Kerk, in het Millennium.

God herstelde niet alleen grote waarheid en gaf hij grote kracht om de verspreiding van de waarheid via de steeds toenemende technologie, door Herbert W. Armstrong, maar Hij begon het raamwerk te bouwen voor de bouw van een steeds groeiend derde ‘middel’ voor groei van ‘de Kerk.’

Na gekneed en gevormd te zijn om Gods Kerk te leiden in het Filadelfia tijdperk, inspireerde God meneer Armstrong om het boek ‘Mysterie der Eeuwen’ te schrijven, dat op de meest gedetailleerde en volwassen manier het plan, doel en werk van God doorheen de eeuwen, beschrijft. Dit boek was een opeenstapeling en eindproduct van wat God hem onderwezen en hem geopenbaard had gedurende vijf decennia. Het ‘Mysterie der Eeuwen’ weerspiegelt een sterk toegenomen volwassenheid die God Zijn Kerk had gegeven om haar voor te bereiden op datgene waar Hij na de Apostase op voort zou bouwen. De duidelijke en beknopte schets in dat boek, van Gods werk door de eeuwen heen, was het raamwerk en de katalysator die het overblijfsel van Gods Kerk snel zou doen oprichten na de Apostase. Dit was allemaal zo ontworpen door God, om Zijn Kerk te bouwen en voor te bereiden op de volgende grote fase van Zijn eeuwig groeiende schepping van Elohim.

Begrijp hoe het begrip ‘de Kerk’ en het voortdurende rijpingsproces gebruikt wordt in dit artikel. Dit betekent niet dat mensen in Gods Kerk nu meer gegroeid of gerijpt zijn dan in het verleden. Dat is niet waar. God kneedt, vormt en werkt aan de schepping (van Elohim) in elke persoon die in God en Christus blijft, om een ieder te doen groeien waarna zij in Zijn Koninkrijk verandert kunnen worden van sterfelijk naar onsterfelijk. De groeiproces (vooral binnen de Kerk) waarbij mensen kunnen groeien en sneller gevormd kunnen worden is het resultaat van Gods progressieve openbaring en het scheppingsproces door de tijd heen.

Zodra de constructie van Gods ontwerp en plan, gedurende meer dan 4.000 jaar was bereikt en neergeschreven in de Bijbel, bracht het Pascha, die de Messias zou worden, zoveel van Gods plan samen, zodat er met duizenden mensen tegelijk gewerkt kon worden, op een meer volwassen, ontwikkelde en effectievere manier. Maar zelfs met dit alles, het aantal stond vast: er zouden slechts 144.000 mensen ontwikkeld, gekneed en gecreëerd worden om bij Christus’ komst in het Koninkrijk van God te komen.

God heeft nu die structuur van Zijn geestelijke regering en priesterschap voor het Millennium voltooid. Zoals Hij de fase van Zijn Koninkrijk bouwen, voltooid heeft, heeft Hij ook gelijktijdig de laatste gebeurtenissen voor Zijn Kerk in de eindtijd voorbereid, die wij nu meemaken en deze zullen dienen als een soort deksteen van de gehele geschiedenis, ervaringen en onderwijs die de weg gebaand hebben voor de volgende grote fase van Gods schepping. Na 6.000 jaar is de complete structuur van Gods priesterschap en regering voor de komende 1.100 jaar tot stand gebracht. Gedurende deze periode zal het scheppingsproces zelf volledig ‘gerijpt’ en ontwikkeld zijn om mensen (gelijktijdig, miljoenen en miljarden mensen tegelijk) die gedurende die tijd die voor ons ligt zullen leven, het sneller, gemakkelijker zullen leren en veel makkelijk tot Elohim gemaakt kunnen worden.

God heeft ons de kracht van Zijn gegroeid scheppingsproces laten zien, dat diegenen die in de laatste 5 jaar in Zijn Kerk gezeten hebben, meegemaakt hebben. Het grotere wonder is dat dit bereikt is in het tijdperk van Satans regering en bovendien in een tijd waarin Satan zelf en de demonen Gods volk hebben aangevallen en getracht hebben Gods volk schade toe te brengen. Gods controverse over Sion, millennia na millennia, is nu geregeld. God ‘is Almachtig’ en laat alles gebeuren zoals Hij zegt. Wat wij meegemaakt hebben is inderdaad geweldig!

Pinksteren tot Pinksteren
Wat wij in dit artikel behandeld hebben brengt ons tot dit punt. Wij zijn gegroeid en omarmen een unieke, ongelofelijk belangrijke en wondermooie uitdrukking: Pinksteren tot Pinksteren. Deze uitdrukking, die wij nu in deze tijd gebruiken, is vol visie, focus en volledige anticiperende verwachting van de vervulling van Gods belofte, opgeschreven door Daniel, over de definitieve afronding van deze eindtijd en de vestiging van Zijn Koninkrijk op deze wereld.

In de voorbije artikelen hebben we gesproken over het wonder van de schepping van de sterrenstelsels, waarin zich een groot aantal fijne kneepjes bevinden die de verhevenheid en opperste grootheid van de Almachtige God, die onze Vader is, uitschreeuwen. Toch is de schepping van de mens in Elohim het grootste wonder en creatieve uitmuntendheid van alles. David sprak over de sterren aan de hemel en dacht na over de belangrijkheid die God op de mens geplaatst heeft, dat Hij hem (de mens) gedenkt. Dat wat wij vandaag de dag zien en weten over het universum maakt wat David toen zag en wist inderdaad heel klein. Onze aardering, dankbaarheid en ontzag zou zoveel groter moeten zijn, vanwege Gods progressieve openbaringen en enorm rijpings- of groeiproces, dat nu aan het werk is in ons leven.

Het ontwerp, de planning, voorbereiding voor de bouw en het bouwen dat in het leven van een ieder van ons gebeurt, is om Elohim te scheppen. En dat is iets dat ons petje echt te boven gaat. Wij moeten het echter wel deze waarheid van God kennen en ervan overtuigd zijn dat deze waarheid in ons leven werkt. Wij zijn niet in staat het volledig te begrijpen, maar God geeft ons een toenemende waardering voor het werk, de fijne kneepjes, de exactheid en het absolute wonder van wat wij de laatste jaren van deze eindtijd meegemaakt hebben.

Dit artikel werd geïnspireerd door een brief van iemand, die ik deze week ontvangen heb. Deze persoon vertelt over hoe ik meerdere malen gesproken heb over het Pinksteren van 1974, en wat er in het begin van dit artikel staat over hoe God Herbert W. Armstrong leidde tot het zien op welke correcte dag van de week het Pinksteren gevierd zou moeten worden. Deze persoon schreef vervolgens: ‘ik wacht op het moment dat je iets gaat zeggen over het komende Pinksteren (2014), dat precies 40 jaar later is (1974 – 2014)’

Zoveel van Gods plan met betrekking tot het einde van de 6.000 jaar menselijke zelfbestuur en het einde van Satans heerschappij over deze aarde, gaat over van Pinksteren tot Pinksteren. Op een Pinksterdag gaf God zijn gecodificeerde schets voor Zijn manier van leven, in de vorm van de 10 Geboden. De volgende, belangrijke Pinksterdag, was in 31 na Christus, toen God openbaarde dat de enige echte manier waarop de geestelijk wet gehouden kan worden is als men Zijn kracht, Zijn geest, die in ons woont, ontvangt. De volgende belangrijke Pinksterdag is wanneer de eerstelingen van Gods Koninkrijk in Elohim opgewekt zullen worden, en zullen dienen onder onze Messias, om deze wereld te regeren.

Het was op Pinksteren 1998, precies één jaar nadat God mij gescheiden had van de verstrooiing van de apostase, om Zijn Kerk te leiden, werd dit overblijfsel van Gods Kerk volledig opgericht. Kijk, wij weten wat het doel, de betekenis en het verband tussen van Pinksteren 2012 en 2013. Maar hoe zit het met Pinksteren 2014? Hoe zit het met de timing van 40 jaar? Is het toeval, dat we tot een unieke telling komen, in de betekenis van dat God 40 jaar geleden Zijn Kerk in de eindtijd de juiste timing voor het vieren van Pinksteren openbaarde? Broeders, al wat ik op dit moment kan zeggen is dat het niet toevallig is. Dit heef een grote betekenis en God zal het op Zijn tijd meer volledig openbaren. Gods timing en precisie in alle dingen in ons leven en in de Kerk zijn zo ontworpen. Vooral met zoiets belangrijks als de betekenis van Pinksteren, 40 jaar, en het eind van dit tijdperk. Zoiets is geen toeval.

Wat ik nu kan zeggen is wat God mij al gegeven heeft te zeggen. Zijn ‘belofte’ is zeker en absoluut, zoals het beschreven staat in Daniel. God zal al deze dingen tot een einde brengen in deze eindtijd, zodat de heerschappij over deze wereld uit handen van de mensheid genomen kan worden, zodat er een eind aan Satans heerschappij gemaakt kan worden. Op een Pinksterdag zal Jezus Christus, samen met de 144.000 komen om de heerschappij van Gods Koninkrijk op aarde op te zetten. Gods belofte is zeker. En wij zullen de timing weten eens de 2de Trompet geopenbaard wordt.

Wij blijven waakzaam, zowel fysiek als geestelijk. Wij blijven wachten op God. Wij kijken naar God om leiding en begeleiding, terwijl wij doorgaan met op Zijn manier het leven te leven, naar Hem en Zijn Zoon en alle andere mensen toe. Wij hebben vele moeilijke en zware beproevingen meegemaakt, maar zij hebben ervoor gezorgd dat Gods geest meer in ons is, en wij zijn gezegend om vooruit te blijven gaan in de waarheid. En toch lijden nog veel mensen als gevolg van de beproevingen en aanvallen van het afgelopen jaar.

De geboortepijn
Wij moeten rekening houden met nog een ander belangrijk aspect van het lijden en de druk (stress) die in kracht toeneemt in deze wereld (de geboorte pijn) Het is een combinatie van wat ‘in de lucht’ (in het leven om ons heen) is, omdat de stress van het leven (in de politiek, de omstandigheden in de wereld, het gezinsleven, de economie etc.) groeit en de onzichtbare zin (niet begrepen of gezien worden wat het is) van de druk die afkomstig is van een instortende wereld (Babylon, Assyrië en Egypte) om ons heen. Dit gaat niet over specifieke aanvallen op ons, van Satan en de demonische wereld, zoals tijdens de periode van 5 maanden, toen zij de vrije hand hadden om dat te doen. Dit gaat over de stress van de wereld, die zo groot is, dat de manieren van de wereld uit zichzelf beginnen te imploderen. Daarnaast is er de toenemende boze geestenwereld, die op haar achterste poten staat en de wereld op elke mogelijke manier aanvalt.

Pinksteren van 2014 zal vreselijk belangrijk zijn in alles dat God uitwerkt voor de overgang van deze wereldse regeringen naar Zijn Regering die op aarde zal regeren. Wij moeten gefocust blijven op ‘van Pinksteren tot Pinksteren,’ tot de dag dat Christus’ heerschappij begint en wanneer ons ware ‘grote werk’ in vrede, volheid en vreugde des levens zal beginnen. Het Koninkrijk van God is niet veraf meer.

Wij zijn een zeer unieke tijd ingegaan. Deze tijd moet niet verward worden met de directe aanvallen van Satan en de demonen. Hoewel zij nog steeds proberen Gods volk te bestoken is er een unieke soort stress en druk of spanning van het leven om ons heen, en die is afkomstig van een wereld die op het punt staat te imploderen. Het is overal om ons heen en groeit in intensiteit. Er is een deel in de Bijbel, dat nu meer dan ooit toepasselijk is op ons leven, omdat wij voor het hoogtepunt van de toepassing van deze verzen staan, met de veranderingen die voor de deur staan. En met deze verzen zullen wij dit artikel afsluiten.

‘De geest (van God) getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn (Romeinen 8: 16)

Dat is iets dat wij gewoon ‘weten.’ Wij kennen de waarheid, die God aan ons geopenbaard heeft. Wij weten hoe God ons geroepen heeft en met ons blijft werken. Wij ‘weten’ wat God ons persoonlijk gegeven heeft, onze relatie met Hem, Zijn Zoon en diegenen in Zijn Kerk.

‘Zijn wij nu kinderen (van God), dan zijn wij ook erfgenamen: erfgenamen van God, en mede-erfgenamen van Christus; immers, indien wij delen in Zijn lijden, is dat om ook te delen in Zijn verheerlijking (vers 17)

Wij groeien geestelijk en wij hebben een zeer onrustige tijd in de Kerk meegemaakt, in deze laatste fase van de eindtijd. Wij leren meer en meer hoe het is om te lijden ‘in’ Christus. Wij moeten onszelf, deze wereld en de demonische geestenwereld overwinnen. Wij weten wat het betekent om te lijden om gerechtigheid, om Gods weg, om de zaak (controversie) van Sion.

‘Want ik ben er zeker van, dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid, die over ons geopenbaard zal worden.’ (vers 18)

Vechten voor het Koninkrijk van God is de grootste strijd in het leven. Het is niet gemakkelijk. Het zijn intensieve gevechten, vooral nu, terwijl deze wereld begint te sterven. Wat moet jij ‘dragen’ of ‘verdragen’? God zal het gebruiken om datgene in jou te vormen en kneden waardoor jij uniek zal zijn in Zijn Koninkrijk. Dat is zeker! Onze levens zijn niet toevallig, hoewel sommige dingen voor ons kunnen gebeuren. Maar God is er altijd om het goede daardoor naar boven te halen.

‘Want met reikhalzend verlangen (wij zijn enorm gegroeid in onze oprechte zoektocht en ons geloof vol verwachting van Christus’ komst) wacht de schepping op het openbaar worden der zonen Gods.’ (vers 19)

Wij kijken reikhalzend uit naar de komst van Christus en de opstanding van de 144.000 in het Koninkrijk van God, die Gods heerschappij op aarde zal vestigen.

Want de schepping (de basis en het doel van fysiek menselijk leven, dat de verdere schepping van Elohim mogelijk maakt) is aan de vruchteloosheid onderworpen, niet vrijwillig, maar om (de wil van) Hem, die haar daaraan onderworpen heeft, in hope echter, omdat ook de schepping zelf (met als begin het menselijk leven) van de dienstbaarheid aan de vergankelijkheid (de geest van Babylon, Egypte en Assyrië) zal bevrijd worden tot de vrijheid van de heerlijkheid der kinderen Gods. (zoals Elohim) Want wij weten, dat tot nu toe de ganse schepping in al haar delen zucht en in barensnood is. (Romeinen 8: 20 – 22)

Vanaf het begin, 6.000 jaar geleden, heeft God Zijn eerstelingen geroepen en geschapen, die tot Elohim zullen gaan behoren. Wij naderen nu het einde van de grootste strijd ooit (in deze wereld van Satans heerschappij) God heeft ons gewaarschuwd dat de strijd zal toenemen, de geboortepijn zal onze laatste strijd weerspiegelen. Hoewel het voor allen die God geroepen heeft al een grote strijd geweest is in de voorbije 6.000 jaar, is deze laatste strijd de grootste van allemaal.

Ik herinner me nog goed dat ik in 1969 geroepen werd. Ik heb gezien dat in Filadelfia, het tijdperk dat eindigde in Januari 1986, met de dood van meneer Armstrong, er van tijd tot tijd in de Kerk verschillende oorlogen, spanningen en ontberingen waren. Die periode moet worden beschouwd als vrij makkelijk, vergeleken met de voorbije 5 jaar en vooral nu, nu wij de laatste fase ingegaan zijn van wat God uitwerkt, om het Millennium in te kunnen luiden.

Wij zijn een fase van vermeerderde geboortepijn ingegaan, waarbij de intensiteit groter wordt. Wij mogen niet opgeven of op zoek gaan naar een eenvoudigere manier, maar moeten vechten voor ‘deze manier van leven’ en ijverig werken om een nieuw tijdperk in te helpen luiden door gefocust te blijven op God en Zijn manier van leven.