Ronald Weinland

Maar we kennen het effect van dit soort waarschuwingen, het is net zo als met alle waarschuwingen die God doorheen alle tijden gegeven heeft. Bijna alle mensen hebben altijd zulke waarschuwingen genegeerd, en zij geloofden al zeker niet dat zij van de almachtige God afkomstig waren. Dat is de ware getuigenis (de bewijslast bij uitstek) voor het oordeel over de 6.000 jarige geschiedenis van de mens.

De enigen die werkelijk baat gehad hebben bij waarschuwingen zijn zij die zich ‘in’ het Lichaam van Jezus Christus bevinden, en die daar niet uit verwijderd zijn door zonden zonder bekering. Er zijn ook diegenen die door alle tijden heen die baat gehad hebben bij Gods waarschuwingen, namelijk zij die door Hem geroepen werden. En er zijn ook nog anderen, in wie God een groter doel aan het uitwerken was, om in Zijn plan te gebruiken. Dat is ook een ware getuigenis van allen die werkelijk baat gehad hebben van Gods waarschuwingen.

We bevinden ons nu in de profetische Dag Des Heren, de tijd waarin God Zijn uiteindelijke oordeel zal vellen en een einde zal maken aan 6.000 jaar van menselijk zelfbestuur en de absolute weigering om naar God te luisteren. Gods laatste profetische Dag dient voor de uitvoering van Zijn oordeel, zonder verdere eindeloze waarschuwingen die toch in dovemansoren vallen. Nu dat het laatste eindtijd oordeel over deze wereld gekomen is om haar te zuiveren, te bestraffen en te vernederen, zou het wijs zijn voor Gods Kerk om ons voor ogen te houden dat wij ook voortdurend onder Gods oordeel blijven.

Het oordeel over Gods Kerk is niet bedoeld om te straffen en te zuiveren, zoals dit voor de wereld het geval is, maar voor ons behoud, wanneer wij ons gewillig aan Gods oordeel overgeven door onszelf te onderzoeken en te beproeven voor God (2 Corinthen 13: 5, 1 Corinthen 11: 28-32). Daarom moeten wij voortdurend Gods leiding in ons leven zoeken, d.m.v. Zijn correctie, vermaning en inspiratie in ‘hoe’ Hij ons leidt en stuurt. Dit bepaalt in grote mate hoe gewillig wij ons aan Gods oordeel onderwerpen. Dit is de reden waarom deze artikels vanaf nu rechtstreeks aan Gods mensen gericht zullen zijn, en aan die mensen die door Hem groepen worden – zij die ‘oren om te horen’ hebben.

1.260 Dagen van Getuigenis
Gedurende de voorbije 4 jaar heeft Gods Kerk veel bijgeleerd over Gods definitie en doel van een ‘getuigenis’. Het is goed om hier herinnerd te worden aan het tweede boek dat door God geïnspireerd werd om in deze eindtijd geschreven te worden, en de titel die Hij inspireerde voor dit boek: ‘2008 – Gods Laatste Getuigenis’.

Velen hebben die titel bespot, niet begrepen en fout geïnterpreteerd. Naarmate de tijd vanaf 14 December 2008 vorderde en de tijd van de 1.260 profetische dagen van Gods twee getuigen voortschreed, waren er zelfs in Gods Kerk die begonnen te denken dat die titel niet langer geschikt was. Hierin ligt een grote les die we kunnen leren over profetische woorden die God inspireert. Profetische woorden zijn profetisch tot op het tijdstip dat zij effectief komen te gebeuren. Sommigen zijn gestruikeld omdat zij foutievelijk geloofden dat dit boek een complete en grondige uitleg van eindtijdprofetie was. Maar dat is het niet! Het bevat op zich grotendeels profetische woorden die nog steeds profetisch van aard zijn, maar duidelijker en uitgebreider dan ooit tevoren.

God heeft aan Zijn mensen laten zien dat Zijn woord progressief (voortdurend) geopenbaard wordt. De hele Bijbel is zo geschreven. Abraham kreeg profetische beloften en een zeer fundamentele kennis van Gods plan. Tegen de tijd dat Mozes ten tonele verscheen, begon God veel meer te openbaren dan datgene wat Hij aan Abraham had gegeven. En daarna, ten tijde van de koningen van Juda en Israël, bleef God meer en meer openbaren door middel van de profeten; maar weinig daarvan werd echt begrepen toen, omdat het meeste daarvan voor de eindtijd geschreven was.

Toen Jezus begon te onderwijzen en meer details gaf over de profetieën en Gods doel, werd er een reusachtige stap voorwaarts gezet in alle openbaringen van God. Dit werd op de voet gevolgd door de geschriften van de apostelen, die nog meer gedetailleerde profetische woorden optekenden en uitgebreide openbaring gaven over Gods geestelijke manier van leven voor Zijn Kerk.

Dit proces van openbaring door God van Zijn wil en plan is altijd progressief geweest door alle tijden heen. Wanneer iemand dit proces in werking begint te ‘zien’ en te ‘begrijpen’, dan wordt Gods woord zoveel meer opwindend en vervullend. Dit geeft een extra dimensie aan de schoonheid en de inspiratie die van Gods werk uitgaan.

Een Laatste Getuigenis
Dit brengt ons tot in de periode van de eindtijd. Toen God Mr. Armstrong in de Filadelfia era ten tonele bracht, openbaarde Hij via hem nog veel meer omtrent Zijn doel en Zijn plan. Tegen het einde van zijn leven schreef Mr. Armstrong zijn laatste boek ‘Mysterie der Eeuwen’. Dat boek gaf een gestructureerd en uitgebreid overzicht van Gods plan en doel, kernachtiger dan ooit tevoren.

Toen de tijd gekomen was dat Christus’ profetie uit Mattheus 24: 14 vervuld moest worden, verduidelijkte en vereenvoudigde God Zijn boodschap (het goede nieuws, het evangelie) dat aan de hele wereld verkondigd moest worden aanzienlijk. Gods doel in die tijd was, om Zijn ‘eenvoudige waarheid’ duidelijker aan de wereld te openbaren. Hoewel deze boodschap eenvoudig gemaakt was, veranderde er niets aan de manier waarop Gods waarheid ontvangen werd. Het werk dat God door middel van Mr. Armstrong (en de Wereldwijde Kerk van God) deed, diende om de getuigenis en de reden voor Gods snel naderende oordeel duidelijker te maken, een oordeel dat uitgesproken en uitgevoerd zou worden vlak voor de wederkomst van Zijn Zoon, die gestuurd zal worden om Koning der koningen te worden.

Uit de ruïnes van de geprofeteerde apostase in Gods Kerk, richtte God Zijn laatste getuigenis tegen de mens op. Die apostase kwam over de Kerk op een manier die niemand ook maar in de verste verte had kunnen voorzien, ook al was duidelijk aan de kerk onderwezen dat dit voor Christus’ wederkomst zou gebeuren. Evenzo werd aan de Kerk onderwezen dat God een getuigenis (twee getuigen) zou oprichten, vlak voor de wederkomst van Christus. En ook dat kwam tot stand op een manier die niemand had kunnen voorzien. Meer nog, het kwam tot stand op een manier die door de meesten verworpen werd.

De ‘manier waarop’ God ons leid kan nooit door de mensheid voorzien worden, totdat God het openbaart. God heeft dit bewust zo ingesteld, om op die manier te kunnen openbaren wie Hem naar waarheid en de geest volgen, en wie niet. Alleen God kan openbaren wat ‘Zijn weg’ is, en dan is het verder aan ieder individueel om te kiezen of zij zullen volgen.

God richtte een eindtijd getuigenis op uit een klein overblijfsel van de apostase. Een getuigenis die geen aanzien had genoten in de Kerk. God werkte niet door middel van datgene wat ‘aanzien en voorspraak’ had genoten in de Kerk (iets wat in de Kerk voor de apostase plaatsvond!), maar door datgene wat ongekend was en een lage status had in Gods Kerk. Niet alleen dat, maar God stelde zelfs een vrouw aan om één van Zijn eindtijd getuigen te zijn. Dit bleek té veel te zijn voor anderen in de verstrooiing. Voor deze mensen was het idee absurd en belachelijk dat God twee zo’n laag geplaatste mensen zou oprichten om Zijn eindtijd getuigen te zijn. En niet alleen dat, maar dat dan ook nog één van hen een vrouw zou zijn, en dat beiden man en vrouw (een echtpaar) zouden zijn. Het is waarlijk onthutsend om te zien wat dit werkelijk inhoud…namelijk dat mensen zo arrogant kunnen zijn dat zij gaan bepalen wat God wel of niet mag doen, in plaats van te zoeken en trachten te overwegen waarom Hij doet wat Hij wilt.

Oordeel Volgt op de Laatste Getuigenis
Gedurende 1.260 dagen in deze eindtijd gaf God Zijn laatste getuigenis tegen de mensheid; en dit openbaarde en verklaarde ten volle de rechtvaardigheid van Zijn laatste oordeel, dat Hij ten uitvoer zal brengen voor Zijn Zoon wederkeert. Tijdens heel deze periode gaf God een gecondenseerde laatste getuigenis, die een reflectie is van de ware geest van de mens tegenover God gedurende de voorbije 6.000 jaar.

Het grootste deel van het werk dat God tot stand bracht om een ‘laatste getuigenis’ door middel van twee eindtijdgetuigen op te richten voor de mensheid, werd ook weerspiegeld in het leven van allen die hier ook deel aan hadden in de Church of God – PKG. Een vraag die we ons moeten stellen wanneer die getuigenis eenmaal voltooid was tegen 27 Mei 2012, is: ‘Wat volgt er op de getuigenis die God tot stand bracht gedurende die 12.60 dagen?’

Het zou je tot in het diepste van je ziel moeten raken, wanneer je inziet dat God een verdere openbaring gegeven heeft, over hoe Hij Zijn profetische woord verder vervult door middel van dit laatste gedeelte van de eindtijd. De getuigenis die God tot stand bracht gedurende die 1.260 dagen, leidde ons rechtstreeks tot in Gods laatste profetische dag, die van Pinksteren 2012 tot Pinksteren 2013 duurt, de ‘Dag des Heren’, de ‘dag’ van Gods eindtijd-oordeel over de mensheid. Hoe ongelooflijk ontzagwekkend gestructureerd, betekenisvol en vervullend is dit alles niet?! God heeft alles uiterst nauwkeurig gepland, rond de manier waarop Hij Zijn Koninkrijk op aarde zal vestigen om over deze aarde te gaan regeren bij de wederkomst van Zijn Zoon.

Een Laatste Grote Les
Er is een ontnuchterende les te leren, voor diegenen die tijdens deze periode van 1.260 dagen van getuigenis geroepen werden. Hoewel de Kerk van God, die door God na de apostase wakker gemaakt werd, klein was, heeft God nu duidelijk geopenbaard dat datgene wat Hij in groten getale gedurende die profetische periode aan Zijn kerk heeft toegevoegd, een bijkomend groot doel heeft. Jazeker, zij die door God geroepen worden zijn bestemd voor Zijn allergrootste doel…om deel te gaan uitmaken van Zijn verwekte Familie, totdat zij daarin geboren kunnen worden. Maar er is nog een bijkomend doel voor hen, waar God ons nu meer inzicht in geeft.

Het is geen kleinigheid dat God, gedurende het eerste jaar aan het begin van de 1.260 profetische dagen van getuigenis, zo’n groot aantal toevoegde aan zo’n klein ‘Lichaam’ wat na de apostase voortging. In die korte tijdspanne riep God meer mensen die zich lieten dopen, dan er in de drie grootste verstrooide groeperingen samen gedoopt werd.

Het heeft geen zin om de geldigheid van de doop van die laatst vernoemde groep mensen hier verder aan te kaarten; maar het toont eenvoudigweg aan dat er een enorm contrast is met wat God met Zijn kleine Kerk deed. Het contrast met deze drie groeperingen gecombineerd, resulteert in een verschil in grootte van honderd tegen één – en deze ‘éne’ heeft God uitvergroot. God riep méér mensen dan de gecombineerde schijnbare groei van deze organisaties. Daarenboven is het ook nog een feit dat een groot aantal mensen bij deze groeperingen uit hun eigen rangen kwamen, en niet ‘nieuw’ waren zoals diegenen die God waarlijk vanuit de wereld tot Zich riep.

God openbaart nu dat het bijkomende doel met diegenen die gedurende deze profetische periode geroepen werden is om ook een ‘getuigenis’ te zijn betreffende Gods Kerk. Het getuigenis van deze profetische periode ging over een ware getuigenis over deze wereld gedurende de voorbije 6.000 jaar; evenzo is deze periode een getuigenis over de Kerk gedurende de voorbije 2.000 jaar. Wat er gebeurd is met allen die God gedurende de voorbije 2000 jaar riep, is ook gebeurd met diegenen die God tijdens de 1.260 dagen van getuigenis geroepen heeft.

Het is hun precies zo vergaan als in Christus’ beschrijving van wat er zou gebeuren met diegenen die door God geroepen zouden worden: ‘de boze is gekomen om datgene wat in hun hart (hun menselijke geest) gezaaid werd weg te rukken’. Anderen ontvingen Gods woord alsof het op degelijke grond gezaaid werd en waren in eerste instantie enthousiast, maar zij konden zich niet naar behoren in de waarheid wortelen, en zodra er moeilijke beproevingen kwamen struikelden zij. En dan waren er ook die Gods woord ontvingen alsof het tussen de doorns en distels gezaaid werd. En na een tijd werden zij door de zorgen van de wereld weggerukt. ‘God zij dank’ heeft de meerderheid tot nu toe zich wel degelijk geworteld in de waarheid, en zij zijn gegroeid en brengen vruchten voort.

Deze laatste groep die God geroepen heeft, heeft geprofiteerd van een veel progressievere openbaring die hun gegeven werd, waardoor zij een veel grotere mogelijkheid gekregen hebben om veel duidelijker dan hun voorgangers de dingen te kunnen ‘zien’. De ‘weg’ is voor hen makkelijker gemaakt, door diegenen die vóór hun gestreden hebben en het pad geëffend hebben; ook al is de strijd in deze wereld in deze eindtijd nog altijd moeilijk. Dit alles behelst de getuigenis waar Christus gewag van maakte; datgene wat hen zou overkomen die door God geroepen werden.

Als je nieuw bent in Gods Kerk, omdat je na de apostase geroepen werd, dan is er een grote les te leren uit dit alles. Jij leeft als een getuigenis van de afgelopen 2.000 jaar in Gods Kerk. Datgene wat al de zeven era’s van Gods Kerk ondergaan hebben, heeft Gods Kerk gedurende de voorbije vier jaar nu ook ondervonden.

Waarlijk, dit is een groots moment in de tijd, dat duidelijk definieert wie jij bent. Eenieder van ons moet voortdurend God aanroepen om hulp te krijgen om altijd Zijn correctie en begeleiding te mogen ontvangen, en om de vastberadenheid te kunnen vinden om vol te houden tot het einde; en eveneens om geestelijk te kunnen groeien en in kracht toe te nemen teneinde een getrouwe en waarachtige getuige te mogen zijn van de wederkomst van Jezus Christus.