Ronald Weinland

Deze wereld leeft in gevangenschap en in slavernij aan de zonde, en zij is onwetend over dit feit, want de wereld ziet God niet en kan daarom ook Zijn weg van ware vrijheid en ware vrede niet zien noch begrijpen.

Nu Zijn Koninkrijk vlak voor de deur staat, heeft God in de Kerk de noodzaak voor Zijn regering over deze wereld verduidelijkt en benadrukt. God wil dat Zijn volk duidelijker gaat zien hoe slecht en verdorven deze wereld is in elk aspect van het leven. Hij doet dit omdat de Kerk en het Koninkrijk van God spoedig zullen beginnen te werken om elke structuur, elke basis, elk principe, elke focus en alle praktijken van overheidsinstellingen, economische systemen, religieuze organisaties en het onderwijs te veranderen. Niets in deze wereld is het waard om gered te worden, omdat niets gebaseerd is op de wegen en waarheid van God.

En dus heeft God Zijn Kerk gezegend met het vermogen om geestelijk Egypte (gevangenschap) veel duidelijker en diepgaander te gaan ‘zien’. Maar wanneer men dit vermogen onvangt, dan komt dit meestal door zeer onplezierige ervaringen in deze wereld, omdat dat nu eenmaal het geestelijke middel is om ons een diepere overtuiging van Gods ware wegen te geven. Hoewel het een grote zegen is om duidelijker het schrille contrast te gaan zien tussen dat wat God aan deze wereld gaat brengen en hoe slecht de wereld nu is, gaat dit soort van leerproces gewoonlijk gepaard aan heel wat lijden aan onze kant. Maar toch zijn wij zeer gezegend, dat wij het oneindige onderscheid tussen deze twee kunnen zien.

Israëls bevrijding uit gevangenschap
Tijdens dit Pascha en het Feest van Ongezuurde Broden betrachten wij om nader tot God te komen delen wij in het ongezuurde brood des levens en de dag daarna beginnen we aan een 7 dagen periode waarin we ongezuurd (zonder gist) brood eten. Dit is een beeld van de manier waarop wij uit Egypte verlost worden, uit de gevangenschap in zonden, waarna wij naar het ware brood des levens gaan leven, de weg van ware vrijheid en vrede, die van God komt.

Dit herinnert ons aan wat God deed (wat Hij nu spoedig weer gaat doen) toen Hij Israëls bevrijdde uit de slavernij in Egypte. Het soort van bevrijding waar in deze eindtijd sprake is, is niet altijd duidelijk begrepen door Gods Kerk. In de Bijbel is in verband met de eindtijd ook sprake van Gods verlossing/bevrijding van Israël uit gevangenschap; en vaak werd dit gezien als een tijd waarin Syrië (het huidige Duitsland) de macht zou krijgen om de hedendaagse landen die de oude stammen van Israël vertegenwoordigen te straffen. Het geloof was dat er een tweede fysieke gevangenschap van Israël zou zijn, net zoals in het originele verhaal toen Assyrië de tien noordelijke stammen van Israel veroverden. Maar dit is echter niet het geval. We zullen dit verderop in dit artikel bespreken.

Veel van de vervulling van profetische eindtijd gebeurtenissen is geestelijk van aard en niet eenvoudigweg de letterlijke vervulling van fysiek geïnterpreteerde gebeurtenissen. De Kerk begon deze openbaring te krijgen na de apostase van 17 December 1994. Het doel van veel van de profetieën voor deze eindtijd is veeleer geestelijk van aard dan fysiek. Een voorbeeld van die van ‘de stenen van de tempel’ wat niet over fysieke stenen van de fysieke tempel in Jeruzalem gaat, maar wel over een geestelijke tempel…de Kerk. De ‘’gruwel der verwoesting’ gaat niet over een fysieke verwoesting van een fysieke tempel (noch een fysiek altaar), maar ging over een gruwel die in de Kerk plaatsvond.

Er zijn tal van andere voorbeelden die we zouden kunnen aanhalen, en vele daarvan zijn opgenomen in de lijst van waarheden (in het artikel ‘De 57 Waarheden van God’) die God volgend op de 18 waarheden die Hij aan Herbert W. Armstrong gaf begon te openbaren. Een opmerkelijk voorbeeld betreft de Zegels van Openbaring, die hoofdzakelijk gaan over de gebeurtenissen die in Gods Kerk plaatsvonden tijdens en na de apostase. In het verleden werden deze zegels geïnterpreteerd als gebeurtenissen die op grote schaal te maken hadden met fysieke oorlog, fysieke verdrukking en gevangenschap van de verstrooide naties van Israël. Maar in realiteit ging dit over geestelijke strijd, van God. Dit inzicht zal ons leiden tot groter inzicht in drie waarheden die ons sinds de apostase gegeven zijn, die we verderop in dit artikel zullen behandelen.

God heeft verkozen om profetieën progressief aan ons te openbaren, door de tijde heen en vooral zo in deze eindtijd. De Almachtige heeft dit zo gedaan met een groot doel voor ogen. De vervulling van de profetische gebeurtenissen tijdens deze eindtijd, zoals beschreven in de Zegels van Openbaring, behelst wel degelijke grote strijd, verdrukking, oorlog en gevangenschap. En alhoewel er verschrikkelijke fysieke oorlog zal ontstaan tijdens een laatste WO III, is er strijd die reeds gestreden is en die nog verder gestreden zal worden helemaal tot op het einde, tot aan de vestiging van Gods Koninkrijk op aarde. Deze grote veldslagen zijn geestelijk en niet fysiek. Sommige van de grootste geestelijk veldslagen aller tijden worden nu gevoerd, teneinde alle oorlogen te beëindigen.

Satan en de demonenwereld weten dat de tijd die hen nog rest kort is, en daarom hebben zij zich ten volle in de grote strijd geworpen. Gedurende deze laatste periode van strijd, heeft God niet de volle betekenis van alle eindtijd gebeurtenissen geopenbaard omdat het niet de bedoeling is dat Satan al Gods strategieën kent, die nu spoedig een compleet einde zullen stellen aan Satans slechte invloed over de mensheid. De verwijdering van dit wezen (Satan) is God verlossing voor deze wereld van de geestelijke Farao van geestelijk Egypte – verlossing uit geestelijke gevangenschap en slavernij. Dit laatste Pascha seizoen dat in deze eindtijd gehouden wordt, is ongelooflijk betekenisvol en vol van vervulling.

Meer geestelijke betekenis
De eerste vijf zegels van Openbaring waren volledig geestelijk. Zij behandelden niet de fysieke verdrukking van de verstrooide naties van Israël en de wereld, maar gingen volledig over de geestelijk verdrukking van de Kerk. Datgene wat vervuld zal worden door middel van de gebeurtenissen die geopenbaard worden in het Zevende Zegel, is niet volledig geestelijk van aard betreffende de Kerk zoals in de eerdere Zegels het geval was. Echter de gebeurtenissen van dit laatste Zegel bevatten ook geestelijke betekenis gecombineerd aan de letterlijke fysieke gebeurtenissen. In die geestelijke betekenis, die vervat zit in deze fysieke gebeurtenissen, geeft God ons nu een helder inzicht.

Dit werd in de Kerk gedeeltelijk behandeld nadat de Eerste Trompet van het Zevende Zegel weerklonk. God openbaarde dat de vervulling van deze trompet zou blijven doorgaan totdat Christus uiteindelijk teruggekeerd is. De gevolgen van deze trompet zullen in omvang blijven toenemen, totdat zij volledig vervuld zijn aan het einde. Al gouw openbaarde God dat er een geestelijke betekenis achter de woorden ‘het groene gras en de bomen’ zat. Maar aan het einde zal dit ook letterlijk een fysieke betekenis hebben.

We hebben al even geraakt aan de geestelijke betekenis van Egypte, omdat de profetische gebeurtenissen voor deze tijd niet letterlijk over het land Egypte gaan maar wel over een geestelijk Egypte, net zoals de profetieën over Farao werkelijk over Satan gaan. Hoewel Duitsland (het oude Asyrië) wel degelijk een korte rol zal spelen in de fysieke vervulling van de gebeurtenissen die o.a. ook oorlog behelzen, is de machtdie hen gegeven is tegen de hedendaagse naties van Israël reeds volop in beweging ten gevolge van de economische macht van de Euro. Dit blok van landen dat deze eenheidsmunt gebruikt brengt de zwakheid van de US Dollar aan het licht, en ook de tekortkomingen van de Amerikaanse Centrale Bank, die niet langer verborgen kunnen blijven.

Er is ook een geestelijke betekenis verbonden aan het profetische gebruik van de naam ‘Asyrië’, net zoals bij het gebruik van de woorden ‘Egypte’ en ‘Israël’. Deze betekenis is tweeledig in gebruik en betekenis, omdat zij geestelijk kan toegepast worden op de geestelijke organisatie van de Kerk en ook geestelijk toegepast kan worden op fysieke landen. Waar de uitdrukking ‘Egypte’ over zonde gaat, verwijst de uitdrukking ‘Assyrië’ naar een geperverteerde vorm van regering die God als gids verwerpt en achterwege laat.

Geestelijk ‘Assyrië’ is de reden waarom de regeringen van verstrooide naties van Israël falen (zowel fysiek als geestelijk). Geestelijk ‘Assyrië’ veroorzaakte ook de verwoesting in de Kerk van God ten tijde van de apostase. Een regering die Gods (bege)leiding en aanwijzingen uitsloot leidde tot de ‘Gruwel der Verwoesting’. Toen de strijd van de apostase de Kerk – het Israël van God – verspoelde, waren verwoesting, verstrooiing en grote gevangenschap het gevolg. Het inzicht in de geestelijke aan de Kerk gegeven werden nader te verklaren en uit te vergroten.

Waarheid # 32
Ezechiël 5 is geestelijk vervuld door de verstrooiing van de Kerk van God sinds de apostase. Na de Gruwel der Verwoesting bleef ongeveer één derde in de Wereldwijde Kerk van God (zij accepteerden eenzelfde soort van geloof als alle andere misleidde kerken van het traditionele Christendom). Een derde gaf alles volledig op. Een derde ging op in de diverse organisaties die zich daarna vormden. Het laatste derde deel moest verdere beproevingen ondergaan, die weerspiegelen wat God over Laodicea zei. Te midden van deze geestelijke verwoesting profeteerde God dat slechts één tiende (tien procent) van een derde zou de gevangenschap in deze eindtijdverwoesting zou overleven, en de kans zou krijgen om deel uit te maken van Zijn overblijfselkerk die tot het einde zou voortbestaan. Over deze kleine overblijvende Kerk wordt in nog vele andere Bijbelprofetieën gesproken. (Voor een beter begrip over deze overblijfsel Kerk lees waarheid 34)

Waarheid # 34
Van al degenen die verstrooid zijn maakt God een overblijfsel wakker, als een getuigenis van deze specifiek in deze eindtijd) als de wereld (en haar reactie op God gedurende de voorbije 6000 j.) De meerderheid van de Kerk die verstrooid werd (inclusief diegenen die de kans aangeboden kregen om deel uit te maken van Gods overblijvende Kerk) heeft zich niet bekeerd van haar Laodiceaanse houding en zij blijven lauw en vervuld van trots. God heeft duidelijk geopenbaard dat Hij geen lauwe houding ten aanzien van Zijn roeping accepteert, en verklaarde dat zulks uit zijn Kerk uitgebraakt zou worden (afgesneden van God en de kracht van Zijn geest in hun leven)

Maar te midden van deze eindtijd verwoesting belooft God dat Hij tien procent van een derde zou wakker maken als een getuigenis van datgene wat God doet, en als een getuigenis van wat de verstrooide Kerk tijdens Laodicea en de tijd van Zijn laatste getuigenis zou doen.

Ezechiël 5 beschrijft zeer gevat wat er met Gods Kerk gebeurde na de apostase. ‘Een derde deel van u zal door de pest sterven en door de honger in uw midden omkomen, en om u heen zal een derde door het zwaard vallen, een derde zal Ik naar alle windstreken verstrooien en Ik zal achter hen het zwaard trekken’ (Ezechiël 5: 12)

Het eerste derde dat stierf aan de pest en de honger gaat over zij die eenvoudigweg totaal ermee kapten en opgaven. Zij waren geestelijk besmet en uitgehongerd en stierven (vielen geestelijk volledig in slaap). Het volgende derde dat door het zwaard viel, zijn zij die zich van de waarheid afkeerden, van het woord van God, en daardoor geestelijk vernietigd werden door het tweesnijdende zwaard van Gods woord, wat hen oordeelde en vervolgens afsneed van enige verdere toegang tot Zijn geest. Zij vielen ook meteen geestelijk volledig in slaap.

Het laatste derde werd verstrooid en vormde uiteindelijk meer dan 600 verschillende groepjes en organisaties. Maar zij werden na de apostase niet wakker geschud en tot bekering gebracht; en hetzelfde zwaard achtervolgde hen terwijl zij steeds dieper afgleden in een onbekeerde Laodicea houding. Zij vielen ook geestelijk volledig in slaap.

Alle drie deze groepen vervielen terug in een geestelijke gevangenschap van Egypte, en werden terug slaaf gemaakt van de geestelijke gevangenschap. Maar te midden van deze gevangenschap beloofde God aan een overblijfsel bescherming tegen de gevangenschap die de Kerk zo snel overspoeld had. Hoewel aan dit overblijfsel bescherming beloofd was tegen de gevangenschap die over de anderen gekomen was, toch werden zij meteen aan beproevingen onderworpen en getest, om te zien wie kon doorgaan als overblijfsel tot de wederkomst van Jezus Christus. ‘Dan zult gij enkele van die haren nemen en die vastbinden in uw slippen.’ (Ezechiël 5:3) Er was bijzondere bescherming en ingrijpen van God voor iedereen die de kans aangeboden kreeg om deel van dit overblijfsel te worden.

De timing voor een ieder die de kans kreeg om de gevangenschap te overleven, verschilde. Mensen werden op verschillende tijdstippen uit een van de drie vormen van gevangenschap die de Kerk overmand hadden getrokken. De Kerk begon dit proces aan te duiden als: ‘uit geestelijke slaap wakker gemaakt worden’. Niet iedereen die door God ‘wakker gemaakt’ werd, reageerde hierop naar waarheid en naar de geest. Dit is zeer gelijkend aan wanneer God iemand voor het eerst roept en de geweldige gelegenheid aanbied om deel van Zijn Kerk te worden. De meesten aanvaarden dit niet, en anderen verwerpen dit mettertijd zelfs nadat zij zelf verklaren het aanvaard te hebben.

‘En gij zult er nog enige nemen (zij aan wie de gelegenheid geboden word om de gevangenschap te overleven en deel uit te gaan maken van het overblijfsel), en die midden in het vuur werpen en met vuur verbranden (om ze te beproeven en te testen); daaruit zal vuur (beproevingen en testen) voortkomen tegen het gehele huis Israëls (het overblijvende overblijfsel van de Kerk) (Ezechiël 5: 4)

God bood bescherming en overlevingskansen tegen de gevangenschap aan, aan een tiende (tien procent) van een derde van iedereen die in gevangenschap genomen werd. Eenmaal getest, hield niet iedereen vast aan wat God hen aangeboden had. Hoewel de Kerk dit niet begreep tijdens die periode, toch wisten we dat de Kerk zo ongeveer een tiende van een tiende groot was (tien procent van tien procent van een derde). Maar wat gebeurde er met de overige 90 procent die ook de gelgenheid kregen om tot het overblijfsel te behoren? Wat met hen gebeurde is precies hetzelfde als wat er gebeurde in een van de episodes van Christus’ leven, toen Hij aan tien melaatsen genezing gaf (Lucas 17: 11 – 19)

Alle tien deze melaatsen waren ziek, gebrekkig en verstoten van de wereld. Zij werden ten zeerste door deze toestand in hun leven in gevangenschap gehouden. Er was slechts een van hen, een vreemdeling (niet van Juda) een Samaritaan, die nederig genoeg van geest was en een dankbare houding had en terugkeerde om Jezus Christus te danken en te verheerlijken voor de genezing die Hij geschonken had. Zelfs in hun verdrukte toestand waren de andere negen zo vervuld van hoogmoed dat zij geen enkel teken van dankbaarheid vertoonden voor wat God hen gegeven had. De fundamentele menselijke natuur is zeer hoogmoedig, zelfs onder de meest verdrukte omstandigheden. Zelfs in de Kerk in de eindtijd is dit een van de grootste levenslessen die je kan leren.

Laodicea was geestelijk vervuld van hoogmoed en ondankbaard voor alles wat God hen gegeven had. Zij konden de diepte van de ware rijkdom die God hen gegeven had nietzien, zij rekenden zichzelf daarentegen die rijkdom toe. ‘Omdat gij zegt: Ik ben rijk en ik heb mij verrijkt en heb aan niets gebrek, en gij weet niet, dat gij zijt de ellendige en jammerlijke en arme en blinde en naakte, raad Ik u aan van Mij te kopen goud, dat in het vuur gelouterd is, opdat gij rijk moogt worden, en witte klederen, opdat gij die aandoet en de schande uwer (ware) naaktheid niet zichtbaar worde; en ogenzalf om uw oogleden te bestrijken, opdat gij zien moogt.’ (Openbaring 3:17-18)

Dus wie waren diegenen van dit grotere aantal mensen – de negen van de tien die Gods aanbod verwierpen om tot het einde deel uit te mogen maken van Zijn overblijfsel-Kerk? Het is precies hetzelfde wat er gebeurt wanneer God voor het eerst een roeping aanbied. Mensen in de Kerk leren dezen nooit kennen, omdat zij al gauw verwerpen wat God hen aanbied. Er is ook een groot aantal mensen dat wel een zekere mate van contact heeft met de Kerk (de ministry – de dienaren), maar nooit verder ingaat op wat God hen aanbied. En dan is er ook nog een derde groep die het aanbod wel accepteren en in fellowship met de Kerk komen…maar na verloop van tijd alsnog zich afkeren.

En dus heeft de Kerk nooit de mensen gekend die door God wakker gemaakt werden, maar die Zijn aanbod om te ontsnappen aan de gevangenschap verwierpen. De overgrote meerderheid verwierp al snel wat God voor hun neus gezet had, omdat hun hoogmoed veel te groot was om zich te kunnen vernederen om deel te hebben aan (het overblijfsel) wat zij in hun bekrompenheid zagen als een klein en door iedereen belachelijk gemaakt groepje.

Er zijn er die zich niet konden vernederen om Gods leiding en regering die verder gezet werd in deze overgeblijfsel-organisatie te accepteren; en dus verwierpen zij dit. Hun verwerping resulteerde in een regering van Zijn nieuwe overblijfsel-Kerk niet wilden accepteren, en in plaats daarvan verkozen zij een regering die hen meer beviel en meer binnen hun comfortzone viel.

Anderen die de overblijfsel-Kerk niet in persoonlijke fellowship gekend heeft, zijn zij die zich van hun Laodicea houding bekeerden naarmate God dit persoonlijk aan hen openbaarde. God vereiste van hen niet dat zij deel van het overblijfsel zouden worden, omdat zij apart en individueel door hem geoordeeld werden, op basis van de kennis die aan hen gegeven was. Dit waren oude van dagen en/of de zieken waar God niet meer van eiste voor hun dood in de jaren na de apostase. De meeste van hen waren oud gediende leden van Gods Kerk, die zichzelf al meer dan genoeg bewezen hadden aan God voor de apostase.

Sinds de apostase zijn er ook velen geweest die wel in fellowship met de overblijfsel-Kerk kwamen, maar zich op een later tijdstip van God afkeerden. Zij zijn gekomen en weer gegaan. De meeste van hen hebben zichzelf tot vijanden gemaakt van het lijden en de dood van Jezus Christus. Tot hun eigen schaamte en schande hebben zij zich in bitterheid van geest eerst afgekeerd van hun roeping (de fout van de Laodicea houding/geest) en vervolgens ook het ongelooflijke ‘wakker maken’ door God om een overblijfsel te vormen van Zijn Kerk tot aan de wederkomst van Jezus Christus verworpen.

De uitvergroting van deze waarheid staat geboekstaafd als een grote getuigenis voor alle tijden. Hier zullen nog eeuwen lang lessen uit getrokken worden in vele preken.

Waarheid # 43
Het overblijfsel dat God wakker maakt zal 10% bedragen van een derde van iedereen die voor de apostase deel had aan de Wereldwijde Kerk van God. Maar zoals in Waarheid #34 aangehaald werd….niet iedereen aanvaardde en ontving Gods wakker maken uit gevangenschap. De profetie van Ezechiël 5 spreekt zowel over de verstrooiing van de fysieke naties van Israël tijdens de Dag des Heren) als over die van geestelijk Israël (die reeds plaatsvond). Deze en andere profetieën spreken ook over een tiende (tien procent) van een derde van zowel fysiek als geestelijk Israël, die zullen overleven als overblijfsel.

Het is belangrijk om te begrijpen wat er met de verstrooide Kerk gebeurde, om te kunnen begrijpen wat er met de verstrooide naties van Israël zal gebeuren wanneer zij eenmaal door grote verdrukking en verwoestingen gaan. Toen dit op geestelijk niveau met de Kerk gebeurde, betekende dit niet dat zij ontworteld werd en op een andere plaats in gevangenschap gehouden werd. Maar zij werd verbrijzeld en gebroken en verstrooid als gevolg van de ineenstorting en het totale falen van de regering die hen geleid had. Wanneer de regeringen en het economische systeem van deze landen ten val komen, zullen de mensen verdeeld, gebroken en in verwarring zijn – verstrooid – in afwezigheid van de begeleiding, de geborgenheid en het leiderschap waar zij eerder op vertrouwden.

Wat betreft de profetieën die gewag maken van een tiende van een derde van zowel fysiek als geestelijk Israël die overleven als een overblijfsel, is het belangrijk om te begrijpen dat dit Gods belofte is – het minimum wat hij belooft. Maar, zoals besproken in Waarheid #34, niet iedereen aanvaardt en ontvangt Gods aanbod om te overleven en bevrijd te worden uit gevangenschap. Voor de kerk heeft dit niets te maken met Gods belofte in Openbaring om 63.000 ex-leden uit Wereldwijd te trekken voor het Millennium; want zij zijn niet geroepen om voor een betekenisvolle periode volledig betrokken en actief te worden in fellowship als getuigen van het overblijfsel dat God wakker maakte. Er zal een veel grotere groep mensen zijn dan het huidige overblijfsel, die uit de gevangenschap van ‘Egypte’ en ‘Assyrie’ gelid zullen worden – namelijk de 63.000 aan wie die mogelijkheid aangeboden wordt.

Gods belofte aan tien procent van een derde van de fysieke naties van Israël, is Zijn minimale belofte aan hen. Het aantal kan meer of minder zijn, en toch nog altijd vervullen wat God gezegd heeft. Het uiteindelijke getal zal het resultaat zijn van hun reactie. Bij de slechtst mogelijke reactie, zoals in het geval van de Kerk, beloofde God dat Hij bescherming en overlevingskansen zou bieden aan 10% van een derde…maar 90% verwierp dit. De fysieke naties van Israël zullen dezelfde keuze voorgeschoteld krijgen. Maar God heeft specifiek met deze naties gewerkt om hen tot het best mogelijke punt in de tijd onder de best mogelijke omstandigheden te brengen dat zich leent tot het maken van een positieve keuze en de aanvaarding van Zijn aanbod. Dit uiteindelijke getal kan ook hoger zijn, maar onder alle omstandigheden is Gods minimale belofte om 10% van een derde te verlossen.

Sinds het begin van de apostase heeft de Kerk steeds grote verdrukking gekend, maar dit kiespijn voorbij, en fysieke verdrukking staat nu voor de deur in deze laatste Dag de Heren.