Ronald Weinland

Wij zouden moeten begrijpen dat een ‘roeping’ van God verre van gewoon is en het mag nooit als dusdanig gezien worden. Dat zou betekenen dat wij de ontzagwekkendheid van een dergelijke gebeurtenis niet begrijpen en dat wij niet zo dankbaar zijn voor de zegeningen die wij gekregen hebben, als wij zouden moeten zijn. Wij moeten deze roeping zien voor wat het is.

Maar buiten het zien van deze ongelofelijke roeping, die ons gegeven is, moeten wij heel goed begrijpen wat wij meegemaakt hebben in die buitengewone 4 ½ jaar, die eindigden op 19 Mei 2013. God heeft lang gewerkt om dat wat Hij gepland en voorbereid had voor een zeer speciaal doel, te vervullen in deze meest unieke tijd in de gehele 6.000 jarige geschiedenis van de mensheid. Wij zijn gezegend omdat wij geroepen zijn om als eerste hieraan deel te nemen.

Wat wij als Kerk meegemaakt hebben is allemaal begonnen met wat God geplant en bedoeld had, zo lang geleden en waarvan hij een basisbegrip aan Daniel gegeven heeft.

1.335 dagen
Zoals vermeld in een eerder deel van deze serie artikelen, heeft God mij op Vrijdagavond van de 1ste Februari 2008 geopenbaard dat de 1.335 dagen van Daniel over de verzegeling van de 144.000 gaan. God heeft niet geopenbaard dat deze verzegeling tijdens de hele 1.335 dagen zou zijn. Eens wij Gods correctie over het feit dat de wederkomst van Christus niet op een Trompettenfeest zou zijn maar op een Pinksteren, wisten wij toen dat het Trompettenfeest van 2008 het begin van deze 1.335 dagen was. De aftelling was begonnen, en begon op die dag, de 30ste September 2008.

De verzen in Daniel die deze periode bespreken, waren nooit bedoeld om door iedereen uitgelegd te kunnen worden na ze gelezen of bestudeerd te hebben. De betekenis werd volledig verborgen en afgesloten, tot God het begon te openbaren. En zelfs toen God de betekenis begon te openbaren, openbaarde Hij niet alles. Als Hij alles vanaf het begin geopenbaard zou hebben, zou dit Zijn doel dat Hij uitwerkt in de Kerk en de geestelijke wereld teniet doen. Gods precieze manier en het tijdstip van de openbaring van deze verzen waren strategieën die Hij gebruikt om Zijn plan en wat er moet gebeuren in Zijn Kerk te vervullen. Dit zou ook een voorbereiding zijn op het jaar van vergelding, dat zou volgen.

Als we deze verzen in Daniel bestuderen en al wat daarop volgt, is het belangrijk te onthouden dat God zich niet alleen voorbereidt om Zijn Koninkrijk, dat op deze aarde zal regeren, in te luiden, maar dat Hij ook een eind gaat maken aan de heerschappij van Satan en de demonenwereld, in hun koninkrijk. God werkt niet alleen aan Elohim en stuurt Hij Zijn Zoon om de Messias voor de hele mensheid te zijn, maar ook gaat Hij een gerechtvaardigd einde maken aan Satans heerschappij in het geestenrijk.

Deze eindtijdgebeurtenissen meemaken is uitzonderlijk, omdat dit de tijd is van de vervulling van zoveel profetieën. Deze profetieën, die God gegeven heeft over het eind van het tijdperk van menselijk zelfbestuur, het einde van Satans heerschappij en de overgang naar een nieuw tijdperk, van Gods heerschappij op aarde, openbaren Gods plan en ontwerp om Elohim tot stand te brengen. Wanneer we de omvang daarvanbeginnen te begrijpen en begrijpen dat wij de belangrijkste deelnemers in die overgang zijn, is het inderdaad zeer verootmoedigend, ontnuchterend en gewoon geweldig!

‘En van de tijd af dat het dagelijks offer zal weggenomen worden, en de verwoestende gruwel zal gesteld zijn (voltooid zal zijn) zullen zijn duizend tweehonderd en negentig dagen; welzalig hij, die verwacht en raakt tot duizend driehonderd vijf en dertig dagen.’ (Daniel 12: 11 – 12)

Zoals deze verzen vertaald zijn in het Nederlands, lijken ze nog onduidelijker dan in het Hebreeuws, maar vergeet niet dat het niet de bedoeling was om welke taal dan ook begrepen te worden. God zei tegen Daniel: ‘Ga heen’ en dat deze profetieën ‘verborgen’ en ‘verzegeld’ zouden blijven tot het einde. Zoals ik in die preek, gegeven in Februari 2008, gezegd heb: ‘Dit wordt gegeven door een profetische openbaring en op geen enkele andere manier.’ Dat verwees naar wat God juist geopenbaard had, dat de 1.335 dagen over de verzegeling van de 144.000 gaan. Al deze verzen moeten profetisch geopenbaard worden, en God doet dat op ‘progressieve wijze.’ Hij heeft ons laten zien dat Hij dat in de voorbije 6.000 jaar zo, op die manier, gedaan heeft. In Februari 2008 heb ik meer conclusies getrokken dan ik zou hebben mogen doen. Ik realiseerde me niet dat God later nog veel meer zou openbaren over deze verzen.

God begon hier meer over te openbaren in het recente artikel ‘nog altijd van Pinksteren tot Pinksteren.’ Het is echt heel diepgaand en spannend, want dit is een manier waarop God nu meer aan ons openbaart. En dat heeft alles te maken met wat wij meegemaakt hebben in de voorbije 4 ½ jaar. Deze dingen konden tot nu toe niet volledig geopenbaard worden, want Satan mocht niet weten wat God zou gaan vervullen. Evenmin mochten wij het weten, zodat dit ‘werk van geloof’ de Kerk zou verfijnen, rijpen en zuiveren.

Zoals in dit artikel vermeld: ‘Het Trompettenfeest van 2008 was de dag van het begin van de definitieve verzegeling van diegenen die tot de 144.000 behoren, die met Jezus Christus zullen komen en de regering van het Koninkrijk van God op aarde zullen opzetten.’

‘Dit proces van de verzegeling van de overgeblevenen, die zouden worden toegevoegd aan de 144.000 begon op het Trompettenfeest van 2008, maar werd pas op Pinksteren 2012 voltooid. Sommigen werden verzegeld op het Trompettenfeest van 2008, terwijl anderen verzegeld werden gedurende de daarop volgende 1.335 dagen, inclusief de laatste dag. Gedurende die periode en tijdens de periode van de ‘laatste getuigenis’ zouden sommigen nog steeds getest worden om de laatste personen die nog toegevoegd zouden worden aan deze groep, die samen met Christus zou regeren, te bepalen.’

Daniel 12: 11 – 12
Die verzen in Daniel 12 zijn inderdaad ‘onduidelijk’ tot God Zijn geest geeft aan diegenen die Hij verkiest de waarheid te geven. Voor er meer gegeven wordt, over wat God blijft openbaren wat dit allemaal betekent, denk ik dat het belangrijk is mijn opwinding en dankbaarheid, voor wat ik ervaar terwijl ik dit neerschrijf en deze verzen, met jullie te delen. Dit heb ik niet meer meegemaakt sinds ik ‘2008 – Gods Laatste Getuigenis’ schreef en God openbaarde wat er geschreven moest wordenterwijl ik aan het schrijven was. Hetzelfde gebeurt nu, op dezelfde manier als toen. Toen dacht ik dat ik wist wat er geschreven moest worden, maar God leidde mij tot iets dat ik niet wist en niet geweten had over wat Hij geschreven wilde hebben. Het is niet makkelijk om dit uit te leggen, maar het is spannend en inspirerend als de geest plotseling dingen van God, die voordien niet bekend waren, te zien krijgt.

Het vers ‘En van de tijd af dat het dagelijks offer zal weggenomen worden’ gaat over de vervulling van hoe het ware offer van ons Pascha, op dagelijkse basis, door bekering en vergeving van de zonden, in ons leven werkt. ‘In Hem wij de verlossing hebben door Zijn bloed, namelijk de vergeving der zonden’ (Kolossenzen 2: 14) Voor diegenen die verzegeld zijn als één van de 144.000 was het werk van het offer van Jezus Christus, Zijn werk, in hen volbracht. Hoe? Als iemand berouw heeft van zijn of haar zonde en vergeven kan worden door het bloed van het Pascha offer, dan zullen God en Christus in hen blijven werken, om hen te transformeren. Zodra dit complete transformatie- of veranderingsproces afgerond was konden zij verzegeld worden. Dan is het werk, het doel van het dagelijks offer vervuld en is het karakter en de overtuiging bepaald, klaar voor de verandering naar Elohim. Het feit dat dit weggenomen wordt, omdat het ‘verlossingsproces’ in hun leven vast staat, is het afgerond, zij zijn namelijk verzegeld. Dit betekent niet dat zo iemand niet meer zondigt, dat zal wel gebeuren, maar hun verzegeling staat vast en zij zijn dat stadium van geestelijke volwassenheid, waarin zij zich altijd zullen bekeren en altijd vergeven zullen worden.

Het begin van vers 11 gaat over de 144.000, die zijn verzegeld gedurende de 1.335 dagen, die begonnen op het Trompettenfeest van 2008. God makt duidelijk dat dit als eerste van belang is, net zoals het eerst wordt beschreven in deze laatste verzen van Daniel, over de laatste gebeurtenissen die vervuld moeten worden in de eindtijd, zodat alles ‘voleindigd’ kan worden om het Millennium in te luiden. Dit moest vervuld worden om Gods regering, die onder Christus zal regeren gedurende het Millennium, te voltooien. De volledige verzegeling werd vervuld tegen Pinksteren, 27 Mei 2012. Dit openbaarde het proces van Gods grootste scheppingsmacht. Dit was de schepping van Elohim, de eerste grote fase, de eerstelingen. Dit was een schepping die 6.000 jaar geduurd heeft. Dit is echt geweldig!

1.290 dagen
Er is al eerder besproken dat de 1.335 dagen, die in deze verzen van Daniel beschreven staan, gevolgd worden door een tweede telling van 1.290 dagen, die ook eindigen op hetzelfde tijdstip, namelijk 27 Mei 2012. Dit markeerde het begin van opening van het laatste Zegel, het 7de Zegel van Openbaring. Deze periode heeft rechtstreeks te maken met de laatste 1.260 van getuigenis, de profetische periode van ‘stilte’ in de hemel. Dit is een interessant woord in het Grieks, het heeft te maken met ‘sissen’ zoals in het proberen iedereen stil te laten zijn om naar iets speciaals te laten luisteren dat hen gegeven gaat worden.

God openbaart dat deze 1.290 dagen over Satan en de demonenwereld gaan. Hoewel toen deze periode begon niet aan het engelenrijk geopenbaard is waar deze periode over gaat, gaf God hen toch een ‘gevoel van weten’ dat deze periode van stilte een ongelofelijk belangrijk moment in de tijd was, die zou leiden tot de uiteindelijke tijd van getuigenis in de ‘telling van de 1.260 dagen’ die 30 later zou beginnen.

De tijd van de laatste getuigenis ging over een ‘getuigenis’ dat zou worden gegeven als een voorbeeld van Gods rechtvaardige oordeel over deze wereld. Deze 3 ½ jarige periode ging over de laatste getuigenis van hoe deze wereld geweest is in de afgelopen 6.000 jaar, waarin God en Zijn wegen altijd door de mens verworpen is. De Kerk en diegenen die speciaal door God deze wereld in gestuurd zijn, zijn altijd gehaat, verworpen en vervolgd. In een wereld van moderne technologie was die getuigenis een krachtige getuigenis.

Zodra deze laatste getuigenis vast lag, kwam Gods eindoordeel over deze wereld, de fysieke manifestatie van alle 7 Trompetten zullen geopenbaard worden in de laatste profetische ‘Dag des Heren.’

Maar voordat deze fysieke manifestatie van dit laatste oordeel kan beginnen, was er nog een ander groot oordeel dat uitgevoerd moet worden, als resultaat van Gods laatste getuigenis door Zijn twee getuigen en de Kerk, met betrekking tot Satan en de demonenwereld. Niet alleen moet voor het Millennium kan beginnen het menselijk zelfbestuur tot een einde worden gebracht, ook aan Satans heerschappij moet een einde gemaakt. Tijdens deze laatste 3 ½ jarige getuigenis heeft God Zijn laatste getuigenis vastgelegd maar ook Zijn rechtvaardig oordeel over Satan en de demonen, dat zal uitgevoerd worden bij de wederkomst van Jezus Christus als Koning der koningen.

God begon met de openbaring van de betekenis van de 1.335 dagen, voor het werken aan de voltooiing van het getal van de 144.000, die in Gods regering, die opgericht wordt bij de wederkomst van Christus, zullen zetelen. De 1.260 dagen was een tijd van getuigenis, om een eind te maken aan menselijk zelfbestuur. Maar de 1.290 dagen gaan over een aftelling die resulteert in Satans laatste oordeel, aan zijn heerschappij zal een einde gemaakt worden op hetzelfde moment dat er een eind gemaakt zal worden aan menselijk zelfbestuur en Gods regering opgericht gaat worden.

Ik ga nu terug naar die preek van 2 Februari 2008. Ik moet nog iets aanhalen uit die preek. Het gaat over die verzen in Daniel 12, maar deze verwijst het naar de 1.290 dagen: ‘Er zijn 45 dagen (vanaf het begin van de 1.335 dagen) vóór het werk van de gruwel der verwoesting zal worden beëindigd.’

Het was duidelijk dat de 1.290 dagen over de gruwel der verwoesting ging. Zoals zovelen van ons die in het begin van 2008 in de Kerk waren en de apostase van 1994 hadden meegemaakt, wisten wij dat dit over de gruwel die de Kerk verwoest had ging. Jezus had ons verteld over de opdracht van Herbert W. Armstrong (meneer Armstrong wist dit over zichzelf en de Kerk) die beschreven staat in Mattheus 24; 14 van het evangelie (het goede nieuws) ‘zal in de gehele wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken.’ En als dat bereikt zou zijn, legde Christus uit, zou de eindtijd komen en zouden wij de gruwel der verwoesting zien, die in/op de heilige plaats (de Kerk) zou staan.

Ons begrip over de waarheid op dat moment (Februari 2008 en zelfs tot nu) was Waarheid nr 25: ‘De gruwel der verwoesting gaat over wat Joseph Tkach in de Kerk deed.’ Er moet nu meer begrip gegeven worden.

De gruwel der verwoesting
De gruwel der verwoesting is wat Joseph Tkach sr. in de Kerk gedaan heeft. ‘Gruwel’ in het Grieks is iets dat ‘verfoeid of verafschuwd’ is, vooral als het over afgoderij gaat. Toen hij zijn beruchte preek van 17 December 1994 gaf, werd Joseph Tkach de geprofeteerde ‘mens der wetteloosheid’ en ‘de zoon des verderfs’ uit 2 Tessalonicenzen 2. Door deze verfoeilijke en afschuwelijke daad keerde hij zich tegen God en Christus. Hij probeerde de meest fundamentele doctrines van Gods Kerk te vernietigen en trachtte deze te vervangen door de valse doctrines van het ‘traditionele christendom.’ Op de dag dat die preek gegeven werd, opende Jezus Christus het 1ste Zegel van Openbaring. Dit begon met Satans poging om Gods Kerk te vernietigen.

Verwoesting kwam over Gods Kerk, die geestelijk zwak en lauw was geworden. Maar Gods Kerk werd niet vernietigd. Een overblijfsel werd snel tot bekering gebracht en terug bij elkaar gebracht. God liet deze apostase of afvalligheid toe in Zijn Kerk. Dit was namelijk deel van Zijn doel omdat er nog een aantal van de grootste, belangrijkste lessen over Zijn doel met en betekenis van Elohim te leren.

Joseph Tkachs daden waren een gruwel voor God en Zijn Kerk. Dit bracht een verschrikkelijke verwoesting over de Kerk, maar degene die er achter zat is de tegenstander van God, de Vernietiger en Verwoester, de leraar van gruwelen, Satan. Paulus werd geïnspireerd om over deze ‘mens der wetteloosheid’ te schrijven, ‘wiens komst is naar de werking des Satans, met allerlei krachten, tekenen en bedrieglijke wonderen’ (2 Tessalonicenzen 2: 9) Christus waarschuwde over een ‘Gruwel der verwoesting, waarover door Daniel de profeet gesproken is’ die ‘zou staan in de heilige plaats’ in de iendtijd. Dit gaat over Satan, die in het midden van Gods eigen Kerk zou staan zodra Joseph Tkach die preek gaf. Zeer snel accepteerde en nam 1/3de van de Kerk deze weerzinwekkende preek. Nog eens 1/3de gaf gewoon elke vorm van ‘religie’ op.

Het was een gruwel, die verwoesting en vernieling aanrichtte in Gods Kerk, maar het is Satan die de vader alle gruwelen is. ‘Zijn weg’ is een weg van verwoesting en vernietiging. Daniels profetie van de 1.290 dagen gaat over Satan en hoe Godrechtvaardig Satans laatste oordeel gedurende deze periode van Gods laatste getuigenis afrondde.

Er is zoveel dat God ons zal geven over wat Hij in de laatste hoofdstukken van Daniel heeft laten optekenen. Deze hoofdstukken gaan over de middelen en het proces waardoor God een tijd van rechtvaardige regering door Zijn Zoon op aarde zal inluiden. Op datzelfde tijdstip zal God een einde maken aan Satans heerschappij. God begint ons een kort overzicht te geven van wat deze woorden in Daniel inhouden. Later zal Hij het complete plaatje openbaren, dan zal Hij de rest van de puzzelstukjes geven.

Ik heb me in de afgelopen jaren vaak afgevraagd (als ik over de eindtijdgebeurtenissen die in Daniel beschreven staan, nadacht) waarom God ons niet meer openbaart over zaken zoals de koning van het Zuiden en de koning van het Noorden. Er zijn allerlei verschillende interpretaties over zulke zaken geweest, mensen hebben getracht dit af te stemmen op hun ideeën over Europa, het Midden-Oosten, de Verenigde Staten, evenals Rusland en China en eventuele scenario’s. Maar deze profetieën hebben een ander doel en betekenis. Een groot deel van hoofdstuk 9 in Daniel gaat over God die de Messias aanstelt. Hij zal de heerschappij over Gods nieuwe regering krijgen, eenmaal Hij een einde maakt aan Satans heerschappij over deze aarde. Het verhaal gaat over (geestelijke) oorlogen die eindigen met het einde van Satans heerschappij en de oprichting van het Koninkrijk van God, dat zal heersen over de aarde.

Vanaf het begin van het boek Daniel tot de droom die hij aan Nebukadnezar uitlegde, gaat dit boek over de tijd van het einde (het einde van menselijk zelfbestuur onder algemene heerschappij van Satan) als er een grote regeringsovergang zal plaatsvinden. ‘Toen werden tegelijkertijd het ijzer, het leem, het koper, het zilver en het goud verbrijzeld, en zij werden gelijk kaf op een dorsvloer in de zomer, en de wind voerde ze mee, zodat er geen spoor meer van te vinden was; maar de steen die het beeld (hard) getroffen had, werd tot een grote berg, die de gehele aarde vulde’ (Daniel 2: 35)

‘Maar in de dagen van die koningen zal de God des hemels een koninkrijk oprichten, dat in eeuwigheid niet zal te gronde gaan, en waarvan de heerschappij op geen ander volk meer zal overgaan: het zal al die koninkrijken verbrijzelen en daaraan een einde maken, maar zelf zal het bestaan in eeuwigheid’ (Daniel 2: 44)

Satans oordeel vastgelegd
Volgens Gods oordeel is Satans heerschappij ‘is aan zijn einde gebracht.’ Het is voorbij! Wij bevinden ons nu in een overgangsperiode: die heerschappij wordt beëindigd en Gods regering zal opgezet worden. Het enige dat overblijft is de vernedering van de mensheid, als de Trompetten van Openbaring vervuld worden. Het enige dat overblijft is de ‘fysieke manifestatie’ van deze overgang van regering op aarde.

Dat wat in de laatste hoofdstukken van Daniel is ongelofelijk en verborgen, gesloten en verzegeld geweest, sinds Daniel dit neergeschreven heeft. Deze hoofdstukken bevatten de meest ontzagwekkende, verbazingwekkende en opwindende openbaring van de profetieën. Het is niet lang geleden dat God ons duidelijker inzicht en begrip over de Zeventig Weken profetie over Christus, in Daniel 9, gaf. Het laatste vers, in de context van de overgang van de aardse regering, is werkelijk onthullend, maar niet in de meeste vertalingen. Ik zal dit vers uit een andere vertaling aanhalen:

‘Hij zal het verbond met velen versterken voor een week en in het midden van de week zal hij het slachtoffer en het spijsoffer doen ophouden, en over de kantelen (hoogste bolwerken in oorlog) zullen de afgoden van de Verwoester met de (zijn) afschuwelijke legers, tot de voleinding (voltooiing, vervulling, einde) en waartoe vast besloten is, zal uitgestort worden over de Verwoester (Daniel 9: 27)

Satan is de grote Verwoester, die datgene dat God geschapen heeft tracht te verwoesten. Hij wil alles in een ruïneuze toestand van verwarring en vernietiging brengen. Een deel van het oorspronkelijke Hebreeuwse woord dat gebruikt wordt om deze laatste periode van Satans oordeel, van zijn wegen en een gruwel van verwoesting te beschrijven is vergelijkbaar met ‘einde’, ‘niets’ in het bestaan. Dit Hebreeuwse woord staat bekend om haar tegenstrijdigheid met een woord dat Gods scheppende kracht van ‘iets’ beschrijft: de schepping van ‘iets uit het niets.’ Maar Satans wegen, het enige resultaat van ‘zijn macht’ is om ‘iets tot niets te brengen.’

Gedurende de periode van 1.260 dagen getuigenis heeft God een laatste getuigenis gegeven, dat een definitief rechtvaardig oordeel over de mensheid inhoudt. God wist wat de mens zou doen met de technologie en wetenschappelijke vooruitgang die Hij de mens zou geven. God wist wat Efraïm en Manasse zouden doen met hun erfenis van de belofte (de grootste rijkdommen van de aarde) tijdens het einde der tijden. God heeft dergelijke gebeurtenissen geprofeteerd, maar de tijd voor het laatste rechtvaardige oordeel zou pas aan het eind van de 6.000 jaar komen, tijdens een bepaalde periode van 1.260 dagen. Deze tijd is zelfs onderverdeeld in fases 280 dagen van oordeel, gebaseerd op ‘barmhartig oordeel;’ de kennis over ‘Tijd, Tijden en een Halve Tijd.’ In deze uiteindelijke periode van 1.260 dagen schakelde God Zijn twee getuigen (en de Kerk die hierin meeleefde) actief in om de ware geestelijke houding en reactie, die een getuigenis zijn tegen de mensheid en tegen Satan en zijn demonen, te manifesteren.

God had geïnspireerd dat Zijn twee getuigen en de Kerk moesten weten dat dit laatste proces begon op 14 December 2008 en zou eindigen op Pinksteren, 27 Mei 2012. Ik vatte dit, als apostel, op als dat dit alleen maar kon betekenen (vanwege de huidige waarheid die we op dat moment hadden) dat Jezus Christus terug zou keren op die Pinksterdag in 2012. Ik had het mis. Mijn conclusie was fout! Echter, God had meer gegeven (geopenbaard) kunnen hebben op elk moment, wij weten alleen maar wat Hij ons gegeven heeft. God wist wat ik zou doen en wat Zijn Kerk zou doen met die kennis ‘tot op dat moment.’ Wij wisten dat de taak van de getuigen zou beginnen en dat de aftelling van de 1.335 en de 1.290 dagen begonnen was. Wij wisten dat Christus zou terugkeren op Pinksteren. Er was zelfs nog meer ‘huidige waarheid’ waar dit op gebaseerd was. Niettemin was het toneel vastgelegd.

Gods Kerk wist niets over de twee periodes van ‘de Dag des Heren,’ die ook vervuld moeten worden voor Christus’ wederkomst. Dus laat God ons iets meemaken (dat is zo ontworpen en bedoeld) dat nooit iemand meegemaakt heeft. En dit is door de meeste van Gods mensen geleefd in geest, waarheid en in een absoluut levend geloof. Dit hele proces van de volledige 4 ½ jaar heeft een versnelde geestelijke groei en ontwikkeling, nooit eerder meegemaakt in Gods Kerk, teweeggebracht.

Door alles wat geschreven is en het vooruitzicht van de datum van Christus’ wederkomst is deze periode van laatste getuigenis, 1.260 dagen, ook versterkt door de reactie van de mensheid en Satan ten opzichte van Gods volk, ten opzichte van God. Hun oordeel werd snel en rechtvaardig door God ingesteld. In de wereld van de mens en Satans wereld heeft deze periode van 1.260 dagen geleid tot een versnelde reactie van haat en spot ten opzichte van Gods volk (en God) dat een duidelijke getuige is tegen Satan en de mensheid en van het oordeel dat zou volgen. Voor de Kerk echter heeft dit in zeer korte tijd geleid tot een versnelde geestelijke verandering, geestelijke groei en een zeer ‘gerijpt’ geloof.

Hoewel God op dit moment heel veel openbaart, zal je (niemand van u) niet in staat zijn dit volledig te begrijpen na één (of zelfs een paar) keer dit artikel te lezen. Als je, ook al is het pas binnen een paar weken, dit artikel nog eens leest zal je meer kunnen zien. Het belang en de omvang van wat Gods Kerk meegemaakt en getuige van geweest is tijdens de 1.260 dagen van de ‘laatste getuigenis’ is zoveel groter dan wat God ons geopenbaard heeft nadat we die laatste periode ingegaan waren. God had ons gegeven dat de getuigenis van 3 ½ jaar een laatste periode was waarin God Zijn eindoordeel over de mensheid zou brengen. Wij begrepen dat dit oordeel uitgevoerd zou worden door de vervulling van de Trompetten van Openbaring.

God heeft vlak voor het voorbije Pinksterfeest van 2013 geopenbaard dat Hij deze tijd van 3 ½ jaar gebruikt heeft om Zijn Kerk te testen. Tegelijkertijd werkte Hij (aan Zijn schepping van Elohim), aan het versnellen van het vormen en veranderen naar een volwassen geloof, goddelijk karakter, overtuiging, besluitvaardigheid en geestelijke kracht in ons. Er zijn geen woorden om deze ervaring te beschrijven. In alles wat de mens de voorbije 6.000 jaar meegemaakt heeft zijn deze ervaring zeer bijzonder!

God openbaart ons en het geestenrijk hoe de getuigenis van 3 ½ jaar ook over de uitvoering van Zijn laatste rechtvaardig oordeel over Satan en de demonen gaat. En dit door hun eigen daden (werken) tijdens deze periode. Dit laatste oordeel is begonnen. Het begon op de 1ste dag van de Dag des Heren. Hun macht om een betekenisvolle gruwel in Gods Kerk te veroorzaken is afgenomen. De volgende fase van het vonnis is de 1.000 jarige opsluiting en volledige verwijdering van al het levende dat God geschapen heeft, eenmaal Christus terugkeert. Dit oordeel is al lang geleden voorspeld en vastgelegd. Maar het was rechtvaardig vastgelegd tijdens die 1.260 dagen van laatste getuigenis. God inspireerde Daniel neer te schrijven dat Satan en zijn verschrikkelijke legers hun eigen afgoden in geestelijke oorlogen zouden handhaven, ‘tot de voleinding (voltooiing, vervulling, einde) en waartoe vast besloten is (oordeel is vastgelegd), zal uitgestort worden over de Verwoester (Daniel 9: 27)

God heeft pas nu (in dit 4de deel van dit artikel) geopenbaard dat alles dat geschreven staat in deze zaken van oordeel over Satan en de demonen gaan. Wist ik veel van de veel grotere omvang van wat God recent in een artikel liet opschrijven:

‘Een andere reden waarom God de dingen op deze manier aan ons openbaart is vanwege datgene waar Hij zich op voorbereidt: Satan en de demonen tot een tijd van grote veroordeling te brengen en geestelijke oorlogen die deel uitmaken van dit hele proces. En strategieën en timing zijn essentieel in grote oorlogen.’ (artikel Timing en onze opdracht, 13 Mei 2013)

Een tijd om alles te volbrengen
Alles dat wij besproken hebben over Satans tijd van oordeel in Daniel geeft grotere en belangrijkere betekenis, en doel, aan de unieke timing die God Zijn Kerk gaf. Deze timing bepaalt het einde van Satans macht over de Kerk. Deze aftelling is begonnen vanaf de opening van het 1ste Zegel toen de apostase plaatsvond op 17 December 1994, tot het einde, op Pinksteren, 27 Mei 2012. Dat was de periode dat Satan (13 is het getal voor ‘rebellie en afvalligheid’) en zijn macht en invloed op Gods Kerk identificeert, tot God hem tot het tijdstip van de uitvoering van Zijn oordeel bracht. Voordien hadden wij geloofd dat dit zou gebeuren wanneer Christus zou terugkeren en de eerste fase van het oordeel van 1.000 jarige opsluiting zou uitvoeren. Maar die 6.370 dagen (7 x 70 x 13) ging over Gods volledige (7 is het getal voor volledigheid) plan om Satan tot de tijd van zijn oordeel en de daarop volgende uitvoering van dat oordeel te brengen.

In het boek Daniël schets God ons een beeld waarin de timing van de verschillende periodes elkaar overlappen. Hij begon met een definitieve 1.335 dagen waarmee Zijn werk om de eerste vruchten van Elohim te scheppen voltooid zou worden tegen Pinksteren van 2012. Het volgende grote werk dat voltooid zou worden, lag in de 1.290 dagen waarin tegen Pinksteren van 2012 een definitief oordeel tegen Satan voltooid zou worden; dat oordeel zal een einde stellen aan Satans heerschappij. En om alles tot een grote ‘finale’ te brengen zodat alles voltrokken zou kunnen worden voor Christus’ wederkomst, moest ook tegen de mensheid een ‘definitief oordeel’ vastgelegd worden. Ook dat werd tegen Pinksteren van 2012 voltooid, na 1.260 dagen van een ‘laatste getuigenis’.

Zoals reeds besproken, Daniël 9: 27 verwijst naar het ongelooflijke belang van Pinksteren 2012, in zoverre dat op die datum het definitieve oordeel tegen Satan voltooid werd. Nadat dit oordeel volledig ‘vastgelegd’ was, zou God vervolgens ‘alle dingen’ voltrekken die te maken hebben met de volledige verwijdering (afzetting) van Satan en zijn uiteindelijke opsluiting bij de wederkomst van Christus. Dit word in de Bijbel omschreven als ‘..tot aan de voleinding toe..’ (Hebreeuws – tot een volledig einde brengen, te voleindigen en af te sluiten, te beëindigen). Dit gaat over tijd wanneer dat oordeel uitgevoerd wordt. Eenzelfde referentie wordt in Daniël 12: 11 gegeven: ‘..en de verwoestende gruwel zal gesteld zijn..’ (voltooid zal zijn). Dit betekent nadat het oordeel door God vastgelegd (voltooid) is, aan het einde van de 1290 dagen. ‘Daarna’, wanneer alles voltrokken zal zijn – zal Gods oordeel uitgevoerd worden zodat het ‘voleindigd’ wordt.

God begon de eerste fase van de uitvoering van Zijn oordeel tegen Satan tijdens de eerste ‘Dag des Heren’, van Pinksteren 2012 tot Pinksteren 2013.

Wat gebeurde er in die tijd? Hoewel Gods Kerk in volledig geloof, naar waarheid en in de geest geleefd had, toch kwam Christus niet terug op Pinksteren 2012. Daarenboven moest ikzelf voor de regering verschijnen in mijn rechtszaak, die onder de beschrijving ‘het opzettelijk ontduiken van belastingen’ doorging, en die al snel eindigde in een veroordeling met de zekerheid op een effectieve gevangenisstraf. Satan verkneukelde zich al over de ‘overwinning’ die voor hem lag. Nu had hij de kans om (zoals hij dit zag) nogmaals volledige verwoesting over de Kerk te brengen, zoals hij dit ten tijde van de Apostase gedaan had. Maar Satan besefte niet wat God gedurende de 1260 dagen van getuigenis (die toen net beëindigd waren) in versneld tempo geschapen (gevormd en gekneed) had in Zijn volk. Die dagen dienden ook als bewijs (getuigenis) van Gods ongelooflijke scheppingswijsheid waarmee Hij machtiger en sneller dan ooit tevoren Zijn volk omgevormd had, en tot groter karakter, grotere eenheid en een volwassener geestelijk geloof gebracht had.

De Kerk was niet verzwakt, zoals zij dit voor de Apostase was. Naarmate de ‘Dag des Heren’ vorderde, werden Gods mensen nog sterker. Toen daagde God Satan uit betreffende Zijn mensen; precies zolas dit destijds met Job gebeurde. Satan en zijn demonen zouden losgelaten worden met grote vrijheid van hendelen, om Gods mensen gedurende de volle 5 maanden te ‘pijnigen’, in een poging om hen tegen God op te zetten, net zoals Satan dit bij Job probeerde te doen. Deze uitdaging was gepland (maakt deel ui van Gods plan) omdat het een deel van het begin van de vervulling was; maar dit was uitsluitend geestelijk, alleen behorende tot de vijfde Trompet (als een ‘type’ van de effectieve fysieke vervulling die zichtbaar zal worden na de Vierde Trompet). Maar nogmaals ondervonden Satan en de demonen een ‘geestelijke’ straf door deze confrontatie, want dit was een onderdeel van het begin van zijn bestraffing en van Gods wraking van Zijn Kerk met rechtvaardige wraak op Satan. Deze straf voor Satan en de demonen was een soort van mentale bestraffing en pijniging – van hun geest. De pijniging die zij wilden toebrengen werd aan henzelf toegebracht. God en Zijn glorie werden uitvergroot in wat Hij aan het scheppen was in Zijn Familie – door de controverse van Sion.

We hebben dit reeds in een eerder artikel behandeld, maar het is belangrijk dat we goed begrijpen dat de Kerk ertoe gebracht is om te ‘staan’ in een ongelooflijk sterk geestelijk geloof, karakter en standvastigheid. Satan en de demonen hebben Gods volk altijd aangevallen, maar nooit op zo’n grote schaal en met zo’n constante stortvloed van aanvallen zoals we tijdens die vijf maanden ondergingen. Er zijn natuurlijk nog altijd een reeks nazinderende gevolgen en er zullen nog altijd sporadische aanvallen zijn, maar wij zijn ertoe gebracht om ‘vast te staan’. Het overgrote deel van het Lichaam dat doorgezet heeft is positief en eervol gedefinieerd. Wij hebben een diepgaande en buitengewone 4 ½ jaar ondergaan, en met het verloop van de tijd zullen we veel dieper dan we nu begrijpen gaan leren dat dit werkelijk waar is .

Wat Rest Ons Nu Nog?
Mijn vrouw Laura was vandaag hier, en we bespraken verschillende Kerk zaken zoals we dit altijd doen. Ik deelde ook de inhoud van dit artikel met haar. Ik zal jullie gedeeltelijk vertellen wat ik haar vertelde. Ik legde uit waarom dit een van de meest opwindende dingen is die ooit geschreven heb, en dat wat God aan het openbaren is zo ongelooflijk is omdat het zoveel meer uitleg geeft over wat God gedurende de laatste jaren gedaan heeft.

Vervolgens vertelde ik aan haar hoe bemoedigd en geïnspireerd ik me door dit alles voel. Ik ben Johannes’ tegenhanger zowel als apostel als profeet, en nog meer dan dat delen wij (zoals het ook hoort te zijn) de ervaring dat wij door onze respectievelijke regeringen opgesloten zijn. Maar in zijn gevangenschap gaf God aan Johannes grote openbaringen die hij moest opschrijven. En hier in deze gevangenis heeft God aan mij de grootste openbaring tot nu toe gegeven over het proces van het zichtbaar worden van deze openbaringen. Ik ben waarlijk dankbaar dat ik zo’n ervaring met Johannes mag ‘delen’ – een ervaring die tezamen met de zijne opgetekend zal worden.

Dus wat staat er nog te gebeuren? We bevinden ons nu in de tijd dat God, naar Zijn perfecte timing, alle oordeel dat nu rechtvaardig vastgelegd is ten uitvoering zal brengen. God zal Zijn Dag hebben – de laatste ‘Dag des Heren’. Dit zal de tijd zijn van de fysieke manifestatie van de Trompetten en ook een verhoogde intentie van de Donders.

Er is nog een ander opwindend vers in Daniël dat nu vollediger geopenbaard is, wat ons meer verteld over de effectieve timing van al deze gebeurtenissen die beschreven worden. We bevinden ons op het moment waar Daniël aan een van de engelen vragen stelt over alles wat God aan hem geopenbaard had, en vooral betreffende de laatste hoofdstukken waarin de gebeurtenissen beschreven worden die leiden tot de wederkomst van de Messias in God Koninkrijk en het einde van het tijdperk van de mensheid. Hij vraagt gewoon: ‘Hoelang duurt het nog voordat er een einde komt aan deze wonderlijke dingen?’ Hierop volgt een verbazingwekkend antwoord:

‘Toen hoorde ik de man die met linnen klederen bekleed was en zich boven het water van de rivier bevond, zweren bij Hem die eeuwig leeft, terwijl hij zijn rechter- en zijn linkerhand naar de hemel hief: Een tijd, tijden en een halve tijd; en wanneer er een einde komt aan het verbrijzelen van de macht van het heilige volk, dan zullen al deze dingen voleindigd zijn.’ (Daniël 12: 7)

De vraag over de timing van het ‘einde’ van al deze zaken wordt beantwoord en vermeld eerst dat er een periode van ‘tijd, tijden en een halve tijd’ zal zijn, waarvan wij weten dat zij binnen de 1260 dagen van getuigenis vielen; een tijd waarin ook Gods genadige oordeel plaatsvond.

Daarop volgt wat beschreven wordt als een tijd dat ‘er een einde komt aan het verbrijzelen van de macht van het heilige volk’. Wat wij geloofden betreffende deze uitdrukking in het kader van de ‘huidige waarheid’, was dat die ‘verbrijzeling’ sprak over een fase van de fysieke verstrooiing van Gods mensen na de Apostase, tot aan de periode van ‘tijd, tijden en een halve tijd’. Maar dat is niet zo! Het gaat over een gebeurtenis die volgt na de 1.260 dagen van getuigenis. Wie is het ‘heilige volk’ in die periode? Wij weten dat zij alleen ‘heilig’ genoemd kunnen worden omdat God in hen woont. Dit ‘heilige volk’ is Zijn Kerk.

Het woord ‘verbrijzeld’ hier, is bedoeld zoals aardewerk dat op de grond gesmeten wordt en breekt – in stukken uiteen spat. Het woord ‘macht’ heeft een zeer breed toepassingsgebied en kan op verschillende manieren in deze uitspraak geïnterpreteerd worden. Welke ‘macht’ viel na de 1.260 dagen in Gods mensen in duigen? Er viel sowieso hoop in duigen, vooral de hoop op de wederkomst van Christus. Maar waarom zou God toestaan dat ‘Zijn kracht’ in ons verbrijzeld en verstrooid zou worden? Dit gebeurde niet, maar onze eigen kracht wel. De waarheid en de realiteit is dat wij tijdens deze periode, de periode van de ‘Dag des Heren’ voor Gods Kerk, veel en veel sterker gemaakt werden, met een veel grotere geestelijke kracht. Het was onze eigenkracht – de kracht van onszelf – die Satan zag en die hij probeerde te gebruiken om ons te vernietigen. Die kracht van onszelf komt in de vorm van zelfvertrouwen, hoogmoed, ijdelheid, het gebruiken van het eigen intellect om te oordelen hoe wij de dingen zien, menselijke oordelen, etc.. Satan viel ons aan door te proberen om dit ‘zelf’ (de eigengereide menselijke natuur) tegen ons te gebruiken, net zoals hij dit bij Christus probeerde (toen Hij vastte) vlak voor Hij Zijn ministry begon. Maar doordat wij op deze manier werden aangevallen werden wij eigenlijk sterker gemaakt, ten gevolge van het werk dat God in ons deed gedurende die tijd van getuigenis. God had ons voorbereid op deze ongelooflijke gebeurtenis – om ons te doen ‘staan’! Deze uitdrukking in Daniël (over het ‘verbrijzelen’) gaat niet over iets negatiefs wat met het ‘heilige volk’ gebeurde, maar over iets ongelofelijk positiefs.

Ten gevolge van het werk dat God in ons deed gedurende die 3 ½ jarige periode van getuigenis, en vervolgens onze ervaring van het ingaan van die profetische dag die leidde tot een 5 maanden durende aanval van Satan en de demonische wereld, leefden wij datgene wat God in een eed (Een belofte van God) aan Daniël gezegd had over die ‘verstrooiing’ – de verbrijzeling van macht. Hoe ongelooflijk is het om te begrijpen dat onze eigen zelfzuchtige kracht in ons verbrijzeld werd, opdat God nog voller in ons zou kunnen leven, in Zijn macht. Het was Gods kracht die nog voller in ons ging leven die ons de kracht gaf tegen de aanvallen van Satan: ‘Want Hij die in u is, is groter dan hij (Satan) die in de wereld is.’ (I Johannes 4: 4)

En vervolgens is het laatste wat God ‘beloofde’ door Zijn eed verkondigd door deze engel, dat DAN – na dit alles – ‘alle dingen’ voleindigd zouden worden. Alles wat ons nu nog rest is exact waar deze belofte (eed) over gaat. Dit alleen op een zeer specifiek moment in de tijd plaatsvinden. Nu is die tijd gekomen – het is de tijd van ‘Gods belofte’ die Hij zal vervullen. Dat is de tijd die nu voor ons ligt, alles wat ons nog rest; de tijd dat het oordeel over deze wereld dat na 1.260 dagen werd ‘vastgelegd’ ten uitvoer gebracht wordt. Wat nu nog voltooid moet worden is de fysieke vervulling van de Trompetten uit Openbaring.

Gods ‘tijd’ ligt voor ons. De laatste ‘Dag des Heren’ is Gods belofte. Zijn beloften zijn waar!