Ronald Weinland

GODS WAARHEID BEWIJZEN

Vorige week heb ik geen artikel geschreven en ik denk dat het goed is om te vertellen waarom. Omdat God mij niets gaf om over te schrijven. Er zijn altijd lessen te leren over hoe God ons leidt.

Wij zijn gezegend dat wij elke Sabbat geestelijk voedsel krijgen. Dat is namelijk de voornaamste reden waarom God ons zo’n dag gegeven heeft: om ons te onderwijzen over Zijn wegen. Wij mogen dat nooit voor lief nemen. Het is belangrijk dat wij blijven bidden, vragen dat God ons zal voeden en diegene inspireert die de boodschappen voorbereiden die wij krijgen.

Dit is, zoals ik al zo vaak gezegd heb, net zoals bidden tijdens jouw persoonlijke voorbereiding voor het Loofhuttenfeest en de preken die je zal horen. Je moet ook op dezelfde manier bidden tijdens het jaar, voor de voorbereiding en het geven van prekend ie jij zal horen. Dit behelst niet alleen vragen dat hulp aan de spreker gegeven wordt, maar we moeten ook vragen dat wij geestelijk kunnen ontvangen wat gegeven wordt. Onze mentaliteit in dat soort zaken weerspiegelen onze houding ten opzichte van God. Het maakt duidelijk hoe wij denken en of wij ‘vol zitten’ van of ‘hongerig zijn’ naar Gods woord, Zijn leiding, correctie, inspiratie, wegen etc. Als wij ‘vol zitten’ in onze eigen ogen zal ons gebed, onze honger en dankbaarheid aan God voor wat Hij geeft niet veel in onze gedachten zitten. In plaats daarvan zal het een meer Laodiceaanse geest, lauwheid en niet geestelijk waakzaam en niet verlangende ijverig te zijn voor Gods manier van leven, weerspiegelen.

In werkelijkheid, wat wij geestelijk in datgene dat in preken gegeven wordt, steken, is overeenkomstig met wat wij eruit zullen halen. En dit komt neer op de waarde en het belang dat wij hechten aan datgene dat God ons aanbiedt.

De timing en het belang van deze vermaning is goed, omdat de dienaren opgedragen zijn zich op de voorbereiding van Feestpreken te focussen. Dit jaar aan we iets nieuws aan het spreekschema toevoegen. Naast de evangelisten zijn ook een paar andere dienaars gevraagd een ‘split-sermon’ (tijdens de dienst worden 2 preken, door 2 personen gegeven) voor het Loofhuttenfeest vooraf op te nemen. De mogelijkheid bestaat dat hun preek gekozen wordt om tijdens het Feest gebruikt te worden. Hoewel het op dit moment voor u niet belangrijk is om te weten wie er aan een preek werkt, is het belangrijk en nodig dat je bidt voor deze mensen, die nog nooit een dergelijke verantwoordelijkheid of gelegenheid gehad hebben om God op deze manier te dienen. Meer details hierover zullen waarschijnlijk later deze zomer gegeven worden.

Dit artikel
Aangezien ik geen artikel geschreven heb vorige week, schreef ik een soort ‘persoonlijk’ naar alle dienaren en besloot vervolgens dat zij deze brief door zouden sturen naar de broeders. Ik heb in die brief verteld dat, toen ik begon te schrijven, God mij liet zien waar het volgende artikel over zou gaan, en dat is dit artikel. Het is belangrijk dat ik een paragraaf herhaal, wat leidde tot wat God mij liet zien, wat behandelt moest worden in dit artikel.

In de brief aan de dienaars heb ik verwezen naar de reeks artikelen, die net was afgerond, getiteld ‘Een buitengewone 4 ½ jaar,’ waarin ik de volgende alinea schreef:

Zoals ik al in deze serie schreef, zijn er verschillende dingen die ik meer ben gaan waarderen en begrijpen (zoals jullie ook zullen doen) Een van deze dingen is het belang van de Waarheden die God ons gegeven heeft en die ons op zo’n belangrijke manier apart zetten als Zijn ware Kerk. Ik heb de Kerk vaak aangemoedigd om de 57 Waarheden opnieuw te bekijken. Het opnieuw bestuderen van deze Waarheden en het meer gegrond worden in deze Waarheden, kan niet genoeg worden benadrukt. God heeft ze aan Zijn Kerk gegeven, op volgorde en op Zijn timing en zij dienen om de Kerk te onderwijzen. God wilde deze Waarheden niet zomaar openbaren. Hij heeft ook de sterrenstelsels niet zomaar geschapen. Alles heeft een doel en een timing, en dit is zo ontworpen. Ik heb me vaak afgevraagd, vooral na de apostase, hoe het mogelijk was dat sommige mensen beweerden het eens te zijn met de waarheden, geopenbaard door Herbert W. Armstrong, maar geen eenheid hadden met de eerste waarheid, die door hem geopenbaard is: Regering (leiding) Deze zelfde mensen spreken vaak over teruggaan naar de ‘basis’ en soms hebben ze het over ‘ze weer bewijzen.’ Maar wat is die basis? Gaat het om Tienden, de Sabbatten van God, de naam van de Kerk? Wat moet daarvan bewezen worden? Hoe ga je die dingen ‘bewijzen’? Degenen die zulke dingen zeggen, doen dat in een context van teruggaan naar het ‘bewijzen’ voor zichzelf van deze fundamentele waarheden van God.

De waarheid is dat je ze niet voor jezelf kan ‘bewijzen,’ ‘op je eigen houtje.’ Zelfs het gebruik van het woord ‘bewijzen’ is een grote dwaling. Waar komt dat idee vandaan?

In het verleden, aan het eind van Filadelfia en tijdens Laodicea begon de opvatting ‘bewijzen’ van de Bijbel of waarheid een valse betekenis aan te nemen en het bracht een onwaar begrip over. Dit werd onbewust, dom of gewoon onjuist onderwezen door een groeiend aantal dienaren en het begon zelfs op te duiken in een aantal publicaties van bepaalde schrijvers.

Om beter te begrijpen hoe deze verkeerde interpretatie tot stand kwam, is het goed om hier even te pauzeren en na te denken over de tijd waarin de apostelen onderwezen en schreven over wat God hen gaf. Sommigen, die de Bijbel verkeerd geïnterpreteerd hebben, citeren een tekst geschreven door Paulus, om aan te tonen dat de mens Gods woord moet ‘studeren,’ om door God goedgekeurd/beproefd te worden: ‘Bestudeer om uzelven Gode beproefd voor te stellen, een arbeider, die niet beschaamd wordt, die het Woord der waarheid recht snijdt.’ (2 Timoteus 2: 15) Maar deze moderne manier van studeren kon op geen enkele wijze toegepast worden door diegenen in de Kerk waren in de periode dat Paulus dit schreef. Vandaag de dag kan iemand onderzoek doen en boeken of de computer (studieprogramma’s of gebruik van internet) gebruiken om Gods woord te ‘bestuderen’, maar zelfs dan moet men uiterst voorzichtig te werk gaan en op de hoede zijn.

Er was niets dat ook maar in de buurt kwam bij de manier van studeren die Paulus in Timoteus beschrijft. Het Nieuwe Testament was in die tijd nog niet eens volledig geschreven en mensen hadden geen toegang tot het Oude Testament, zoals wij vandaag hebben, door een overvloed van gedrukte boeken.

Het Griekse woord wordt in het Nederlands vertaald als ‘studie’ maar betekent eigenlijk ‘ijverig zijn, en/of arbeiden, werken.’ Paulus zei gewoon tegen Timoteus dat hij, als dienaar, ijverig, verstandig moest zijn in zijn werk als dienaar en vast te houden aan het onderwijs van het woord der waarheid, zoals hij van hem geleerd had (eerdere verzen) Maar er zijn mensen in het verleden geweest die dit verkeerde vertaalde woord ‘studie’ gebruikt, toegepast hebben, terwijl dit concept ten tijde van Paulus helemaal niet bestond, zoals het nu bestaat.

Dit alles gezegd hebbend, moet het duidelijk zijn dat wij de mogelijkheden die ons beschikbaar zijn, moeten gebruiken om ‘scherp’ in de kennis en begrip van Gods woord te zijn. Het is goed als wij studeren, maar hoe en wat wij studeren is belangrijk. Het is net zoals Paulus Timoteus vermaande als dienaar trouw aan anderen te geven wat hij door hem ontvangen had.

Als men niet voorzichtig is kan men dit woord ‘studie’ verkeerd interpreteren. En dat is het gevaar, dat het misbruikt wordt in het toepassen op een tekst als deze. Het was fout als een dienaar, in het verleden, dat vers op zodanige manier gebruikte. Het is niet alleen fout, het verdraait ook wat Paulus eigenlijk aan Timoteus vertelde, en het kan een zeer gevaarlijk ‘idee’ in de geest geven. Dat idee is wat Satan al vroeg in Eva’s geest plantte, en daarna in Adams geest. En dat is het ‘idee’ dat iedereen de mogelijkheid heeft om voor zichzelf te bepalen of onderscheiden wat goed en fout is, wat waar of onwaar is. Niemand kan door heel veel studeren bepalen wat goed en fout is. Zelfs als men alleen de Bijbel bestudeerd, wat miljoenen mensen gedaan hebben, zal het persoonlijk oordeel, hoe iemand denkt (de manier waarop ‘ik’ het zie) bepalen wat waar of goed is.

Studeren, gebaseerd op ons eigen intellect of door te vertrouwen op ons eigen vermogen om te onderscheiden en te weten wet Gods waarheid is, is niet alleen onverstandig, maar dom, gevaarlijk en gewoon verkeerd om te doen. Het is ook zeer onverstandig om externe bronnen te vertrouwen, en ze als waar en gezagwekkend te beschouwen. Dit is de reden waarom ik mensen aanmoedig om ijverig te zijn in het eens zijn met de 57 Waarheden en de uitgebreide hoeveelheid en grote rijkdom aan kennis en begrip van Gods woord, die terug te vinden is op de Kerk website, te gebruiken. Deze dingen, gecombineerd met het lezen van de Bijbel en het zoeken naar Gods hulp, door middel van gebed, om te kunnen begrijpen, zijn krachtige instrumenten die God ons gegeven heeft om geestelijk sterk te kunnen worden.

Het woord ‘bewijs’
We hebben daarjuist de onjuiste toepassing van het Griekse woord dat ‘’ijverig zijn, en/of arbeiden, werken’ besproken, dat in sommige Nederlandse vertalingen vertaald is als ‘studeren’ Dit is gewoon fout en een volledig verkeerde interpretatie van wat Paulus schreef. Dit is vergelijkbaar en nauw verbonden met het verkeerd gebruik van het woord ‘bewijs’ in de Bijbel. Degenen die spreken over ‘terug gaan en de basis bewijzen’ gebruiken dit woord op een verkeerde, foute manier.

Het woord voor ‘bewijs’ heeft twee definities en beiden kunnen worden toegepast op de betekenis van het Griekse woord, waarvan dit vertaald is. Een belangrijk probleem is echter hoe dit woord toegepast wordt in de context van de Griekse tekst, hoe dit specifiek gebruikt wordt. Sommigen gebruiken dit woord onbewust of opzettelijk verkeerd, om hun opzet of interpretatie te ondersteunen om hun daden te rechtvaardigen. Dat is een paradox, eens je het juiste gebruik van het (voor) zichzelf ‘bewijzen’ begrijpt.

Een definitie van het woord is ‘vaststellen/ bewijzen van de geldigheid of het vaststellen van de authenticiteit’ van iets. De tweede betekenis is ‘om iets of iemand ‘te testen of uit te proberen.’ De tweede betekenis is meer in overeenstemming met het Griekse woord, maar beide betekenissen kan men toepassen, als je begrijpt hoehet woord gebruikt wordt in de Griekse taal.

De manier waarop dit woord in de context van de Bijbel gebruikt wordt is heel duidelijk, maar met een kleine draai kan iemand het verkeerd toepassen. Dan wordt het verraderlijk en geestelijk gevaarlijk. De reden waarom dit zo schadelijk en verraderlijk is, is dat het een totaal verkeerd begrip, onderwijs en leer insinueert, dat volkomen in tegenspraak is met hoe God Zijn volk roept, onderwijst en leidt. Wij zullen hier later op terugkomen.

Het Griekse woord in het Nederlands vertaald als ‘bewijzen’ betekent ‘testen, te onderzoeken en te proberen.’ Het gebruik van dit woord wordt gebruikt in verband met het proces van een oordeel vellen of beslissing nemen over de vraag of iemand ‘goed- of afgekeurd’ is in hoe men presteert, werkt of zijn taak volbrengt (of doet) De beste manier om het gebruik van dit woord te begrijpen is door te zien hoe dit gebruikt wordt in de context, in de Bijbel.

Het eenvoudigste en duidelijkste voorbeeld kunnen we zien in Christus gelijkenis over een man die een groot avondmaal bereidde en vele mensen uitnodigde. Deze gelijkenis gaat verder met excuses van elk van de uitgenodigde gasten voor waarom ze niet konden komen. Een van hen is een man die net een aantal ossen gekocht had.: ‘En een ander zeide: ik heb vijf juk ossen gekocht, en ik ga heen, om die te beproeven; ik bid u, houd mij voor verontschuldigd.’ (Lucas 14: 19)

In dit voorbeeld staat er niet dat de man de geldigheid of de echtheid van de runderen vast gaat stellen, maar dat hij gaat zien wat zij kunnen presteren, wat voor werk zij kunnen doen. Het beproeven van de ossen was een kwestie van beslissing of oordeel, dat zou afhangen van hun prestaties, hoe zij werkten. Goed- of afkeuring, afhankelijk van wat de ossen konden doen.

Dit verschil in betekenis van dit woord ‘bewijzen’ kan op het eerste gezicht niet zo belangrijk lijken, maar het is zeer belangrijk in hoe het toegepast wordt. Dit zal duidelijker worden naarmate we verder gaan met dit onderwerp en zullen zien hoe dit ten onrechte toegepast wordt door diegenen die beweren ‘terug te gaan naar de basis.’

Deze man, die deze 5 ossen gekocht had wilde gewoon naar het veld gaan om te zien (te controleren) welk werk zij aan konden. Hij wilden hen ‘testen’ en ‘uitproberen’ om te bepalen of zij konden werken zoals hij, als eigenaar, zou willen.

De betekenis van het woord ‘testen’ is eenvoudig, maar hoe je iets of iemand kan testen is belangrijk. Je kan iets of iemand niet testen (bewijzen, proberen of de deugdelijkheid vaststellen) door wat jij ‘denkt,’ jouw gedachten of jouw eigen mening, door er simpelweg naar te kijken, het of iemand te observeren, te oordelen en dan beslissen door jouw eigen mening of perceptie. De beslissing, goedkeuring of afkeuring wordt genomen gebaseerd op het werk, of de prestaties en/of de uitvoering van iets of iemand. Dat is ‘hoe’ iets of iemand goedgekeurd wordt: door testen of het bewijzen.

Er is een tekst die vaak gebruikt wordt in de voorbereiding van het Pascha, dat ditzelfde woord gebruikt op een manier die het juiste gebruikt duidelijk maakt door de context. ‘Onderzoekt (Grieks: stel vast) of gij in het geloof zijt, beproeft uzelven (de deugdelijkheid ervan vaststellen). Of kent gij uzelven niet, dat Jezus Christus in u is? Tenzij (Grieks: iindien niet) dat gij enigszins verwerpelijk (niet goedgekeurd) zijt (2 Corinthen 13: 5) De vermaning hier is dat jij vast moet stellen hoe jij je leven leeft. En dat doe je door jezelf te testen om te zien (te bepalen) hoe wij presteren (hoe wij leven) hoe wij Gods manier van leven toepassen. Wij moeten testen ‘hoe’ wij Gods manier van leven leven en dat zal bepaald worden door hoe wij ons leven leven ten opzichte van anderen. Dit zal openbaren of Gods geest wel of niet in ons werkt.

Bedrieglijk misbruik (van het woord) ‘bewijs’
Het is al eerder gezegd dat het misbruik en verkeerd gebruik van het woord ‘bewijs’, door diegenen die beweren ‘terug te gaan en de basics willen bewijzen’ verraderlijk en geestelijk gevaarlijk is. Nogmaals, de reden waarom dat zo gevaarlijk is, is dat het een volstrekte valse leer of doctrine in de Bijbel insinueert, dat totaal niet Bijbels is. Het is totaal tegenstrijdig van hoe God in het leven van Zijn volk leeft.

Dit verkeerde begrip van ‘terug te gaan en de basics te bewijzen’ klinkt misschien als nobel, deugdelijk rechtvaardig handelen, maar het is verre van dat. Dit idee van terug te aan en de basics te bewijzen is een spin-off van de verkeerde interpretatie van een tekst in 1 Tessalonicenzen 5: 21 waar staat: ‘Beproeft alle dingen; behoudt het goede.’

Wij moeten inderdaad ‘alle dingen beproeven,’ maar alleen op de manier waarop Paulus ons zegt en niet op de manier waarop sommige mensen dit verkeerd interpreteren. Zegt Paulus dat de mensen in Gods Kerk de verantwoordelijkheid hebben zelf te bewijzen, door studie, intellect of persoonlijk inzicht, of bepaalde Bijbelse leer of doctrine goed of fout is, waar of niet waar? Hebben de leden van het Lichaam van Christus de taak de geldigheid of waarheid van het onderwijs in Gods Kerk te controleren?

Dit zijn echt goede vragen, die zouden u moeten helpen een beter begrip te krijgen van hoe God de waarheid aan Zijn volk openbaart. In het Lichaam van Christus wordt de waarheid niet geopenbaard aan de leden door persoonlijke studie, inzicht en/of intellectueel vermogen, ongeacht hoeveel iemand probeert te bewijzen of iets waar of niet waar is. Een dergelijk idee, concept of onderwijs is volledig in strijd met de waarheid van God, de werking van Zijn ministry (dienaars) en de structuur, de leiding, die God in Zijn Kerk gecreëerd heeft.

Wat Paulus zei is dat de mensen de geldigheid van Gods waarheden en wegen moeten bewijzen door dit toe te passen in hun leven en daarmee te bewijzen dat dit de enige ware manier van leven is. Als hij zegt ‘alle dingen te beproeven’ spreekt hij alleen maar over ‘alle’ dingen die van God gegeven worden en niet over alle dingen die mogelijk zijn in het menselijk leven te proberen.

Hoe God werkt
De draai die sommigen aan het woord ‘bewijzen’ gegeven hebben is sluw, bedrieglijk, verraderlijk en totaal onjuist. Wat dit onderwijst of leert is geestelijk zeer gevaarlijk. Het leert namelijk dat mensen de mogelijkheid hebben zelf te bepalen, oordelen of onderzoeken wat waar en niet waar is. Als dat waar zou zijn, zouden we Gods geest niet nodig hebben om ons alle waarheid te geven. Niemand kan zulke dingen onderscheiden of kennen zonder God. Zulke zaken moeten door God geestelijk aan ons geopenbaard worden. Zo werkt God in ons, zo Geeft Hij ons Zijn waarheden. Het idee dat mensen zelf de mogelijkheid hebben (zonder God) om te onderscheiden of te leren wat waar is, is dezelfde leugen die Satan de eerste twee menselijke wezens opdrong. Satan wil dit valse begrip heimelijk opdringen aan iedereen die God roept en waar God mee werkt. Zo heeft hij 1/3de van het engelenrijk hem doen volgen.

Je kan alleen Gods wegen, Zijn waarheden, bewijzen door ze te gehoorzamen en er naar te leven. Je kan anderen niet bewijzen dat dit de ware manier van leven is, omdat een dergelijk bewijs het resultaat van persoonlijke overtuiging (goedkeuring) is, dat je alleen door dit te gehoorzamen en ernaar te leven krijgt en na persoonlijk de resultaten mee te maken. Alleen zo kan je de woorden van Paulus gebruiken: ‘het bewijzen van alle dingen.’ Paulus gaat verder en zegt: ‘behoud het goede.’ Paulus zegt hier dat wat God ons gegeven heeft om naar te leven goed is en dat wij dat vast moeten houden, behouden, eens wij het ervaren (bewezen, ernaar geleefd) hebben.

Het is een leugen, als je gelooft dat iedereen kennis en waarheid kan krijgen, van wat goed of fout is, door menselijke redenering, intellect, studie of andere menselijke ‘middelen’. Noch kan iemand ‘terug gaan’ en opnieuw de waarheid bewijzen door eigen intellect, redenering of studie. Men kan niet opnieuw bewijzen wat men nooit als waarheid bewezen heeft. Het kwam rechtstreeks van God en is ontvangen in geloof.

Ben jij de waarheid, van Gods ware Kerk, gaan zien door uw eigen beredenering, intellect en/of studie? Nee! Maar God heeft jou geroepen. Hij moest jou trekken het aan jou openbaren. Heb je op eigen houtje kennis van Gods Sabbatten en de jaarlijkse Feestdagen gekregen of heeft God dat aan jou moeten onthullen? God heeft inderdaad boodschappen (die Zijn waarheid bevatten) opgenomen en publicaties die voor u beschikbaar zijn, laten neerschrijven, zodat ze voor u beschikbaar zijn. U kunt er naar luisteren, u kunt studeren om over deze zaken te leren. Maar God heeft de waarheid aan u moeten openbaren (communiceren) door de kracht van Zijn geest. Hij moet de kennis van Zijn waarheid openaren en het is aan ons om het te ontvangen, eens Hij ons de mogelijkheid geeft het te weten (te geloven en er naar te handelen)

Sommige mensen verlaten (of negeren) al snel de eenvoudige leer die God openbaart over hoe Hij Degene is die ons roept en ons de waarheid openbaart.

‘Wie toch onder de mensen weet, (van de mensheid, van een fysieke wereld) wat in een mens is, dan des mensen eigen geest, die in hem is? (behalve door menselijk redeneren, menselijk intellect dat God de mens gegeven heeft) Zo weet ook niemand, wat in God is, dan de geest Gods. Wij nu hebben niet de geest der wereld ontvangen, (om de dingen van God te zien en te kennen) maar de geest uit God, opdat wij zouden weten (leren kennen en zien), wat ons door God in genade geschonken is. Hiervan spreken (vertellen, praten, communiceren, predikten) wij dan ook met woorden, die niet door menselijke wijsheid, (vanuit ons menselijk intellect of redenering) maar door de heilige geest geleerd zijn, zodat wij het geestelijke met het geestelijke vergelijken (2 Corinthen 2: 11 – 13)

Dat is de manier waarop God ons alle waarheid openbaart. Het begint aan ons geopenbaard te worden vanaf onze roeping en vervolgens laat Gods geest ons meer en meer zien, zodat wij kunnen voortbouwen op wat ons voordien gegeven is. Hoe openbaart God Zijn waarheid en ware wegen in het leven aan de mens? Door persoonlijke openbaring, ‘rechtstreeks’ van God, rechtstreeks aan iemand? Nee, niet tenzij die persoon een profeet of apostel is. Zo eenvoudig is Gods Kerk opgebouwd en zo moet Zij functioneren. Zo werkt God.

Als iemand de leugen begint te geloven, dat hij of zij zelf Gods waarheid kan beredeneren, bestuderen, of hij of zij zelf Gods waarheid kennen, zal men snel datgene beginnen te verliezen dat God hen zomaar gegeven heeft. God geeft namelijk niet alleen Zijn waarheid aan ons, maar het is ook God die het in ons onderhoudt, door Zijn geest, die in ons woont. Waar het op neerkomt is dat het een kwestie is van weten waar Gods ware Kerk is. En alleen God kan dat geestelijke Lichaam aan iemand openbaren. Die Kerk is het enige middel dat God gegeven heeft waardoor het mogelijk is geestelijk te groeien. Wij kunnen groeien door preken, andere opgenomen waarheid, geschreven materiaal dat God en Christus geïnspireerd hebben om aan Zijn volk te geven, door Zijn dienaren. Zonder die directe bron, waardoor God met Zijn dienaren in Zijn Kerk werkt. Zal iemand geestelijk beginnen te sterven door een gebrek aan voedsel, dat alleen op deze manier verkregen kan worden.

Inderdaad, mensen kunnen snel datgene dat God hen vrijelijk gegeven heeft, verliezen, zodra zij ervoor kiezen welke leugen dan ook te geloven en zichzelf afscheiden van Gods Kerk. Mensen kunnen en zijn snel teruggegaan naar het geloven dat de rots (Petra, Selah) gaat over een fysieke plaats van veiligheid (bescherming) in Jordanië, in plaats van dat God onze Rots van veiligheid is. Mensen zijn teruggegaan naar het geloven dat er 2 eeuwig bestaande Goden waren, en zo gaan ze eigenlijk terug naar de katholieke leer van de drie-eenheid. Enzovoorts, enzovoorts. Dat is Satans grote plezier. Hij en de demonenwereld vallen hen niet meer aan, in plaats daarvan maken zij het leven voor die mensen comfortabeler in deze fysieke wereld, waarnaar zij zijn teruggekeerd. Zulke mensen zijn niet meer bezig met de geestelijke strijd om vast te houden aan wat God hen gegeven had.

Het is om deze redenen dat wij de waarheden die God ons gegeven heeft, moeten bestuderen, zodat wij gescherpt door en sterk in Gods woord kunnen blijven. Dit is gewoon een onderdeel van vast te houden aan wat God reeds heeft gegeven en het niet te laten ontglippen. Wij moeten het onthouden en daarom kunnen wij hierop voort blijven bouwen terwijl God ons meer blijft geven. Wat wij krijgen moeten wij onthouden en vasthouden. Dat betekent inderdaad dat wij ‘terug moeten gaan’ en herinnerd worden en vasthouden aan wat God ons gegeven heeft. Alleen op die manier kunnen wij de woorden ‘teruggaan naar’ gebruiken, en nooit in de context van dingen aan onszelf bewijzen, los van wat God gegeven heeft, de 57 Waarheden!