Ronald Weinland

Financiële Planning

Het doel van dit artikel is om een aantal zaken betreffende financiële planning te behandelen voor Gods Kerk omdat dit nu aan de orde is. Daar de Kerk vandaag de dag hoofdzakelijk uit nieuwe mensen bestaat komen er regelmatig vragen naar boven die van tijd tot tijd behandeld dienen te worden omdat er nood is aan verduidelijking en begeleiding in deze.

Gedurende de voorbije jaren heeft Gods Kerk veel geleerd en is zij gegroeid doordat zij door een proces heengegaan is waarbij zij bij twee verschillende gelegenheden geloofde dat Jezus Christus zou terugkeren; nl. Pinksteren van 2012 en Pinksteren van 2013. Deze ‘ervaring’ creëerde in ons een geest van overtuiging waardoor wij veel meer gevormd en gekneed werden om Gods manier van leven te ‘leven’ (de waarheid en de wet) en dit als de eerste en voornaamste focus in ons leven te stellen. Deze overtuiging en dit ‘begrip’ die nu actief in Gods mensen leeft, is veel groter dan ik tot nog toe ooit in mijn 44 jaren in Gods Kerk heb gezien.

Wat God gedurende deze periode in Zijn mensen gecreëerd heeft is onbetaalbaar. Maar er is ook een deel waar allen die doorheen dit proces gegaan zijn letterlijk een prijs op kunnen zetten. Een deel van die ‘kosten’ betrof misschien het recycleren van opgeslagen voedsel, of zelfs het weggooien van een deel van dat voedsel. Onder andere ‘kosten’ zou je misschien de uitgaven voor het Loofhuttenfeest kunnen indelen, doordat de fondsen hiervoor grotendeels aan Pinksteren besteed werden, omdat we zo gefocust waren op de absolute zekerheid dat Jezus Christus dan zou terugkeren, en omdat deze valuta na die tijd toch absoluut geen waarde meer zouden hebben. Een ander aspect van ons leven dat hierdoor beïnvloedt werd was dat sommigen absoluut geloofden dat zij na Pinksteren (in dit tijdperk) niet langer hun baan zouden uitoefenen, en dat zij hun leven hiernaar planden. De lijst van zaken die een grote financiële impact op ons leven hadden is ongetwijfeld veel langer dan dit, maar waarschijnlijk is de grootste en meest voorkomende boosdoener in deze het zwaar overschrijden van onze kredietlimiet, meer dan wat we normaliter zouden aankunnen.

Een gedeelte van deze ‘kosten’ die men onderging was het natuurlijke gevolg van ons rotsvaste geloof dat de huidige era van menselijk zelfbestuur teneinde liep, waardoor automatisch het economische systeem van de mens teneinde zou lopen. Andere ‘kosten’ waren gewoon zaken die we onszelf hebben aangedaan doordat we onverstandige beslissingen namen. Maar al deze uiteenlopende ‘kosten’ samen in onze levens kunnen in de verste verte niet opwegen tegen de ‘waarde’ van wat God in ons gecreëerd en gevormd heeft dankzij Zijn scheppende en transformerende kracht die in onze levens aan het werk geweest is doorheen deze ongelooflijke ervaring. Bovenop deze ongelooflijke verdieping van de overtuiging die in ons leven gevormd werd, leerden we nog veel meer op geestelijk vlak. Ten gevolge hiervan zijn velen onder ons gegroeid in Goddelijke wijsheid, met een dieper inzicht in onze eigen natuur en een grotere waardering voor dit soort van scheppende transformatie in ons leven.

Economische Implosie
Een algemene ervaring die door velen geuit werd is dat indien Christus op een van deze data was teruggekeerd, dit al hun financiële problemen opgelost zou hebben, mede als andere problemen (worstelingen) in hun leven. Eerst en vooral is het belangrijk dat we erkennen dat we, door alle financiële problemen die gepaard gingen aan die sterke focus die we hadden op de wederkomst van Christus op die twee tijdstippen, kunnen groeien en wijzer worden betreffende onze budgettering en planning. Ten tweede moeten we onder ogen zien dat we ongeacht hoe wijs of secuur we onze toekomstplanning maken, we toch altijd financiële moeilijkheden zullen ondervinden vanwege de ‘eindtijd’ waar we momenteel in leven.

Sinds 2008 (toen de Eerste Trompet weerklonk) is de financiële impact van de wereldwijd groeiende totale economische ineenstorting voorturend aan het werk geweest. Deze ondermijning van het wereldwijde economische systeem, haalt stelselmatig alle steunpilaren daarvan onderuit. Dit veroorzaakt grote spanningen en legt wereldwijd een grote druk op bedrijven en regeringen, en op zijn beurt heeft dit ook zijn weerslag op individuele mensen en families.

Voor iedereen in Gods Kerk, kan dit vergeleken worden met de eerste paar plagen die vlak voor de Exodus uitgestort werden, en die Israël samen met Egypte moesten ondergaan. In het begin zullen wij samen met de wereld lijden, tot die tijd dat God in het leven van Zijn mensen begint in te grijpen, en Zijn volk begint te beschermen en te bevrijden.

Goud kan de wereld niet redden
Velen ‘zien’ de tekens aan de wand betreffende de ineenstorting van de Amerikaanse dollar die ook de wereldwijde reservemunt is. Hoewel sommige landen reeds plannen hebben om zich af te scheiden (los te rukken) van de volledige afhankelijkheid van de Amerikaanse dollar als de reservemunt, toch komen hun inspanningen reeds te laat; en dit nog afgezien van een 3de Wereldoorlog, zoals sommigen voorzien. Bovendien hebben de meeste landen zich dusdanig geprostitueerd aan de Dollar dat de grootste multinationals en het economische systeem zelf zo’n ineenstorting nooit zouden kunnen overleven.

God heeft toegestaan (en zelfs georchestreerd) dat de mensheid tot op een moment in de tijd zou komen (aan het einde van 6000 jaar) waarin er grote technologische vooruitgang, enorme industriële capaciteit en wereldwijde economische handelsovereenkomsten en internationale afhankelijkheid zouden bestaan, om zo het resultaat van alle menselijke zelfheerschappij te openbaren. De mensheid zou zichzelf totaal vernietigen indien God niet zou ingrijpen. Hoewel mensen zich ten dele de gruwel van een nucleaire oorlog kunnen voorstellen, toch kunnen zij zich geen voorstelling maken van de massale sterfte die over de aarde zal komen wanneer bedrijven en regeringen ineenstorten ten gevolge van de economische implosie. Heden ten dage is de wereldbevolking afhankelijk van massale voedselproductie die dagelijks door middel van moderne technologie wordt aangevoerd. Wanneer dit stopt, stopt ook de aanvoer van voedsel. Wat dan volgt, is een niet in te beelden gruwel.

Aan de hand van hoe sommige machtige en snel opkomende landen zich voorbereiden op een complete ommezwaai in de wereldeconomie, kan je zien hoe ziek ons huidige economische systeem en de reservemunt zijn. Sommige hoofdspelers geloven dat ‘goud’ de hoofdzakelijke sleutel voor hun redding is, en dat dit hun ook groei en invloed op de wereld zal verzekeren. Gewoonlijk citeer ik slechts stukjes van nieuwsartikels, maar vandaag ga ik specifiek een volledig economisch nieuwsartikel toevoegen. Dat artikel openbaart waarlijk zoveel over de huidige broze ‘toestand’ van de wereldwijde economische stabiliteit. Maar al het goud ter wereld is niet meer in staat om wie dan ook nog te redden.

Het betreffende nieuwsartikel heet ‘China en Goud’, en is geschreven door Alasdair Macleod op 18 Oktober 2013. Hij staat bekend als effectenhandelaar, bankier en wereld-economist, en dientengevolge heeft hij veel inzicht in de huidige economische trends die in de wereld rondgaan.

Xinhua (het officiële Chinese persagentschap) werd in dit artikel aangehaald, omdat zij een opiniestuk gepubliceerd zouden hebben waarin gesuggereerd wordt dat het, vanwege al het heen en weer geschuifel binnen de Amerikaanse regering over haar eigen falende economiebeleid ‘..misschien een goed moment is voor een verdwaasde wereld, om te overwegen om een gedeAmericaniseerde wereld te beginnen bouwen.’ Vervolgens wijdt het artikel “China en Goud” verder uit over wat China reeds actief ondernomen heeft om effectief zo’n gedeAmerikaniseerde wereld op te bouwen. De omvang van de Chinese acties is om van achterover te slaan.

“She (China) moedigt de oprichting van een internationale markt in haar eigen valuta aan door middel van de tweeling centra Hong Kong en Londen, waardoor New York aan de kant wordt gezet, en zij promoot dit op actieve wijze door middel van het SCO (Shanghai Coöperation Organisation) ‘non-dollar handelsverdrag’ doorheen heel Azië. Zij heeft ook in het geheim goudreserves aangelegd, en openlijk haar burgers aangemoedigd om ook goud op te slaan.”

“Deze acties laten er geen twijfel over bestaan dat China zich voorbereidt op de ondergang van de dollar, op zijn minst toch als wereld reservemunt. Als centraal thema in deze bescherming van zichzelf en haar burgers tegen dit alles staat het goud. China heeft zwaar geïnvesteerd in de binnenlandse mijnbouw en is nu de grootste producent te wereld met zo’n 440 ton goud per jaar, en zij is ook van plan om elders goudmijnen op te kopen. Weinig of niets van het goud dat in het binnenland ontgonnen wordt komt op de internationale markt terecht, dus is het veilig om aan te nemen dat de Regering in alle stilte al haar eigen ontginning opslaat zonder dat dit openbaar beschikbaar wordt.”

“De officiële vraag naar goud van China’s privé sector is opgelopen tot op het punt dat hun vraag nu behoorlijk wat groter is dan de volledige mijn ontginning van de rest van de wereld. De ‘Shanghai Gold Exchange’ heeft het monopolie voor het vasteland van de fysieke levering van goud, en Hong Kong fungeert als een aparte verhandelingsas. Tussen hen beiden werd in de eerste acht maanden van 2013 zo’n 1730 ton goud in privé handen geleverd, ofte een jaarlijkse hoeveelheid oplopend tot 2600 ton.

“De goudmijnen van de wereld buiten China ontginnen naar schatting 2260 ton, waardoor zij niet alleen een leveringstekort hebben voor het goudhongerige Zuidoost-Azië en India maar ook voor de rest van de wereld. Deze feiten voeden het vermoeden dat monetair goud van de Westerse centrale bank geleverd wordt om de prijs laag te houden, want de handel via het ETF (Indexfonds) en de verminderende handel in non-Asiatisch oud-goud is totaal niet in staat om aan de scherp stijgende vraag tegemoet te komen.”

“En waarom is de Chinese overheid zo gebeten op goud? Het antwoord behelst ongetwijfeld geopolitieke motieven. Het is interessant om hierbij op te merken dat de SCO (Shanghai Coördinatie Organisatie) China en Rusland met de ondersteuning van de meeste landen om hen heen een economidch blok aan het vormen zijn met een gezamenlijke basis: Goud! Het is opmerkelijk dat terwijl het financiële systeem van de Westerse wereld kwaad spreekt over goud, alle leden van het SCO inclusief de meeste van haar aspirant-leden goud vergaard hebben. Het resultaat is een sterke goudader die doorheen heel Azië loopt, terwijl het Westen zichzelf gevaarlijk blootgegeven heeft.”

“De verkoop van de goudreserves van het Westen is de grootste strategische gok aller tijden in de financiële geschiedenis geworden. We hebben onszelf volledig in handen gegeven van geld waar we ‘borg’ voor staan, dat door onze centrale banken aan hoog tempo wordt uitgegeven. Zodoende hebben China en Rusland de ultieme economische macht op een gouden schaal gepresenteerd gekregen.”

Maak een wijze toekomstplanning
Het artikel wat zonet geciteerd werd is geweldig omvangrijk. Het openbaart dat inderdaad de ‘tekens aan de wand’ zichtbaar zijn, maar wij weten dat het economische systeem (onderdeel van Babylon) pas ineen zal storten in Gods perfecte timing, en volgens Zijn planning waarmee Hij de laatste eindtijd gebeurtenissen in stelling zet. Maar wij kennen niet het specifieke tijdstip waarop dit zal gebeuren, zoals we eerder wel meenden te weten.

Omdat de mensen in Gods Kerk samen met de rest van de wereld lijden onder de groeiende economische druk, is het belangrijk dat wij allemaal zo wijs mogelijk toekomstplannen maken in alle aspecten van ons leven. God heeft geopenbaard dat onze geestelijke focus gericht is op een periode ‘van Pinksteren tot Pinksteren’. En hoewel we allemaal reikhalzend verlangen naar de wederkomst van Jezus Christus op Pinksteren van 2014, toch kan het zijn dat Hij niet op die datum terugkeert. Indien hij niet op deze Pinksteren terugkeert, dan zullen wij onze blik richten op het volgende Pinksteren voor Zijn wederkomst, en zo verder.

Die focus, dat wij leven van Pinksteren tot Pinksteren, wakkert in ons het realiteitsgevoel aan dat zo’n wederkomst dus al snel kan plaatsvinden, en dat helpt ons op zijn beurt om constant geestelijk alert en op onze hoede te zijn, precies zoals Jezus ons opdraagt te doen. En dus moeten we ons voorbereiden op de mogelijkheid dat Christus al snel zal komen, en tegelijkertijd begrijpen dat dit ook nog enkele jaren kan duren. We weten het gewoonweg niet totdat God het openbaart.

Indien de komst van Christus al gauw is, dan hebben we een groot werk voor ons liggen. Als Christus’ komst nog een paar jaar op zich laat wachten, dan zullen we een nog veel groter werk moeten verwezenlijken in dit tijdperk. Hoe het ook zij, we hebben een groot werk voor ons liggen. Maar momenteel moet eenieder van ons zich financieel voorbereiden op de mogelijkheid dat er nog enige jaren voor ons liggen. Je kan op geen enkele andere manier een wijze financiële planning maken dan dat je dit doet in de context van een aantal jaren, want geldzaken kan je niet van de ene op de andere dag doen veranderen; daarentegen vergt dit tijd, bezinning en de implementatie van een plan dat hopelijk je kansen op een positieve uitkomst zal vergroten.

Iedereen moet dit aan God voorleggen en vragen om wijsheid, begeleiding en hulp bij die planning en de uitvoering ervan. God zal niet je keuzes voor jouw maken, omdat er bij zo’n planning vele keuzes mogelijk zijn; maar je kan wijsheid en gunst (zegening) vragen bij het maken van zulke beslissingen. Sommigen zullen veranderingen moeten overwegen en waarschijnlijk ook moeten toepassen betreffende hun leven: je werk, je studies, etc. Deze beslissingen kun je niet ‘uitstellen’ als er sprake is van een probleem dat aangepakt moet worden. Het ‘uitstellen’ (of voor je uit schuiven) van moeilijke beslissingen getuigt niet van enige wijsheid, maar veeleer van dwaasheid.

De Kerk kan niet aan mensen vertellen wat zij moeten beslissen betreffende zulke persoonlijke beslissingen in het leven, en zal dit ook nooit doen. Er is geen enkele minister die jouw kan vertellen wat jij het beste kan doen. De verantwoordelijkheid voor al zulke beslissingen ligt geheel en alleen bij jouw. Nogmaals, leg zulke zaken aan God voor, en vraag om Zijn wijsheid, gunst en hulp.

In verband met deze aanmoediging tot financiële planning, zou iedereen ook wijselijk moeten plannen voor de Jaarlijks Feestdagen, en dus Tweede Tiende moet sparen (apart zetten) om deze te kunnen bijwonen, zoals God gebiedt. Omdat God ons een focus van ‘Pinksteren tot Pinksteren’ heeft gegeven, betekent dit ook dat wij ons moeten voorbereiden op de mogelijkheid dat wij het volgende Loofhuttenfeest zullen vieren. De voorbije jaren toen we in de ‘huidige waarheid’ geloofden dat Christus specifiek op het dan ‘volgende’ Pinksteren zou terugkomen, werd de administratieve beslissing genomen dat Tweede Tienden ook gebruikt konden worden om speciale bezoeken (van Ron en Laura, Johnny en Myrtle, etc.) bij te wonen, en dus de reiskosten hiervan te dekken. Nu dienen Tweede Tienden enkel en alleen om de kosten voor de Jaarlijkse Heilige Dagen te dekken, en meer specifiek: hoofdzakelijk voor het Loofhuttenfeest.

De Kerk is van plan om in verband met het Loofhuttenfeest haar financiën zo wijs mogelijk te plannen. Dit brengt ons bij het onderwerp van ‘Feest Assistentie’, en het helpen van mensen die hierom verzoeken. De voorbije jaren is de financiële draaglast voor de Kerk in deze enorm toegenomen, en dientengevolge is het noodzakelijk dat wij zulke financiële hulp wijzer en voorzichtiger verdelen onder de mensen. Een van de eerste dingen die we zullen implementeren is het systeem dat door de ‘Wereldwijde Kerk van God’ werd toegepast. Financiële hulp voor het Feest werd toen niet automatisch ieder jaar toegekend aan allen die hiervoor in aanmerking kwamen en daartoe goedgekeurd waren. Velen moesten één of twee jaar thuisblijven, voordat zij zulke financiële hulp ontvingen.

In de toekomst zal het ook voor ons noodzakelijk zijn om de vereisten voor het ontvangen van financiële hulp aan te scherpen. Indien het duidelijk is dat iemand consequent geen Offers heeft gegeven tijdens de Feestdagen van het voorgaande jaar, dan zal zo iemand geen ‘Feest Assistentie’ krijgen. Hetzelfde geldt voor het feit of men getrouw zijn Tienden over het gehele voorafgaande jaar afgedragen heeft. Bovendien zal ook eenieder die geen enkele inspanning heeft gedaan om ook maar iets (financieel) apart te zetten voor het Feest, geen ‘Feest Assistentie’ krijgen. De laatste jaren is de Kerk erg genadig en geduldig geweest in het verstrekken van ‘Feest Assistentie’, omdat zovelen nieuw waren in Gods Kerk. De Kerk is nu veel volwassener geworden, en God heeft het klaar en duidelijk gemaakt dat Hij van iedereen in het lichaam een hogere standaard vereist.

De meeste mensen die om ‘Feest Assistentie’ hebben gevraagd zijn getrouw geweest in het geven van hun Tienden en Offers op de Heilige feestdagen, en hebben vaak extra geld opzij gezet om de Feestdagen bij te kunnen wonen. Gods Kerk zal er dan ook alles aan doen om het voor die mensen mogelijk te maken om het Loofhuttenfeest bij te kunnen wonen.

De financiële toestand in de wereld zal moeilijker en moeilijker worden, en daarom moeten wij onszelf zo goed als het kan beter voorbereiden. Hopelijk is de tijd die deze wereld nog rest uiterst kort, maar wij moeten nog steeds wijselijk plannen voor de toekomst. God wil ons graag gunst verlenen in deze, en ons wijsheid en hulp schenken terwijl wij voortgaan. Vraag dus aan God om jou die gunst en hulp in je leven te schenken betreffende al je financiële planning.