Ronald Weinland

Aan het einde van Wereld Oorlog II werd de wereld ontnuchterd door de gevolgen van de twee eerste atoombommen die op Japan gegooid werden. Er waren slechts twee van deze nieuwe bommen nodig om bijna 200.000 mensen te doden.

Die twee bommen waren eigenlijk erg klein in vergelijking met datgene wat de mensheid in tussentijd ontwikkeld heeft. Er zijn ondertussen atoomwapens ontwikkeld die tot 4.000 keer krachtiger zijn. Dat is moeilijk voor te stellen, laat staan dat je je zou kunnen voorstellen wat de vernietigingskracht van zo’n atoombom kan zijn.

De eerste twee atoombommen veroorzaakten elk een paddenstoelwolk van meer dan 7 km hoog (7600 m). In 1961 brachten de Russen de ‘Tsar Bomba’ (de ‘Tsarenbom type: RDS-220) tot ontploffing en die wierp een paddenstoelwolk van wel 64 km hoog op, en veroorzaakte seismische schokgolven die bijna driemaal de wereld rond gingen. Zoveel kracht is moeilijk te bevatten.

De flits van de ontploffing kon tot op bijna 1.000 km afstand waargenomen worden. Een verlaten dorp op 55 km afstand van ‘ground zero’ (het epicentrum van de explosie) werd met de grond gelijk gemaakt, en tot op wel 160 km afstand werden gebouwen ernstig beschadigd. Zo’n bom zou steden zoals New York City of Los Angeles praktisch met de grond gelijk kunnen maken.

Toen die twee bommen in Augustus 1945 ontploften, trad de wereld een nieuw tijdperk binnen. Het was het begin van een tijdperk dat openbaarde wat God al lang geleden voorzegd had over wat er uiteindelijk zou komen te gebeuren. Op dit tijdperk zijn veel profetieën van toepassing die openbaren wat God voorzegd had dat er aan het einde van het eerste tijdperk van de mensheid zou gebeuren – niet het einde van de mensheid, maar het einde van een tijdperk en het begin van een ander.

Wat heeft de mensheid tot nu toe gedaan met de wapens die zij ontwikkelde? Zij heeft ze uiteindelijk altijd ingezet! Is het daarom niet de moeite waard om te overwegen dat er een grote kans bestaat dat er vroeg of laat op grote schaal thermonucleaire wapens ingezet zullen worden? Als je op voorhand zou kunnen weten wanneer dit gaat gebeuren, zou je dat dan niet willen weten? En zou je ook niet graag weten wat jij voor jezelf en je dierbaren kan doen om beter voorbereid en beschermd te zijn?

Dat is de ultieme reden voor het schrijven van dit boek – om zoveel mogelijk mensen te kunnen helpen die hulp willen aanvaarden. Als je deze hulp wilt ontvangen dan betekent dat, dat je zal moeten openstaan voor wat hier geschreven staat en het eerlijk en open zal moet beoordelen, en het niet bevooroordeeld en overhaast zult verwerpen.

Voor dit boek werden al drie andere boeken uitgegeven (waarvan het eerste in 2005) die alle met dezelfde motivatie geschreven werden, om mensen te informeren, te waarschuwen en te proberen om hen te helpen om beter voorbereid te kunnen zijn op wat komen gaat.

Een paar jaar na dat eerste boek leerden we dat er tijdlijnen en profetische tijdsegmenten bestaan die je kan gebruiken om in te zoomen op specifieke gebeurtenissen die zullen leiden tot Wereld Oorlog III. Zo is er een profetische aftelling naar Wereld Oorlog III die op 17 December 1994 begon; dat zal later in dit boek gedetailleerd aan bod komen.

Er zijn al een aantal profetische tijdsegmenten voltooid die perfect in deze aftelling passen, en waarin belangrijke profetische gebeurtenissen reeds vervuld zijn. We staan nu voor de laatste mogelijke tijdsegmenten die binnen die aftelling kunnen passen.

Je kan deze profetische tijdsegmenten en de effectieve datums waarbinnen zij passen berekenen. We weten niet welk specifiek tijdsegment het laatste is dat tot Wereld Oorlog III leidt, maar God heeft ons wel de kennis gegeven om te weten wat de specifieke punten in de tijd zijn wanneer dit kan plaatsvinden. Op deze manier kunnen wij waakzaam blijven uitkijken naar wanneer dat laatste tijdsegment van die aftelling kan beginnen, om zodoende goed voorbereid te kunnen zijn.

Sindsdien hebben we nog veel meer inzicht en helderheid gekregen over die aftelling inclusief profetische gebeurtenissen en specifieke acties van cruciale landen die we nu kunnen identificeren, en die meer en meer vervuld raken. Het kan zijn dat je een zeker mate van angst zal overvallen bij het lezen over deze tijden, gebeurtenissen en de daarbij betrokken partijen en landen.

Een gebalanceerde en realistische houding in combinatie met een zekere mate van angst, kunnen er toe bijdragen om jou te motiveren om gepaste actie te ondernemen, die vele mensenlevens kan en zal redden.

Wat ons te wachten staat is gruwelijk en houdt een mate van vernietiging in die moeilijk te bevatten is. Dit alles gewoonweg negeren zal er niet voor zorgen dat het niet gebeurt of vanzelf verdwijnt. Maar als je dit onder ogen ziet en je je levenswijze desgevallend aanpast, dan is dat het begin van een verstandige voorbereiding op datgene wat nu voor de deur staat.

Mensen reageren heel uiteenlopend op het gebruik van de naam ‘God’. De meeste reacties zijn niet positief. Daarom werd ik ook met een resem aan dilemma’s geconfronteerd, toen ik aan het begin van dit boek gewag maakte van wat God al zo lang geleden gezegd heeft.

Het eerste dilemma presenteerde zich in de vorm van de vele moeilijke keuzes die gemaakt moeten worden betreffende hoe je mensen het beste kan benaderen, en hoe je het beste met hen pleit en hen helpt zonder hen te schofferen, terwijl je hen toch zo klaar en duidelijk en beknopt mogelijk de waarheid voorlegt. Dit dilemma stelt zich omdat we weten dat er heel veel zeer uiteenlopende religies en geloofsovertuigingen zijn waar mensen aan vasthouden, terwijl er ook veel mensen zijn die helemaal nergens in geloven.

Het zal veel inspanning kosten om de feiten naar waarheid uit te leggen, zonder mensen voor het hoofd te stoten. Want als het aankomt op de geloofsovertuigingen die mensen koesteren, dan is de kans groot dat zij er aanstoot aan nemen als er gezegd wordt dat iets anders de waarheid is. Ik wil daarom ook van in het begin zeggen, dat het niet de bedoeling is om met de inhoud van dit boek wie dan ook te oordelen of veroordelen om zijn geloof.

Niemand is volmaakt. We hebben allemaal in ons leven wel zaken waarvan we geloven dat ze waar zijn, waarvan later blijkt dat zij niet waar zijn. Ons leven wordt er zelfs beter van wanneer we dingen ontdekken die niet waar blijken te zijn, omdat we ze dan kunnen corrigeren en zodoende beter geïnformeerd en wijzer kunnen worden. Maar het is zo gesteld dat het vaak moeilijk en vernederend is om zulke verandering onder ogen te zien.

Dus hoe kan je het best een zo groot mogelijk aantal mensen bereiken, om hen vervolgens te kunnen helpen bij datgene wat zich nu gauw voor hun ogen zal ontplooien? Hoe leer je leven met de kennis van een potentiële realiteit dat 1/3de van alle leven op aarde vernietigd zal worden?

Het volgende dilemma betreft de lezer. Dat komt door de vele zaken die in dit boek geschreven staan, waarvan ieder voor zich zal moeten uitmaken of je wat hier geschreven staat objectief zal willen overwegen, of dat je gewoonweg zullen stoppen met lezen. Je zal keuzes moeten maken of je datgene wat jou onderwezen is en wat jij altijd voor waarheid hebt aangenomen, objectief wilt afwegen tegen bewijsmateriaal van dingen waarvan makkelijk bewezen kan worden dat zij waar zijn.

Waarom over God spreken?
Het is een bijzonder moeilijke taak om een onderwerp te behandelen waarin de absolute geldigheid onderbouwd wordt van de potentiële uitroeiing van bijna twee derde van alle leven op aarde. Dat is verontrustend en schokkend.

Nogmaals, hoe redeneer je met mensen om hen te overtuigen om op zijn minst te trachten om wat hier naar voren gebracht wordt objectief en open te overwegen? Hoe overtuig je iemand ervan om dergelijke uitspraken die in eerste instantie choquerend, vergezocht of zelfs afstotelijk zijn, toch te overwegen? Het pleidooi in deze is om alsjeblieft de tijd te nemen om het volledige verhaal te aanhoren, en alle bewijs dat daarin gegeven wordt.

Vanaf het eerste moment dat de mensheid op aarde geplaatst werd, hebben mensen geworsteld met de gedachte of God werkelijk bestaat. Voor diegenen die effectief in het bestaan van God geloven, wordt God op zeer uiteenlopende manieren voorgesteld en bestaan daarover sterk uiteenlopende ideeën en religieuze geloofsovertuigingen. Verdeeldheid en oorlogen over zulke (religieuze) ideeën hebben vaak geleid tot grote verwoesting, massale slachtpartijen, onderdrukking, en grote kwaadaardigheid jegens anderen.

Dit is nu al duizenden jaren aan de gang. Het is precies al zo lang bezig als God zei dat het zou duren; want God zegt dat Hij 6.000 jaar gegeven heeft als een getuigenis van wat de mensheid zal doen. De reden waarom God van aan het begin van dit boek vermeld wordt, is vanwege wat er nu te gebeuren staat – God heeft het allemaal voorzegd. Alleen God kent van af het begin het einde. Dat komt omdat enkel en alleen God kan openbaren hoe Hij van af het begin van de schepping met de mensheid gewerkt heeft, en hoe Hij Zijn doel zal verwezenlijken door te voltooien waar Hij aan begonnen is. Als je zulke waarheid niet eens in overweging wil nemen, dan is er in vele opzichten inderdaad geen reden om nog verder te lezen. Dan staat jou besluit al vast en is jou geest gefixeerd. Als dat het geval is, dan zal je pas weten wat er gaat gebeuren wanneer het effectief plaatsvindt, en dan zal het te laat zijn om je erop voor te bereiden.

Mensen zijn in vele opzichten als kleine kinderen! Onze geest is niet in staat om het universum om ons heen te bevatten. Voor veel mensen is het gewoonweg makkelijker om te geloven dat alles begon met een ‘oerknal’, en dat het leven dan mettertijd – na héél lange tijd – gewoonweg begon te evolueren. We zijn heel kleingeestig en geneigd om blind te zijn voor zaken die eigenlijk heel voor de hand liggend zijn. We houden ervan om onszelf als ‘intelligente wezens’ te beschouwen. In dit tijdperk is de mensheid geneigd om heel trots te zijn op haar technologische vooruitgang en onze wetenschappelijke kennis. Maar de realiteit is dat we eerder kleine kinderen zijn, en ons vaak idioot gedragen.

Zij die geloven in een ‘oerknal’ en/of de ‘evolutietheorie’ gebruiken geen échte wetenschap om hun conclusies te onderbouwen. Er wordt gewoonweg van ons verwacht dat wij hun belachelijke onwetenschappelijke ideeën klakkeloos aannemen. Een ‘oerknal’ op basis van welke wetten ontstond zo’n ‘oerknal’?

Waar kwam alle materie vandaan waardoor zich uit die ‘oerknal’ zo’n oneindig heelal kon vormen? Naarmate onze technologische kennis toeneemt, groeit ook onze kennis over de omvang van het heelal. Dat komt omdat we steeds verder in dit heelal kunnen ‘kijken’; een heelal waar nog nooit iemand het einde van heeft kunnen ‘zien’.

Hoe kan je, gebaseerd op alles wat de mensheid de voorbije decennia bijgeleerd heeft, geloven dat een universum dat aan zulke wetten en orde onderworpen is zomaar tot stand kan komen,? Wiskunde is een exacte wetenschap. Wetten zijn exact. Zij evolueren niet of verschijnen niet plotseling ten tonele.

Ja, wij zijn als kleine kinderen en absoluut niet geweldig. Pas in de laatste honderd jaar of zo heeft de mensheid meer inzicht gekregen in de grotere diepten van wiskunde en wetenschap. Nu pas in deze periode heeft technologie de wereld veroverd – technologie die de wereld gerevolutioneerd heeft. Is het menselijke verstand – de menselijke geest – dan ineens zoveel beter geworden dan een paar honderd of duizend jaar geleden?

Nogmaals, wij zijn geneigd om erg kleingeestig, kortzichtig en hoogmoedig te zijn. Alles wat er nu ontdekt (vrijgegeven) is op gebied van wiskunde en wetenschap, heeft altijd al bestaan. We konden het gewoonweg nog niet ‘zien’! Wij zijn geen haar beter of geavanceerder dan zij die ons voorgingen.

Wat is er dan veranderd? Waarom staan wij zoveel verder dan alle mensen die ons voorgingen, die naar ons gevoel in de ‘middeleeuwen’ of in het ‘stenen tijdperk’ leefden?

In plaats van de mogelijkheid te overwegen dat God hier misschien de hand in zou kunnen hebben gehad, zullen mensen altijd veel liever verwijzen naar beroemde uitvinders uit het verleden om die dan te verheerlijken.

Laten we het bijvoorbeeld over Isaac Newton hebben. In een bron wordt over hem gezegd: “Newton verenigde hemel en aarde met zijn wetten. Wetenschappers geloofden dankzij hem dat zij nu in staat waren om de geheimen van het universum te ontgrendelen.”

Dit is een goed moment om even stil te staan en het volgende te bedenken: ’Newton had wetten? Hij bracht ons op het pad naar de ontgrendeling van de geheimen van het universum?’ Echt? Het is uiteraard klaar en duidelijk dat hier niet staat dat dit zijn wetten waren, maar wel dat dit wetten waren die hij begon te begrijpen – wetten die altijd bestaan hebben, van in den beginne.

Het is altijd makkelijker voor de mens om zich te richten op zijn ‘eigen’ verwezenlijkingen, kennis, ideeën en intellect, in plaats van onze aandacht te richten op de Ene die kennis, verwezenlijkingen en intellect mogelijk maakt. Het is makkelijker om diegenen te loven en te prijzen die wetten ontdekken die al lang in werking zijn, dan de Ene die deze wetten in de eerst plaats in werking gesteld heeft te loven.

Het is voor de mens zo goed als onmogelijk om zich een geest als Gods geest voor te stellen. Het is veel makkelijker om dat links te laten liggen, het te negeren en hieraan voorbij te gaan en ons in plaats daarvan volledig op onze eigen grote verwezenlijkingen te concentreren en op diegenen die daarbij instrumenteel geweest zijn.

Bovendien ligt het in de aard van de menselijke natuur dat zij zich verzet tegen elke gedachte die waarheid over God inhoud – vooral tegen de gedachte dat Hij de Schepper van alles is. Als we dat onder ogen zouden kunnen zien, dan zouden we nog veel meer zaken onder ogen moeten gaan zien en diep in onze menselijk geest moeten kijken naar alles wat de menselijke natuur niet geopenbaard wil zien. Zaken over onszelf en onze fundamentele menselijke natuur. De mens wil zo’n absolute autoriteit echt niet in zijn leven – een autoriteit die zegt ‘hoe’ je het leven wat jou gegeven is dient te leven.

Van nature wil onze geest zich niet onderwerpen aan een autoriteit die ons verteld hoe wij ons leven moeten leven teneinde het gelukkigst en meest vervuld te zijn, en te kunnen leven in de grootst mogelijke overvloed en voorspoed. Integendeel, dat soort van zaken willen we liever voor onszelf uitmaken. En dan moeten we onszelf de vraag stellen: ‘Hoe gaat het ons af?’

Echt, wij zij als kleine kinderen, en zelfs nog veel minder als we onszelf vergelijken met een Schepper, met God. Onze geest is niet in staat om ook maar iets te begrijpen van alles wat het fysieke leven of fysieke wetten te boven gaat. Waarom dan doen alsof? Bovendien kan alleen kennis van en inzicht in het geestelijke ons werkelijk vrij maken!

De WAARHEID is, dat God een plan heeft voor Zijn schepping van de mensheid. We bevinden ons nu aan het einde van de eerste fase van het doel waarom God het menselijke leven geschapen heeft. God begint nu meer en meer kennis te openbaren over dat plan, om dat de tijd nu gekomen is om dit plan te voltooien – het te vervullen. Gedurende de voorbije 6.000 jaar is die kennis verborgen gehouden voor de mensheid, zoals ook andere kennis van haar weerhouden werd.

Zelfs vooruitgang in wiskunde, wetenschappen en technologie werden weerhouden van de mensheid. De waarheid is dat zulke kennis gedurende millennia weerhouden werd van de mensheid, en pas nu vrijgegeven is, aan het einde van het tijdperk van menselijk zelfbestuur. De mensheid heeft niet uit zichzelf ineens kennis en inzicht verworven in wiskunde en wetenschappen – God heeft dit gegeven! God heeft Zelf bepaald wanneer het tijd was om deze kennis, die voordien niet gekend was, aan de mensheid te openbaren (haar die te laten ontdekken).

God heeft geen fysiek universum of rijk nodig om binnen te kunnen functioneren, maar Hij heeft dit wel geschapen. God vertoeft in een rijk ver boven en buiten het fysieke, en dat is iets wat de mensheid niet kan begrijpen of bevatten totdat God dit openbaart. God bestaat (vertoeft) in een geestelijk rijk, en communiceert ook op geestelijk niveau. God hoeft Zich niet aan fysieke wetten in een fysiek leefwereld te houden om te kunnen communiceren, Hij communiceert in en vanuit een geestelijk rijk waardoor Hij zaken – wat dan ook – rechtstreeks in de menselijke geest kan communiceren en openbaren – rechtstreeks in de gedachten, het denken van de menselijke geest.

God gaf aan Isaac Newton de ontdekkingen en de kennis die hij verwierf. Ook het inzicht dat Albert Einstein kreeg, werd hem door God gegeven. En dat geldt voor alle vooruitgang die geboekt werd in wiskunde en wetenschappen. De WAARHEID is dat God deze kennis en inzicht niet eerder aan de mensheid gaf, vanwege Zijn plan en doel voor de eerste 6.000 jaar van de mensheid.

De reden hiervoor is dat indien God dit eerder gegeven had, wij onszelf al millennia geleden vernietigd hadden. Gods doel was om de mensheid 6.000 jaar van zelfbestuur te geven voordat Hij rechtstreeks zou ingrijpen in de aangelegenheden van de mensheid, om hen in een nieuw en voorspoedig tijdperk te leiden, waar alle mensen baat bij zullen hebben.

De mensheid staat nu op het punt om zichzelf totaal te vernietigen – de volledige uitroeiing van alle leven op aarde. Hoe geavanceerder onze technologie wordt, des te meer verwoesting richten we aan op deze planeet waarop wij leven.

Eerlijk, als er geen God bestaat, dan is al het leven op deze planeet verdoemd. Maar de mens is zo ontzettend hoogmoedig dat de meeste mensen willen geloven dat we alsnog onze eigen problemen kunnen oplossen door ons eigen intellect. De waarheid is dat er een kernoorlog zal komen, en dat er meer dan genoeg atoomwapens zijn in handen van meerder grootmachten om alle leven op aarde meermaals uit te roeien. Dat is de waarheid!

WAARHEID!
Er is en berucht maar heel gekende citaat, dat een goede samenvatting geeft van de algemene houding van de mens als het onderwerp ‘waarheid’ aan bod komt.

In het relaas over de dag dat Christus gedood werd , staat er geschreven wat hij tegen Pilatus zei en wat diens antwoord daarop was. Het gaat als volgt: “Pilatus vroeg of hij een koning was en Christus zei ‘Hiertoe ben ik geboren en hiertoe ben ik in de wereld gekomen, opdat ik voor de [die] waarheid zou getuigen. Iedereen die uit de waarheid is, hoort mijn stem.’” (Johannes 18: 37)

Pilatus’ reactie was zo typisch menselijk, want hij antwoordde hierop: “Wat is waarheid?” (Johannes 18: 38). En toen liep hij weg. Hij wilde Christus’ antwoord niet horen.

De wereld vandaag is precies hetzelfde als op het onderwerp ‘waarheid’ aankomt, en al zeker als het in verband met religie staat. Mensen willen hun eigen waarheid. Daar ligt het grootste probleem dat al gedurende 6.000 jaar menselijke geschiedenis bestaat. Als God bestaat dan zou het makkelijk moeten zijn om het eens te zijn met datgene wat Christus verkondigde: “Gods woord is waarheid.” Maar er bestaan letterlijk duizenden verschillende interpretaties, ideeën, leringen en geloofsovertuigingen betreffende wat die ‘waarheid’ is.

Als God bestaat dan kan er slechts één waarheid zij die van God komt. Dat zou geen al te moeilijk concept mogen zijn om te onderkennen. De reden waarom hier zo benadrukt wordt dat je voor jezelf moet overwegen of God al dan niet bestaat, is omdat als je dit niet gelooft het geen enkele zin heeft om verder te redeneren over de mogelijkheid dat God in toenemende mate openbaring heeft gegeven over een duidelijk stappenplan dat leidt tot aan het einde van dit tijdperk en een nu snel naderende Derde Wereldoorlog.

De waarheid is dat God gedurende de laatste paar eeuwen heel uitgemeten meer en meer geavanceerde kennis aan de mensheid heeft gegeven. Dit teneinde ons tot aan deze tijd te brengen, tot op het huidige technologische niveau. God heeft dit alles minutieus georkestreerd, zodat de technologie volgens een strak tijdschema kon groeien tot op het huidige niveau.

Als de mensheid die kennis voor het goed van iedereen gebruikt zou hebben, dan zou de wereld er nu heel anders uitzien. Maar God weet nu eenmaal wat wij zullen doen wanneer ons zo’n overvloed aan kennis, inzicht en middelen gegeven wordt. Wij zullen ze misbruiken. We hebben deze wereld alleen maar tot een veel meer vervuilde en gevaarlijkere plaats gemaakt om op te leven. En dat is hoofdzakelijk het gevolg persoonlijke, zakelijke en zelfs nationale hebzucht.

Nu, aan het einde van onze 6.000 jarige geschiedenis, openbaart God aan ons hoezeer wij niet in staat zijn om onszelf te regeren. Wij zijn van nature egoïstisch, en die natuur verzet zich tegen God en Zijn waarheid. God zegt ons dat de menselijke geest vijandschap tegen Hem is. Hij verklaart dat die geest zich niet onderwerpt aan Zijn wetten en dat ook niet kan.

Er moet iets veranderen! Daar bevinden wij ons nu in de tijd. God gaat grote verandering teweeg brengen, en dat doet Hij door eerst aan ons te openbaren hoe afschuwelijk destructief onze menselijke natuur werkelijk is. Wanneer wij die realiteit eenmaal op zo’n enorme wereldwijde schaal kunnen beginnen in te zien, pas dan kan er een begin gemaakt worden aan een nieuwe era voor de mensheid.

God staat toe dat de mensheid zichzelf kan gaan ‘zien’ zoals zij zichzelf nog nooit heeft kunnen zien. Uiteindelijk zal de mensheid onvermijdelijk altijd de macht die haar gegeven wordt misbruiken. Zelfs als er niet gauw een kernoorlog zou uitbreken, dan nog zouden we uiteindelijk alle leven op aarde uitroeien. Maar de wildgroei aan kernwapens en het onvermijdelijke misbruik daarvan, zal dit proces sowieso versnellen.

God verkondigd dat nu in onze tijd, wanneer die laatste oorlog eenmaal begint, één derde van alle leven op aarde vernietigd zal worden voordat Hij uiteindelijk ingrijpt om dit een halt toe te roepen. Maar er staat geschreven dat zelfs dan het merendeel van de mensheid Gods interventie niet zal willen, en daarom zal er daarna nog meer verwoesting volgen. In dit boek zullen alle deze details uitgebreid behandeld worden, alsook welke rol verschillend landen hierin zullen spelen.

Dat wat nu snel staat te gebeuren, zal de allergrootste les uit de hele geschiedenis van deze aarde worden. Het zal de moeilijkste les om te leren zijn, maar alleen zo kan er een einde gemaakt worden aan oorlogen. Wereld Oorlog III zal de oorlog zijn die alle oorlogen beëindigt.

De mensheid heeft povere inspanningen gedaan in de vorm van de Volkenbond en de Verenigde Naties om een einde te maken aan oorlogen. Hoe succesvol is dat geweest? Daarin ligt de grootste de les die geleerd moet worden. De mensheid is niet in staat om vrede op aarde te brengen. Alleen God kan dat, en gelukkig gaat Hij dit ook doen. Maar eerst zal er catastrofale vernietiging op aarde plaatsvinden, op een schaal die de menselijke geest zich niet kan voorstellen.

Wat is de waarheid? Dit boek is geschreven met als uitgangspunt dat alles wat hierin geopenbaard wordt over een geprofeteerde Wereld Oorlog III en het resultaat daarvan op waarheid gestoeld is – door God gegeven waarheid. Teneinde de waarheid te kunnen tonen, moeten ook de leugen aan het licht gebracht worden, want dat is de reden waarom God nu toelaat dat Zijn schepping zo’n oordeel ondergaat.

Nogmaals wat is de waarheid? God zegt dat de mensheid in het algemeen misleid is. De mensheid zelf heeft niet in de gaten dat zij misleid is, maar dat is wel de realiteit. De menselijke natuur gelooft altijd dat zij gelijk heeft. Zij kan moeilijk toegeven dat zij het fout heeft, of misleid is.

Wie heeft het bij het rechte eind, wat de waarheid betreft? Komt de waarheid van het Boeddhisme of het Hindoeïsme? Of heeft de Islam of het Joodse geloof de waarheid in pacht? Schuilt het bij het Katholicisme of in het traditionele (protestantse) Christendom? We moeten dit echt zien voor wat het is.

Als je en Moslim bent, geloof jij dan dat de Joden het bij het rechte eind hebben? Als jij Hindoe bent geloof jij dan dat het Boeddhisme waar is? Als je Katholiek bent, geloof je dan dat het Jodendom, de Islam of het traditionele Christendom juist zijn? Het antwoord hierop zou voor de hand moeten liggen. Niemand gelooft dat een andere religie dan de zijne waar en juist is, anders zou je voor die religie kiezen.

Laten we het traditionele (protestantse) Christendom eens nader bekijken, nu dat we ons focussen op dit onderwerp ‘waarheid’. Maar waar moet je beginnen? Dit zal voor veel mensen niet makkelijk zijn, maar uit bepaalde uitspraken die we hier gaan doen, zal duidelijk bewezen worden wat onwaar is en wat waar is.

Datgene wat we hier nu gaan behandelen (en nog meer in het hoofdstuk dat volgt) is niet bedoeld om wie dan ook te veroordelen of te kwetsen. Het is geschreven om hopelijk opheldering te geven. Niemand kan er iets aan doen dat zij de meeste waarheden die in dit boek aan bod komen nooit te horen hebben gekregen. Maar wanneer je eenmaal klaar en duidelijk de waarheid kan zien, dan kan je makkelijker datgene wat onwaar is aanpakken. En dat zal mensen ook helpen om beter voorbereid te kunnen zijn op datgene wat nu voor ons ligt – een laatste wereldoorlog.

Waar komen de belangrijkste doctrines en geloofsovertuigingen die door het traditionele (protestantse) Christendom geadopteerd zijn eigenlijk vandaan? Als je echt de waarheid hierover te weten wilt komen, dan hoef je maar een klein beetje onderzoek op het internet te doen. Doe jouw eigen onderzoek door bijvoorbeeld te zoeken naar de oorsprong van Pasen, de Zondagsrust, Kerstmis en de doctrine dan de Drie-eenheid. Dat zijn tenslotte zo’n beetje de meest fundamentele doctrines van het traditionele (protestantse) Christelijke geloof.

Zo kan je zelf met eigen ogen zien hoe de Zondagsrust in het traditionele (protestantse) Christendom geïntroduceerd werd. De ‘rust’ op de zevende dag van de week (Zaterdag, de Sabbat) werd veranderd naar Zondag, de eerste dag van de week. Dit kan voor enige verwarring zorgen bij sommigen, omdat in een heel aantal landen al decennia geleden de dagen van de week op de kalender veranderd werden. Daarbij werd Maandag op de eerste dag van de week geplaatst, waardoor de Zondag automatisch de zevende dag werd, alsof het de originele Sabbatdag was. Dat kan je allemaal best makkelijk terugvinden in de geschiedenis.

Ik ga hier niet alle historische bronnen vermelden waar je bewijs kan vinden van wat waar en wat onwaar is betreffende deze zaken. Het is veel nuttiger dat je zelf (als je eerlijk met jezelf wilt zijn) een klein beetje onderzoek doet. Moeilijk is het niet.

Als je de waarheid verwerpt wanneer je op deze manier positief uitgedaagd wordt, dan zal dat sowieso je keuze zijn, en heeft het geen zin om te proberen jou dit uit het hoofd te praten. Je zal dan geloven wat jij wilt geloven ongeacht de bewijzen die aangereikt kunnen worden. Zoals eerder gezegd ‘Mensen willen hun eigen waarheid’.

De keuzes die ieder van ons individueel maakt worden hierbij uitermate belangrijk. Een van de moeilijkste zaken in het leven waar ieder mens op een volwassen wijze mee moet leren omgaan en onder ogen moet zien, is dat je ‘moet leren verantwoordelijkheid voor je eigen keuzes te nemen’.

De waarheid is dat het traditionele (protestantse) Christendom pas ontstond in de 15^de en 16^de eeuw. Zij kunnen de oorsprong van hun geloofsovertuigingen niet eens traceren tot aan de oorspronkelijke apostelen. Maar je kan de origine van het traditionele (protestantse) Christendom wel traceren tot aan haar oorspronkelijke wortels, dat is namelijk de Katholieke kerk.

Als alle kerken die voortkomen zij uit de Katholieke kerk eerlijk met zichzelf zouden zijn, zouden zij zich dan niet eerlijk moeten afvragen waarom zij de meeste van haar (de Katholieke kerk) fundamentele doctrines als waar aanvaard hebben (overgenomen hebben) en gebruikt hebben als basis voor al hun eigen fundamentele doctrines? Wat is dus de waarheid? Wie heeft er gelijk? Welke veranderingen heeft een van hen meer waar gemaakt dan de andere? En als er verandering gemaakt moesten worden, wat was er dan fout dat het rechtgezet moest worden?

Valse ideeën eeuwenlang in stand gehouden.
Vaak vinden mensen het moeilijk te geloven dat valse ideeën eeuwenlang in stand gehouden kunnen worden, omgevormd kunnen worden, om vervolgens in de samenleving opgenomen te worden. Feit is dat valse ideeën vaak in religies opgenomen zijn, en als de norm en zelfs de waarheid gezien werden.

In de Bijbel staat in het Boek Numeri een uniek verhaal over precies zo’n voorval. Dit verhaal gaat over Mozes die de kinderen Israëls doorheen de wildernis leidde. Tijdens deze omzwerving die 40 jaar duurde, klaagden en murmureerden de Israëlieten vaak. Bij een van die gelegenheden waren zij ontmoedigd door de weg waarlangs Mozes hen leidde, en als gevolg begonnen zij zich uit te spreken tegen Mozes en God.

Er was geen water voorhanden in dat land om gewassen te telen, en zij waren het manna dat God voor hen voorzien had meer dan beu. En dus zond God giftige slangen onder hen. Omdat er veel mensen stierven ten gevolge van de slangenbeten, begonnen de Israëlieten hun ongehoorzaamheid aan God te erkennen, en vroegen zij Hem om de slangen van hen weg te nemen.

En de HEERE zei tegen Mozes: Maak u een gifslang en zet hem op een staak. Het zal gebeuren dat ieder die gebeten is, in leven zal blijven, als hij daarnaar kijkt. Toen maakte Mozes een koperen slang en zette hem op de staak. En het gebeurde als de slang iemand beet dat hij naar de koperen slang keek en in leven bleef. (Numeri 21: 8-9)

Meer dan 700 jaar later deed er zich een andere ongelooflijke gebeurtenis voor waarin deze zelfde koperen gifslang een historische rol speelde. Het speelde zich af in een tijd dat het volk Juda ver afgeweken was van God en Hem niet gehoorzaamde doordat zij in de Tempel verboden vereringpraktijken uitoefenden. Hizkia was in die tijd een jonge koning die er naar streefde om gehoorzaam te zijn aan God, en die Juda terug tot God wilde keren. Hij begon met de tempel te reinigen, door de beelden en plaatsen voor afgoderij te vernietigen. Hier volgt het verhaal van die gebeurtenis:

Hij [Hizkia] deed wat juist was in de ogen van de HEERE, overeenkomstig alles wat zijn vader David gedaan had. Hij nam de offerhoogten weg, sloeg de gewijde stenen in stukken en hakte de gewijde palen om. Hij verbrijzelde ook de koperen slang, die Mozes gemaakt had, omdat de Israëlieten er tot die tijd toe reukoffers aan gebracht hadden, en hij noemde het Nehustan [gewoon een stuk koper]. (II Koningen 18: 3-4)

De kinderen Israëls waren deze paal als een soort van religieus symbool gaan beschouwen, en zij brandden er zelfs wierook voor, omdat het voor hen een symbool van genezende kracht geworden was. Daarom werd het door Hizkia vernietigd.

Dat symbool voor genezing verdween echter niet, omdat de Israëlieten het in stand hielden als een symbool voor geneeskracht. Hizkia vernietigde dat beeld, maar dat hield de Israëlieten niet tegen andere gelijkende symbolen te blijven vereren telkens zij van iets genezen wilden worden. Ook al wordt het niet meer aanbeden, toch zie je vandaag nog steeds vaak dit symbool voor genezing in ziekenhuizen, apotheken en op ambulances. Dit symbool van genezing wordt nu al meer dan 3.000 jaar in stand gehouden.

Op deze zelfde manier zijn nog veel andere zaken in religie en godsdienst binnen geslopen die niet door God gegeven noch bedoeld zijn, en vele daarvan komen uit de aanbidding van andere godheden. Men is zich gewoon niet bewust van al die zaken die door de eeuwen heen ingeslopen zijn.

We zullen hier later dieper op ingaan, maar het zou nuttig zijn om hier en nu even de oorsprong (etymologie) van het woord Pasen (Easter in het Engels) te bekijken. Het oude Engelse woord ‘Eastre’ stamt van het Germaanse woord ‘Ostern’. Er zijn er die erkennen dat dit woord (deze religieuze gewoonte/praktijk) verbonden is aan het woord ‘Eastre’, wat ook de naam is van een godin van de vruchtbaarheid en de lente. Dit woord is in vele talen verbonden aan de praktijken en de symbolen voor de aanbidding van deze zelfde godin. Dit woord verwijst ook naar de windrichting ‘oost’ en dat heeft dan weer alles te maken met het belang van de zon in een agrarische samenleving en haar belang voor de landbouw.

Tijdens de lente-equinox vierden veel verschillende volken van verschillende nationaliteiten een feest dat zij naar hun godin van de vruchtbaarheid vernoemden, en zij was nauw verbonden met de kracht van de zon en diens levensscheppende kracht. Die tijd van het jaar was belangrijk en de traditionele viering begon met een kerkdienst bij zonsopgang, waarbij men naar het oosten keek, daar waar de zon opkomt.

Deze godin werd doorheen alle tijden door vele volken van verschillende nationaliteiten aanbeden. Zij werd beschouwd als de metgezel of tegenhanger van Baal. Doorheen de tijd werden hieraan veranderingen aangebracht door mensen van verschillende culturen en nationaliteiten. In de Bijbel wordt er naar haar verwezen als de ‘koningin van de hemel’. Zij werd aanbeden onder verschillende namen, zoals: Isis, Isjtar (Ishtar) en Astarte.

Hoewel dit voor velen choquerend is, toch is de waarheid dat de Engelse naam voor Pasen ‘Easter’ onlosmakelijk verbonden is met de aanbiddingpraktijken van deze valse godin. Deze naam komt niet uit de Bijbel voort, maar wel uit de valse vormen van aanbidding van godheden die in verband staan met zonneaanbidding en vruchtbaarheidsriten.

De traditie van het houden van een kerkdienst bij zonsopgang op Zondag ten tijde van de lente-equinox, is niet Bijbels. Symbolen zoals de Paashaas en gebruiken zoals eieren zoeken zijn tradities die enkele duizenden jaren teruggaan in de tijd. Veel verschillende religieuze groeperingen proberen dit soort van zaken als onwaar van de hand te doen, maar desalniettemin is dit de waarheid!

Zondag en Zonsopgang verering
Het zal voor velen moeilijk zijn om een aantal waarheden die men gewoonweg nooit gekend heeft ‘onder ogen te zien’. Deze waarheden hebben alles te maken met het waarom dat er een einde aan dit tijdperk van de mensheid gaat komen, en waarom deze wereld nu veranderd gaat worden – veranderd door God! Dit heeft ook alles te maken met waarom God de mensheid gaat toestaan om eerst 1/3 van alle leven op aarde te vernietigen, voordat Hij zal ingrijpen om dit een halt toe te roepen.

God brengt de mensheid nu tot een tijd waarin de wereld de waarheid ‘onder ogen’ zal moeten zien, over wat de waarheid is over Hem, en wat vals is. Het zal de mensheid niet langer toegestaan worden om voort te leven volgens haar eigen standaarden, ideeën en religieuze overtuigingen, met al haar verschillende regeringsvormen en levenswijzen. De wegen van de mensheid kunnen geen vrijheid of vrede voortbrengen – enkel en alleen Gods weg kan dat.

Dus, hier is één van de grootste rechtzettingen die gemaakt dient te worden: Christus’ opstanding was niet op een Zondag ochtend en dat kan makkelijk bewezen worden. Christus’ opstanding vond niet op de eerste dag van de week (op Zondag) plaats. Maar er zijn ontzettend veel mensen die vastgeroest zitten in het idee dat dit op een Zondagochtend gebeurde, die dit absoluut niet onder ogen willen zien. Het is voor hen veel makkelijker om dit als bespottelijk van de hand te doen, omdat dit een hoogst ongemakkelijk onderwerp voor hen is, dat zij liever niet onder ogen zien.

Het bewijs hiervan zal later in dit boek gegeven worden, samen met nog veel andere waarheden die niet gekend zijn door mensen uit het traditionele (protestantse) Christendom en uit het Katholieke geloof.

Het onomstotelijke bewijs zal geleverd worden van de waarheid dat Christus aan het einde van het daglicht gedeelte van de Sabbat – de zevende dag van de week – opgewekt werd, vlak voor het begin van de eerste dag (Zondag) van de week bij zonsondergang. De dagen begonnen niet om middernacht, zoals vandaag het gebruik is.

Ja, het is waar, Christus’ opstanding was niet op Zondag ochtend, zelfs helemaal niet op die dag van de week. Bovendien stierf hij ook niet op wat in de volksmond ‘goede Vrijdag’ genoemd wordt. Hij stierf eerder in de week. Nogmaals, dit kan en zal makkelijk bewezen worden uit Bijbelteksten. Hoe komt het dat mensen eeuwenlang in het duister gehouden zijn, in verwarring en onwaarheid? Dat is iets wat ieder voor zich moet overwegen, om daarna voor jezelf te beslissen wat je nu gaat doen, en wat je gaat geloven?

Wanneer datgene wat vals is aan het licht gebracht wordt en de waarheid geopenbaard wordt, dan is de tijd gekomen om te beslissen wat je zal gaan geloven. Is het mogelijk dat het makkelijk is voor de menselijke natuur om zelf te kiezen wat zij maar wil geloven, in weerwil van wat waarheid is en makkelijk te bewijzen is?

Het Christendom raakte verdeeld
Voordat we verder gaan is het nuttig om even te pauzeren en jezelf te testen, om te zien of je eerlijk met jezelf kan zijn. Ben jij in staat wanneer aan het licht gebracht wordt dat geloofsovertuigingen die je al lang als waarheid koestert vals zijn, om dit objectief onder ogen te zien? Dat is niet makkelijk.

God zegt dat Zijn woord waarheid is, en dat Zijn waarheid ons vrij kan maken. Wat men niet begrijpt, is dat als je datgene wat niet waar – dat wat vals is – aanvaard, je daardoor in een soort van gevangenschap gehouden wordt. Misleid zijn en vasthouden aan zaken die niet waar zijn, is een vorm van ‘geestelijke gevangenschap’ die letterlijk de menselijke geest tegenwerkt. Maar als je er werk van maakt om jezelf te bevrijden van wat fout is, van misleiding en alles wat niet waar is, dan kan je beginnen ervaren wat echt waar is en zal je ware vrijheid en echte vrede beginnen te ervaren, op een niveau dat daarvoor niet bereikbaar was.

Dat soort van vrede is een geestelijke vrede in je geest (verstand, hoofd) die je bevrijdt en sterkt op een manier die maar weinig mensen ooit in hun leven ervaren. De meeste mensen begrijpen niet dat het functioneren van de menselijke geest geen fysiek element of proces is, maar letterlijk een geestelijk element. Daarom kan men ook alleen maar rekening houden het fysieke aspect en element van de menselijke geest (verstand). Zij kan het aspect van de geestelijke essentie in de menselijke geest (verstand) niet zien of waarnemen.

Wanneer we het over het Christendom hebben, dan moeten we helemaal terug naar het begin gaan. De waarheid is dat Gods Kerk – het originele Christendom – in 31 na Christus begon, op de jaarlijkse Heilige Feestdag Pinksteren. Dat specifieke Pinksteren volgde op het begin van een nieuw Feestseizoen (van Gods jaarlijkse Heilige Feestdagen) nadat Christus gedood werd op de jaarlijkse dag van het Pascha. God zegt ons dat Christus stierf als het Pascha-offer voor de gehele mensheid, en hij stierf op die dag van het jaarlijkse Pascha.

Na de dood en opstanding van Christus kwamen de discipelen niet samen om Pasen (Engels: Easter) te vieren, en er is nergens terug te vinden dat zij dit in de decennia daarna ooit deden.

Vijftig dagen na de opstanding van Christus, waren de discipelen allemaal samen in Jerusalem om de jaarlijkse geboden Heilige Dag van het Pinksteren te vieren. De Bijbel openbaart ons klaar en duidelijk dat het hun blijvende gewoonte was om zich aan Gods wetten te houden, en dus ook aan het houden van de jaarlijkse Heilige (Feest) Dagen zoals uiteengezet in Leviticus 23. Zij vierden nooit Kerstmis en zij vierden ook nooit Pasen (Engels: Easter)

Naarmate het Christendom langzaam groeide en zich verspreidde naar andere gebieden in het Romeinse Rijk, ondervond het veel tegenwerking en dat vooral van de regeringen van de wereld; net zoals Christus’ woorden door de meerderheid tegen gewerkt en verworpen werden, en hij uiteindelijk ter dood veroordeeld werd door de regering. Daar is in de loop der eeuwen niet veel aan veranderd.

Na Christus’ dood en het daaropvolgend begin van Gods Kerk, begonnen er andere ideeën over Christus en zijn onderwijs in de door Rome gedomineerde wereld binnen te sluipen. Er waren priesters en leraren van andere godheden die de verhalen over God en Zijn Zoon wel interessant vonden en ze stiekem adopteerden. Ze vermengden ze met hun eigen geloof. Deze nieuwe verhalen en geschiedenis waren beter dan de verhalen die zij zelf gebruikten om mensen te beïnvloeden en hen te overtuigen van hun eigen ideeën en geloof in hun goden.

Het oude Rome stond bekend voor het grote aantal goden die zij vereerden, en zij schreven hun succes als wereldmacht toe aan hun collectieve vroomheid (pietas) die zich uitte in hun inspanningen om goede relaties met de goden te onderhouden. De Romeinen veroverde vele landen, en het was hun praktijk om de religieuze geloofsovertuigingen van veel van die veroverde volken te integreren in hun eigen religie. Dit leren de geschiedenisboeken ons.

De oude Romeinse religie was meer gericht op kennis van het correct uitvoeren van gebeden en rituelen, dan dat het op absoluut geloof in de geloofsovertuiging gericht was. Toen Gods Kerk in 31 na Christus begon en de Christelijke leer zich begon te verspreiden, vonden de priesters en leraren van de godheden in de Romeinse religie het makkelijk om het onderwijs en de praktijken rondom God en Christus te assimileren met hun eigen religie. Deze praktijk werd zelfs zo massaal en succesvol toegepast, dat zij zichzelf de naam ‘Christen’ toe-eigenden en zichzelf daarmee identificeerden.

Tegen het jaar 325 na Christus was deze beweging onder die priesters van het Romeinse Rijk die zichzelf Christelijk noemden zo invloedrijk en machtig geworden, dat Keizer Constantijn de Grote zelf ingreep om het onderricht (de leer) van dit nieuwe soort van Christendom te consolideren. De geschiedenisboeken vertellen ons dat hij dit deed omdat er verveeldheid heerste onder deze wijd en zijd verspreide priester in het Romeinse Rijk. Hij begon aan de taak om hen allen te verenigen en zo een nieuwe staatsreligie te vormen.

Constantijn wilde die priesters verenigen en in overeenstemming brengen met een nieuw gevestigd en verenigd geheel van geloofsovertuigingen. Maar hij begon ook die sekte (strekking) van het Christendom die naar de smaak van de Romeinen te nauw verbonden was aan het Jodendom, vogelvrij te verklaren en uit te roeien. De Joden werden al lange tijd gehaat in het Romeinse Rijk. Zij werden zelfs als slaven gebruikt om het grote Colosseum in Rome te bouwen.

De Romeinse Keizer Constantijn belegde een vergadering waarin alle zaken betreffende het Christendom vastgelegd moesten worden, en geïntegreerd zouden worden in het Romeinse Rijk. Hij riep datgene wat later bekend kwam te staan als het Concilie van Nicea van 325 na Christus samen, en hij nam actief deel aan het beslissingsproces van die vergadering.

Daar werd de ‘Geloofsbelijdenis van Nicea’ vastgelegd; de verklaring van al hun geloofsovertuigingen waarin ook de doctrine van de Drie-eenheid tot stand kwam. In de geschiedenisboeken staat geschreven dat de grote motivatie voor Constantijn om de belangrijkste leiders onder de Romeinse priesters samen te roepen, een van die Romeinse priesters genaamd Arius was, omdat die verdeeldheid zaaide met zijn onderwijs. In de ogen van Constantijn en de overgrote meerderheid van de Romeinse priesters, leunde Arius te dicht bij de leringen van de Joden aan, die het Romeinse Rijk doorkruisten om mensen te onderwijzen over Christus.

Er bestond grote onenigheid onder de Romeinse priesters over de hoedanigheid van Christus. Arius onderwees dat hij – de zoon van God – geschapen werd, en pas in het leven kwam na geboren te zijn uit zijn moeder Maria. Maar de veel populairdere groep van priesters die het oor en de goedkeuring van Constantijn hadden, geloofden dat Christus ook God was en eeuwig bestaan had.

Je kan dit alles makkelijk op het internet opzoeken en lezen. Om een lang verhaal kort te maken, de Drie-eenheid werd in die tijd vastgelegd als een van vele doctrines, en werd uiteindelijk een van de belangrijkste godsdienstige leringen van deze nieuwe Romeinse kerk. Constantijn creëerde zo de officiële staatsreligie voor heel het Romeinse Rijk.

Arius werd als ketter bestempeld en werd verbannen. Alhoewel hij het wel eens was met veel van de doctrines van deze priesters die in Rome vergaderd waren, toch kon hij zijn standpunt en geloof dat Christus niet bestaan had voordat hij uit zijn moeder Maria geboren was, niet loslaten. Zijn onenigheid met deze priesters van Rome, gaf hen extra motivatie om hun geloof in de Drie-eenheid en hun geloof in het eeuwige bestaan van Christus te consolideren. Deze controverse maakte de weg vrij voor een andere kerk, heel anders dan de originele Kerk. Deze andere kerk verscheen op het wereldtoneel, en nam een enorme groei omdat zij geruggensteund en geholpen werd door de Romeinse regering van die tijd. Daarna, bijna 1.100 jaar later, scheurden andere kerken die zich Christelijk noemden af van de regering van die Romeinse kerk; zij vormden het fundament van de Protestantse kerken.

Niet allen de doctrine van de Drie-eenheid werd in 325 na Christus vastgelegd, maar ook Pasen werd toen officieel geadopteerd. En omdat die leer van de lenteviering van Pasen (Engels: Easter) rechtsreeks botste met het gebod om jaarlijkse in de lente het Pascha te houden, werd het Pascha verboden in heel het Romeins Rijk.

Zelfs het houden van de wekelijkse Sabbat op de 7^de dag van de week werd verboden. Dit nieuwe Romeinse Christendom gebruikte het verhaal van Pasen (Engels: Easter) als hun autoriteit om de viering van de Sabbat op de zevende dag van de week te verplaatsen naar de eerste dag van de week – Zondag. Deze verandering rechtvaardigden zij niet op basis van de Bijbel, maar door te onderwijzen dat Christus op een Zondag ochtend opgewekt werd, wat niet waar is! Toen ze de Zondagochtend na zijn dood bij de graftombe van Christus aankwamen, zei de engel tegen hen dat hij al reeds opgestaan was. Er staat niet dat hij die Zondag ochtend opstond.

Voorts geeft de Katholieke Encyclopaedie toe dat er geen enkel vers in de Bijbel ook maar enige autoriteit geeft om de 7^de-dags Sabbat naar de 1ste dag van de week – Zondag – te verplaatsen, maar zij verklarek dat zij dit gedaan hebben op basis van de autoriteit waarvan zij beweren dat die aan de Katholiek kerk en de Pausen gegeven is. Zodoende zeggen zij dus eigenlijk dat alle Protestantse kerken geen enkele Bijbelse autoriteit hebben om de 1st dag van de week, de Zondag, als hun Sabbat te vieren. Zij hebben in plaats daarvan klakkeloos de autoriteit van de Katholieke erkk aanvaard om dit te doen.

De originele Kerk van 31 na Christus heeft ondanks dat zij door de eeuwen heen vervolgd werd, altijd vastgehouden aan het jaarlijkse Pascha, ondanks dat dit al heel vroeg door het Romeinse Rijk verboden werd. In Johannes 13 komt duidelijk naar voren dat Christus zelf de nieuwe ceremonie voor het Pascha instelde. En de apostel Paulus onderwees en gebood de Kerk om diezelfde Pascha ceremonie te houden (I Corinthiërs 11:23-28 & I Corinthiërs 5:1-8)
Dus wat is waar? Moeten mensen die zichzelf naar de naam van Christus noemen, het Pascha houden of Pasen (Engels: Easter) vieren? Dat is een van vele beslissingen die je zal moeten nemen, wat zal je geloven en wat zal je niet willen geloven?
De wereld is zo ontzettend verward over wie God werkelijk is en wat God effectief zegt. Het doel van te wijzen op deze misvattingen en valse verhalen over God en Christus, heeft te maken met jou vermogen om de waarschuwing in dit boek te kunnen herkennen en te gaan geloven, zodat je je adequaat kan voorbereiden op een derde wereldoorlog.

Twee tegenstrijdige leerstellingen over Christus
De Romeinse kerk die door Constantijn over het Romeinse Rijk werd aangesteld, groeide snel in populariteit, macht en omvang, omdat zij door de belangrijkste wereldmacht van die tijd gesteund werd. Zij bleef in de daaropvolgende eeuwen aan populariteit, invloed en macht winnen, en werd universeel erkend als het ‘Christendom’, terwijl Gods eigen Kerk verdrukt en onderdrukt werd en als een gevaarlijke sekte beschouwd werd.

Voordat we overgaan tot profetieën die bedoeld zijn voor dit huidige tijdperk in de menselijke geschiedenis, zullen we in dit hoofdstuk eerst een aantal verhalen over God en Christus die gewoonweg niet waar zijn, nader bekijken. We doen dit niet om wie dan ook te veroordelen of aan te vallen om datgene wat zij geloven. We doen dit om de waarheid aan het licht te brengen, en potentieel mensen te bevrijden van datgene wat niet waar is.

Het is de waarheid dat het Christendom dat in 31 na Christus begon, niet hetzelfde ‘Christendom’ is dat zich sinds 325 na Christus ontwikkelde en heel erg groot werd in het Romeinse Rijk en in de wereld.

Je kan door gewoonweg terug te kijken op je kindertijd, jezelf in staat stellen om eerlijk en objectief grote verschillen tussen twee tegenstrijdige leerstellingen over het Christendom te beschouwen. Er is namelijk een moment in het leven van elk kind dat opgegroeid is in het traditionele Christendom, dat zij komen te zien dat hen niet altijd de waarheid verteld is over een aantal elementaire zaken. Vroeg of laat ontdekken zij dat de ‘Paashaas’ niet bestaat, en dat de Kerstman (Engels: Santa Claus) die zogenaamd op de Noordpool woont en in één nacht geschenken naar alle kinderen ter wereld brengt ook niet bestaat. Dit verhaal wordt vooral gretig in de Verenigde Staten verspreid, en werd overal ter wereld door veel mensen overgenomen. Maar er zijn ook gelijkaardige Kerstmis vieringen waar andere gewoontes aan te pas komen, met andere namen voor de Kerstman (Engels: Santa Claus) Het verhaal van Kerstman (Engels: Santa Claus) vindt zijn oorsprong in de Britse ‘Father Christmas’ figuur en de Nederlandse ‘Sinterklaas’. Op andere plaatsen ter wereld heeft men het ook wel over ‘St. Nick’ oftewel ‘St. Nicholas’.

De volgende logische stap zou moeten zijn om ons af te vragen waar ‘Kerstmis’ in de eerste plaats eigenlijk vandaan komt . Het komt sowieso niet uit de Bijbel – totaal niet! De meeste leraren van het traditionele Christendom weten en erkennen nu ook dat Christus helemaal niet rondom de periode van 25 December geboren is – zelfs helemaal niet in de winter. Het historische relaas in de bijbel openbaart dat hij in de vroege herfst geboren werd. Pas gedurende de laatste decennia zijn de leraars van het traditionele Christendom deze waarheid eindelijk beginnen toe te geven.

Een ander verhaal wat in verband met Kerstmis verteld wordt, is dat er een ster schitterde boven het kleine dorpje Bethlehem, die de plaats aangaf waar Christus geboren werd. Dat is ook een fabeltje, en bovendien totaal in strijd met de sterrenkunde. De waarheid is dat er in de Bijbel vaak het begrip ster gebruikt wordt om een geestelijk gecreëerde engel aan te duiden. Het was dan ook een engel die weg naar de plaats waar Christus geboren werd aanwees.

Nogmaals, het is vandaag de dag heel makkelijk om dit soort van informatie terug te vinden op het internet.

De ideeën over de geboorte van Christus en deze periode rondom de winterse zonnewende, werden in de 12de eeuw door de kerk van Rome samen gebracht in één religieuze viering. Er bestond toen al lang een feest dat hoofdzakelijk door een andere Romeinse keizer – Aurelius – ingesteld was. ‘Sol Invictus’ (‘Onoverwinnelijke Zon’) was de officiële zonnegod van het latere Romeinse Rijk, en de patroonheilige van de soldaat.

Deze werd door Aurelius op 25 December 274 na Christus officieel als godheid erkend naast de andere traditionele Romeinse goden. De reden waarom de Romeinse kerk Kerstmis officieel erkende staat geboekstaafd in de kanttekeningen van een manuscript dat deel uitmaakt van een werk van de 12de-eeuwse bisschop Jacob Bar-Salibi. Daarin staat geschreven:

Het was een traditie van de heidenen om op 25 December de geboorte van de zon te vieren, waarbij zij vreugdevuren ontstaken. De christenen namen ook deel aan die plechtigheden en feestvreugde. Toen de leraren (theologen) van de kerk bemerkten van de christenen naar dit feest neigden, beraadslaagden zij en besloten dat de ware geboorte (van Christus) plechtig op diezelfde dag gevierd moest worden.

Kerstmis is een bedenksel van die Romeinse Katholieke kerk. Kerstmis is samengesteld uit twee woorden. Namelijk ‘Kerst’ afgeleid van ‘Christus’ en ‘mis’ wat het centrale liturgische ritueel van de Katholieke kerk is. Het overgrote merendeel van de traditionele Christenen houd vast aan de leer van Kerstmis en viert dit ook, maar dit werd nooit erkend door Gods Kerk en zij die zich Christenen noemen wiens doctrines en afkomst teruggaan tot aan de oorspronkelijke Kerk uit 31 na Christus.

Sommige mensen zullen zich afvragen, kan het dan kwaad dat je dit viert terwijl de Kerstman (Engels: Santa Claus) een fabeltje is en ‘Kerstmis’ echt niet de geboortedag van Christus is? Het maakt niets uit als je je niks aantrekt van wat God te zeggen heeft over zulke praktijken en gewoontes. Maar als dat jou wel aan het hart gaat, zou je dan niet de waarheid willen weten over wat God hierover zegt?

De ware Messias
In het laatste deel van dit hoofdstuk, zullen er veel van de verschillen tussen deze twee totaal uit elkaar lopende geloofsstrekkingen van het Christendom aan bod komen. In het volgende hoofdstuk zullen we ons verdiepen in het absolute Bijbelse bewijs van wat er over de waarheid geschreven staat.

De waarheid is dat deze twee strekkingen totaal van elkaar verschillen en tegenstrijdig zijn. Er kan er maar een waar zijn en de ander vals, of beiden zijn vals. Maar het kan niet zo zijn dat beiden waar zijn!

Alles wat door de eeuwen heen massaal in de maatschappij geïntegreerd geraakte, is makkelijk om aan te nemen en zelfs voor waarheid te nemen. Het is zo dat menselijke natuur erg geneigd is om zich te conformeren. Daarentegen, is het uiterst moeilijk om tegen zulke vaste waarden in de maatschappij in te gaan en aan het licht te brengen wat vals is, want dat stuit vaak op harde tegenstand. Aanvaarden wat waar is en daarnaar leven, is zo goed als onmogelijk.

Daarom ook zal Wereld Oorlog III nu gauw een realiteit worden. Er zijn maar weinig mensen die ooit de waarheid gehoord of gekend hebben over Gods doel met de schepping van menselijk leven. Maar weinigen hebben ooit geweten dat God vooraf een plan heeft vastgelegd voor het menselijke leven, en dat Hij dat plan en doel systematisch aan het volbrengen is.

Het is een feit dat God klaar en duidelijk cyclische tijdsperiodes heeft vastgelegd voor de mens. God gaf de zevendaagse week aan de mensheid, waarin de zevende dag een herinnering zou zijn aan het feit dat Hij onze Schepper is, de Schepper van alles. God gaf de zevendaagse week als een profetisch type van Zijn 7.000-jarige plan voor de schepping van de mensheid.

Weinigen hebben ooit geweten of begrepen wat Gods doel was met door de tijden heen aan Zijn profeten openbaring te geven over een Messias die Hij aan de mensheid zou sturen. De woorden ‘Messias’ en ‘Christus” betekenen exact hetzelfde – ‘de Gezalfde’. Gezalfd voor wat?

Tot aan de tijd van Christus wisten de Israëlieten en het Joodse volk dat dit betekende dat God een koning zou sturen die zou regeren in Zijn Koninkrijk. Maar zij wisten niet wat dat werkelijk betekende. Zelfs de discipelen worstelden met datgene wat Christus aan hen over zichzelf vertelde. Zij geloofden dat hij de geprofeteerde Messias was en dat God hem als koning zou aanstellen en hen zodoende zou bevrijden van de Romeinse overheersing van die tijd.

Zelfs toen Christus in de laatste week van zijn fysieke bestaan zijn intrede in Jeruzalem deed, werd hij door duizenden mensen toegejuicht die hem loofden als de Messias, de zoon (afstammeling) van David, door God gezonden als Koning van Zijn Koninkrijk op aarde.

Christus zei meermaals tegen de discipelen dat hij niet gekomen was om op dat moment de rol van Messias te vervullen, maar wel die van het Pascha-offer. Maar zij konden de geestelijke betekenis hiervan niet begrijpen, totdat zij na zijn dood Gods geest ontvingen. Dit gebeurde op de dag van het Pinksteren in 31 na Christus, toen Gods Kerk ook opgericht werd. Zoals in het Bijbelboek Handelingen opgetekend staat, begrepen zij toen dat hij inderdaad de Koning van Gods Koninkrijk dat later over de aarde zou regeren was, maar dat hij eerst gekomen was om de betekenis en het doel van het Pascha te vervullen.

Christus kwam eerst als het Lam van God om het Pascha-offer voor de gehele mensheid te zijn. Maar hij komt terug, en deze keer als degene waar de discipelen in hun tijd naar uitkeken. Hij staat op het punt om een tweede keer te komen, om de rol van de Leeuw van God te vervullen, die over alle naties op aarde zal regeren als Koning van alle koningen in Gods Koninkrijk.

Het Koninkrijk van God bevind zich niet in de hemel. Het is een Koninkrijk dat over onderdanen zal regeren, en die onderdanen zullen diegenen zijn die verder zullen leven in een nieuwe era voor de mensheid die zal volgen op deze laatste oorlog – Wereld Oorlog III.

Net zoals Hij de zevendaagse week vastlegde, legde God ook de periode van 7.000 jaar die daardoor profetisch gesymboliseerd wordt vast. God gaf de eerste zes dagen van de week aan de mensheid om daarin haar eigen werk te doen, maar Hij legde de zevende dag – de wekelijkse Sabbat – vast als de tijd waarin de mensheid haar aandacht op Zijn werk, Zijn instructies en Zijn waarheid moest richten.

Die symboliek wordt op dezelfde manier profetische geopenbaard in de 7.000 jaar die God voor de mensheid vastgelegd heeft. Wij naderen nu het einde van 6.000 jaar. Gedurende die periode heeft de mensheid naar ‘haar eigen wegen’ mogen leven. Maar in de volgende 1.000 jaar zal de mensheid leren leven naar Gods wegen, want gedurende die tijdspanne zal Zijn regering over alle naties ter wereld regeren.

Wanneer die 1.000 jarige regeerperiode begint – het Millennium van Christus’ regering over alle naties – zal er slechts één regering zijn. God zal niet toestaan dat er ooit nog een menselijke regering zal bestaan. Er zullen nooit meer dictators, politiek of politieke partijen, stemmingen of menselijke regeringen zijn. Dat is het ‘goede nieuws’ van Gods waarheid.

We zullen later het Bijbelboek Openbaring nog aan bod laten komen, maar de laatste hoofdstukken daarvan openbaren de tweede komst van de Messias als Koning der koningen. Hij is dezelfde als het Pascha-offer en Christus. Hij is letterlijk de Zoon van God, Zij Vader is de Ene Eeuwige Almachtige God. Zijn fysieke bestaan begon toen hij uit zijn moeder Maria geboren werd.

God openbaart dat Christus de ‘eerste der eerste vruchten’ uit Zijn schepping van de mensheid is. Het is ook geopenbaard dat de rest van die ‘eerste vruchten’ van God (uit die eerst fase van Gods schepping om de mensheid eeuwig geestelijk leven te aan te bieden) opgewekt zullen worden bij de wederkomst van Christus. Van in het begin – beginnend met Abel de Zoon van Adam en Eva – is er gedurende de voorbije 6.000 jaar een regering voorbereid die tijdens de komende 1.000 jarige periode over de aarde zal regeren.

God heeft al die tijd gewerkt aan het voorbereiden van anderen die samen met Zijn Zoon zullen komen bij zijn wederkomst en met Hem zullen regeren. In het boek Openbaring wordt geopenbaard dat deze nieuwe wereldregering samengesteld zal zijn uit 144.000 die tot geestelijk leven opgewekt zullen worden wanneer Christus terugkeert. Die regering zal samengesteld zijn uit velen die in de Bijbel vermeld staan, zoals Mozes, Jozua, Deborah, David, de profeten en apostelen en nog zoveel meer.

Waarheid en Onwaarheid
De ware Kerk van God onderwijst nu al bijna 2.000 jaar lang, datgene wat zonet vermeld werd over het tijdperk van de millennium regering van Christus. Dat is het ‘goede nieuws’ dat verspreid werd door die eerste Kerk, toen in 31 na Christus het ware Christendom opgericht werd.

Nogmaals, alles wat hier tot nu toe aan bod gekomen is staat centraal in waarom de wereld nu – aan het eind van 6.000 jaar – tot op het punt gekomen is dat Gods oordeel snel over de wereld uitgevoerd zal worden. Hij zal de mensheid toestaan om tot op de rand van haar eigen uitroeiing te komen, en dan zal Hij ingrijpen om deze krankzinnige waanzin een halt toe te roepen. Het is ook geopenbaard dat God, nadat Hij een einde maakt aan Wereld Oorlog III, dood en vernietiging zal zaaien onder diegenen die zich niet zullen willen onderwerpen aan de komst van Zijn Zoon. En Hij zal ook hen vernietigen die doorgaan met het vernietigen van de aarde. De profetieën openbaren dat dit potentieel het leven kan kosten aan meer dan een miljard mensen.

Dit is geen kleinigheid, want er zullen grote aantallen mensen zich verzetten tegen de wederkomst en regering van Christus. 6.000 Jaar lang zijn Gods Zoon en diegenen waar God mee gewerkt heeft gehaat, opgesloten, geslagen, geminacht, beschimpt, uitgescholden en zelfs gedood. Gods waarheid is altijd gehaat geweest en men heeft zich er altijd tegen verzet. We naderen nu snel de tijd dat God dit allemaal gaat veranderen.

Wat is dus de waarheid en wat is onwaar? Zoals eerder gezegd, er kan er maar een waar zijn, en als geen van beide waar is, dan zijn ze alle twee vals. Er kan maar één waarheid zijn, en de waarheid komt van God.

De originele Christenen uit 31 na Christus kunnen geïdentificeerd worden aan de hand van een heel specifieke doctrine. Deze groep die zichzelf Christelijk noemt, schaart zich onder de naam van de ware Kerk, zoals Christus dat instrueerde, namelijk de ‘Kerk van God’. Zij behoort aan geen enkele andere naam of systeem toe. Anderen die zichzelf ‘Christelijk’ noemen die volgden na wat er in 325 na Christus opgericht werd, zijn ook te identificeren aan de hand van specifieke doctrines. Zij die zich na de oprichting van de kerk van Rome in 325 na Christus ‘Christelijk’ noemden, zijn van diezelfde ‘Christelijke’ strekking, ook als zij slechts enkele van haar doctrines aanvaarden.

In verband met de lijst hieronder, zullen we in het volgende hoofdstuk klaar en duidelijk gedocumenteerd bewijs (Bijbels bewijs) geven van de doctrines van de originele Christenen wiens geschiedenis in 31 na Christus begon.

Een lijst van verschillen
Hieronder staat een lijst van makkelijk herkenbare verschillen tussen beide groeperingen die zichzelf Christelijk noemen. We geven eerst aan wat de originele Kerk uit 31 na Christus geloofde en daarna wat zij NIET geloofde!

…………………………………………………

Hield de wekelijkse zevende dag Sabbat (volgend op Vrijdag de 6^de dag, voorafgaand aan Zondag de 1st dag van de week) als de geboden dag voor verering, NIET Zondag de 1^ste dag van de week.

Hield Pascha, NIET Pasen (Engels: Easter).

Geloofde dat Christus exact drie dagen en drie nachten in het graf (in het hart van de aarde) lag, NIET anderhalve dag (van Vrijdag laat tot Zondagochtend).

Geloofde dat Christus tot leven opgewekt werd aan het einde van de wekelijkse Sabbat, NIET op Zondag ochtend.

Geloofden in het jaarlijks nemen van de symbolen van het Pascha op die dag zelf, NIET in een ‘Communie’ waar je elke week aan kan deelnemen.

Hield de jaarlijkse Heilige (Feest) Dagen van God, NIET jaarlijkse feestdagen zoals Pasen (Engels: Easter) en Kerstmis.

Onderwees dat er na de dood een opstanding tot een toekomstig leven nodig is, NIET dat je een onsterfelijke ziel hebt die na de dood rechtstreeks naar de hemel of naar de hel gaat.

Geloofde in een laatste eeuwig oordeel over sommigen, wat betekent dat je voor eeuwig ‘dood blijft’ ten gevolge van zulke oordeel – zonder ooit nog opgewekt te worden, NIET dat je voor alle eeuwigheid gekweld en gemarteld wordt in een ‘Hel’.

Geloofde dat er maar Een Eeuwige Almachtige God (Jahweh Elohim) is, die eeuwig uit-zichzelf-bestaand leven inherent in Zich heeft, NIET dat God een ‘Drie-eenheid’ is, waarin drie godheden te onderscheiden zijn die ook als één god functioneren.

Geloofde dat Christus aan een paal genageld werd, NIET aan een kruis.

Wist dat er geboden was dat Christus’ naam Jozua (Engels: Joshua) moest zijn, NIET dat de naam van Christus Jezus is.

Geloofde dat Jozua (Engels: Joshua) de Christus pas in het leven kwam nadat hij uit zijn moeder Maria geboren werd, NIET dat hij eeuwig geleefd heeft net zoals God de Vader.