Ronald Weinland

Gods Kerk verkondigt nu bijna 70 jaar lang aan iedereen die maar wil luisteren de waarheid over die zevende heropleving. Ruim 63 jaar geleden begon die eenmaking concrete vorm aan te nemen, en groeide zij uit tot de huidige Europese Unie. Maar nu staat zij op het punt om uiteen te vallen!

In dit hoofdstuk concentreren we ons specifiek op deze manier op dit onderwerp, in de hoop dat de Europeanen positiever zouden reageren dan anderen gedaan hebben. Want meer dan wie dan ook zouden de Europeanen de betekenis, het belang en de waarheid van wat in dit hoofdstuk over hun geschiedenis en hun huidige toestand geopenbaard wordt, moeten kunnen begrijpen.

Herbert W. Armstrong
Nogmaals, het is belangrijk om te weten wat God aan het einde van WOII aan Herbert W. Armstrong te kennen gaf betreffende een derde wereldoorlog die op komst was. Hij kreeg het inzicht dat er een laatste heropleving van het Europese rijk zou zijn, en dat de Verenigde Staten van Amerika ineen zou storten voordat die laatste oorlog haar hoogtepunt zou bereiken.

De reden waarom ik de hoop uitsprak dat de Europeanen misschien positiever op deze boodschap zouden kunnen reageren, is omdat de Verenigde Staten dit niet gedaan heeft, hoewel zij de langste en grondigste waarschuwing van al gekregen heeft. Indien de V.S. anders gereageerd had, dan had haar veel leed en catastrofale vernietiging gespaard kunnen worden. Maar dat gebeurde niet!

Decennia lang werd de Verenigde Staten overspoeld met de waarheid betreffende al deze eindtijdgebeurtenissen, maar het leek alsof het iedereen koud liet. Meteen na WOII begon Herbert W. Armstrong te waarschuwen voor deze laatste eindtijdgebeurtenissen. Die waarschuwing werd met grote kracht aan de Verenigde Staten verkondigd, maar noch de mensen noch hun leiders trokken zich er veel van aan. Zij luisterden niet.

Herbert W. Armstrong pleitte, argumenteerde en getrooste zich veel moeite en tijd om mensen te waarschuwen voor de eindtijdgebeurtenissen die op handen waren. Die waarschuwing ging uit naar een land waarin veel mensen openlijk hun geloof in God en Zijn Zoon de Christus belijden. Maar hoewel Herbert W. Armstrong datgene wat hij zei en waarvoor hij waarschuwde onderbouwde met veel Bijbelse bewijslast, toch werd hij nooit door dit land erkend noch werden zijn waarschuwingen ernstig genomen.

De reden waarom hij de V.S. zo fel waarschuwde, was omdat hij niet alleen het inzicht kreeg dat er een zevende en laatste profetische heropleving van Europa op komst was, maar ook te zien kreeg dat de totale ondergang van de Verenigde Staten deel uitmaakte van de vervulling van die laatste heropleving. Hij wist dat de V.S. de eerste natie was die in die eindtijd ten onder zou gaan. Die ondergang zal plaatsvinden nog voordat er een totale atoomoorlog uitbreekt, die zal resulteren in de vernietiging van bijna 1/3 van alle leven op aarde.

En nu, nu er ons nog een weinig tijd rest, geeft God aan Europa en vele andere landen ter wereld een laatste gelegenheid om datgene waarvoor Herbert W. Armstrong waarschuwde onder ogen te zien.

Gods Kerk groeide nooit uit tot een grote Kerk zoals andere religies van deze wereld, en de meeste mensen hebben nooit van Gods Kerk gehoord noch hebben zij Herbert W. Armstrong gekend. Toch zond God hem tot de wereld om aan haar te verkondigen wat er zich spoedig tijdens een laatste wereldoorlog zou voltrekken. En ook al werd die boodschap nog zo krachtig verkondigd, toch werd zij niet aanvaard door het land waaraan dit destijds hoofdzakelijk gericht werd.

In de Verenigde Staten werd op Herbert W. Armstrong neergekeken, en hij werd er belasterd, vals beschuldigd, gehaat en zelfs vervolgd door zijn eigen regering. Zelfs nu, meer dan drie decennia na zijn dood, worden er nog veel leugens over hem verspreid die van een grote haat jegens hem getuigen. De gelijkenis is treffend met wat Christus overkwam, die toen hij aan de mensheid gezonden werd gehaat werd vanwege de boodschap die hij verkondigde.

Herbert W. Armstrong publiceerde voor zijn dood miljoenen boeken, brochures en tijdschriften die heel veel informatie bevatten over de eindtijd en het komende Koninkrijk van God. Alleen al het tijdschrift ‘De Echte Waarheid’ werd maandelijks in zeven talen in een oplage van 8,2 miljoen exemplaren uitgegeven. Ter vergelijking, het bekende en ruim verspreidde ‘Time’ magazine had destijds slechts een oplage van 5,9 miljoen exemplaren.

Zijn wekelijkse televisieprogramma ‘De Wereld van Morgen’ en zijn radioprogramma’s bestreken de hele Verenigde Staten en ook grote delen van de wereld. Dat was veel meer dan gelijk welke andere religieuze organisatie ooit bereikt had.

Het is interessant om te zien hoe anderen in de wereld wel erkenden dat wat hij zei uniek en betekenisvol was. Hij werd in andere landen heel anders behandeld dan in de Verenigde Staten.

Zijn erkenning door andere mensen in de wereld begon hoofdzakelijk nadat hij een heel unieke onderscheiding ontving van koning Leopold III van België. Het was een horloge dat gemaakt was van een kanonskogel die Leopolds vader, koning Albert I, tijdens Wereld Oorlog I van een slagveld had meegenomen. Koning Albert liet uit die kanonskogel vier horloges smeden met het verlangen om deze te schenken aan de vier mensen die volgens hem de belangrijkste bijdrage tot wereldvrede geleverd hadden. Koning Albert vond niemand die volgens hem waardig was om het vierde horloge te mogen ontvangen, en zodoende gaf hij dit door aan zijn zoon, die zich op zijn beurt bewogen voelde om het in 1970 aan meneer Armstrong te geven.

Vanaf dat moment werd Herbert W. Armstrong ook door andere wereld leiders meer en meer erkend, en zo kwam hij bekend te staan als een ‘ambassadeur zonder portefeuille voor de wereldvrede’. Hij bracht zijn boodschap ook aan Prins Mikasa van Japan en een aantal leden van het Japanse Parlement. Keizer Hirohito kende Herbert W. Armstrong de ‘Orde van de Heilige Schat – 2de Klasse’ toe – één van de hoogste onderscheidingen die aan een niet-Japans onderdaan uitgereikt kan worden. Gedurende een periode van twee decennia, beschouwden zeven opeenvolgende Japanse premiers meneer Armstrong als een persoonlijke vriend en raadgever. Sommige leden van het Japanse parlement noemden zichzelf zijn Japanse zonen. Hoewel deze leiders grote bewondering voor meneer Armstrong hadden, toch gaf geen van hen gevolg aan zijn eindtijd waarschuwing noch aan zijn boodschap over het komende Koninkrijk van God.

Meneer Armstrong had een hechte vriendschap met koning Hoessein van Jordanië, koning Bhumibol Adulyadej en koningin Sirikit van Thailand, en enkele premiers van Israël waaronder Golda Meir en Menachem Begin. Anderen die hem als een persoonlijke vriend beschouwden waren onder andere de Egyptische president Anwar Sadat, Jomo Kenyatta de oprichter en eerste president van Kenia, keizer Haile Selassie van Ethiopië, de burgemeester van Jeruzalem Teddy Kollek en oude vriend Nagendra Singh een rechter aan het Internationaal Gerechtshof in Den Haag in Nederland.

Herbert W. Armstrong had ook persoonlijke ontmoetingen met leiders zoals de eerste minister van het Verenigd Koninkrijk Margaret Thatcher, de koning van Spanje Juan Carlos, de Egyptische president Hosni Mubarak en de Indiase eerste minister Indira Ghandi. Maar ook deze wereld leiders gaven geen gevolg aan zijn boodschap.

De president van de Filippijnen, Ferdinand Marcos, kende meneer Armstrong de ‘Presidentiële Medaille voor Verdienstelijkheid’ toe, voor ‘zijn morele aanwezigheid en zijn meeslepende invloed om mensen ertoe te bewegen om aan een rechtvaardige en vredevolle wereldorde te werken’. Hij ontving ook de medaille van ‘Commander of Our Most Nobel Order of the Crown of Thailand’. Maar nogmaals, geen van deze leiders noch hun volk gaf gevolg aan zijn boodschap.

Andere leiders die meneer Armstrong ontmoette waren onder andere president Allende van Chili, president Suharto van Indonesië, de Zuid-Vietnamese president Nguyen van Thieu, en hij werd ook uitgenodigd door Nicolae Ceausescu de president van Roemenië.

Meneer Armstrong ontmoette ook Deng Xiaoping van de Volksrepubliek China, en werd de eerste erkende Christelijke leider die officieel toestemming kreeg om leiders in China te ontmoeten, maar dit ging ongemerkt aan de wereld voorbij. Tijdens dit bezoek zonder precedent, sprak hij vertegenwoordigers van 76 landen toe in de ‘Grote Volkszaal’ in Beijing. Hij sprak over de weg die tot echte vrede leidt, en waarom de mensheid er maar niet in slaagt om dit te bereiken. Geen enkele andere religieuze leider werd ooit door China uitgenodigd om zo’n vergadering bij te wonen en toe te spreken, maar toch ging dit ongemerkt aan de rest van de wereld voorbij .

Herbert W. Armstrong ontving nog talloze andere eerbetuigingen en bezocht nog vele andere wereldleiders, maar dit alles ging geheel ongemerkt voorbij aan de westerse wereld, tot wie God Mr. Armstrong hoofdzakelijk uitgezonden had om Zijn boodschap te verkondigen.

Het dient nogmaals vermeld te worden dat één specifiek land waar hij naartoe gezonden werd hem niet wilde erkennen noch ontvangen. Dat was de Verenigde Staten van Amerika, en zij staat in het middelpunt van het begin van de catastrofale profetische gebeurtenissen die zich zullen ontvouwen tijdens de laatste periode van de eindtijd. En het kan zijn dat we dat punt in de tijd over luttele maanden bereiken, en niet over een paar jaren.

Terwijl de wereld de eindtijd naderde vervulde God een belofte die Hij enkele duizenden jaren tevoren gemaakt had, namelijk dat Hij van dit specifiek volk de rijkste en machtigste natie die de wereld ooit gezien had zou maken. Het was een belofte die God aan Jozef, de zoon van Jacob (wiens naam later in Israël veranderd werd), gemaakt had.

De uiteindelijke tien landen van Europa
In het vorige hoofdstuk zeiden we dat God in Openbaring 17 heel klaar en duidelijk wordt betreffende het profetische belang van de zevende en laatste heropleving. In hoofdstuk 17 krijgt het verhaal over de heroplevingen ook een sterke religieuze context. En daar wordt ook de oorsprong van die religieuze context gegeven. Dit zal voor mensen uit het traditionele Christendom een van de moeilijkste zaken blijken te zijn om mee geconfronteerd te worden en om onder ogen te zien.

In Openbaring 13 wordt een ander ‘beest’ beschreven dan het ‘beest’ waar we nu op gaan focussen. De beschrijving van het ‘beest’ in hoofdstuk 13 dient als een soort van overbrugging tussen datgene wat in het boek Daniel over Europa geopenbaard wordt, en alles wat God zo’n 2.500 jaar later – in de eindtijd – nog zou openbaren en verduidelijken uit het boek Openbaring.

De betekenis van de beschrijving van dit volgende ‘beest’ in Openbaring 17, is een veel grotere openbaring over de geschiedenis van de zeven heroplevingen en over macht die altijd aan het werk geweest is om elke heropleving nieuw leven in te blazen – en tot oorlog aan te zetten.

Herbert W. Armstrong ontving inzicht in deze hoofdstukken, en daardoor kon hij zo helder begrijpen wat er zou komen te gebeuren in de Europese Unie vandaag:

‘En een van de zeven engelen die de zeven schalen hadden, kwam en sprak met mij en zei tegen mij: Kom, ik zal u het oordeel over de grote hoer laten zien, die aan vele wateren zit. Met haar hebben de koningen van de aarde hoererij bedreven, en de bewoners van de aarde zijn dronken geworden van de wijn van haar hoererij. En in de geest bracht hij mij weg naar een woestijn. En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was, met zeven koppen en tien hoorns.’ (Openbaring 17: 1 – 3)

Wat hier beschreven wordt is exact wat de naam ‘Europa’ voorstelt. De naam ‘Europa’ is afkomstig van de Fenicische prinses Europa uit de Griekse mythologie, die op de rug van een stier (Zeus had zich veranderd in een stier) naar het eiland Kreta ontvoerd werd. Deze geschiedenis van Europa zit diepgeworteld – veel dieper dan men ooit geweten heeft. Als je dit alles gaat begrijpen, dan zal je ook kunnen begrijpen wat God in dit hoofdstuk openbaart.

God heeft deze beeltenis van een vrouw gezeten op een beest gebruikt om het verband te beschrijven tussen de heersers van het profetische Europese rijk en haar valse religies, in al haar heroplevingen doorheen de tijd. De invloed van vele godheden is diepgeworteld in het ontstaan en de opkomst van het Romeinse rijk – het begin van een profetisch rijk – een Europees rijk dat zou voortbestaan tot in de eindtijd en tot aan de laatste oorlog op aarde.

Onder de titel ‘Lijst van Romeinse Goden’ in Wikipedia, staat in de eerste alinea een samenvatting van alles wat een mens dient te weten betreffende de fundamentele oprichting van het Romeinse Rijk:

‘De meest gekende Romeinse Goden zijn diegenen die de Romeinen vereenzelvigen met hun Griekse evenknieën, waarbij zij Griekse mythes en iconografie, en soms ook religieuze praktijken opnamen in de Romeinse cultuur, in hun Latijnse literatuur, de Romeinse kunst en in hun religie zoals die in het hele Rijk beleefd werden.’

Je herinnert je het voorbeeld van de ‘slang aan de paal’ nog en hoe dat dit symbool gedurende vele duizenden jaren van generatie op generatie doorgegeven werd. Dit voorbeeld indachtig dien je goed te begrijpen dat datgene wat er van in het begin in het Romeinse Rijk gebeurde, op een nog veel grotere schaal in Europa voortgezet werd. In het vroege Romeinse Rijk was het de gewoonte om godheden en religieuze praktijken te adopteren uit all hoeken van het Rijk en deze met elkaar te vermengen. En door de eeuwen heen veranderden al deze zaken geleidelijk aan en mondden uiteindelijk uit in datgene wat in het Romeinse Rijk bekend kwam te staan als het ‘Christendom’.

Je kan dan ook vandaag nog steeds de ware oorsprong achterhalen van bepaalde mysterieuze praktijken en geloofsovertuigingen, die van origine niets te maken hebben met enige Bijbelse waarheid, doctrine of onderwijs. Integendeel, alle leringen en ideeën van zaken zoals Pasen, Kerstmis, de Drie-eenheid, het Kruis, de Zon en de Zondagsviering, Moeder en Kind verering, de Paashaas en Eieren als vruchtbaarheidssymbool en nog zoveel meer, zijn allemaal mettertijd opgenomen in de huidige leer en religieuze praktijken van meer de 2 miljard mensen op aarde. De oorsprong van al deze ideeën die gebruikt werden om die nieuwe Romeinse religie te creëren, is terug te brengen naar de religieuze ideeën en praktijken van zij die in oude godheden geloofden.

God heeft veel te zeggen over de valse leringen en praktijken die voortkomen uit het geloof in andere goden. En omdat de mensheid God genegeerd heeft en Zijn waarheid besmeurd heeft met fabeltjes en valse religieuze praktijken, gaat God nu oordeel over de wereld vellen omdat zij dit alles gedaan heeft. Gedurende deze periode van oordeel zal Hij een einde stellen aan de religies en het zelfbestuur van de mensheid, waarbij Hij Zijn Koninkrijk zal oprichten dat zal heersen over de hele wereld.

Vol van Godslasterlijke namen
Als je de geschiedenis doorloopt van de tijd dat Het Romeinse Rijk begon en je ziet hoe de religieuze ideeën veranderden, dan kan dit je helpen om de waarheid onder ogen te gaan zien aangaande alles wat gaandeweg opgenomen werd in wat wij vandaag als het ‘traditionele Christendom’ beschouwen. De geboorte van het traditionele Christendom is geworteld in deze traditie van het vermengen van verschillende uiteenlopende geloofsovertuigingen.

De Romeinen hadden het gebruik om verschillende religieuze geloofsovertuigingen samen te voegen, en de goden van andere volken onder hun eigen goden te mengen. Nadat zij een land veroverd hadden stonden zij open voor hun geloofsovertuigingen, omdat dit het voor hen makkelijker maakte om de verschillende bevolkingsgroepen in hun steeds groeiende rijk te verenigen. Dit gebruik in het Rijk vermengde niet alleen geloofsovertuigingen van de Grieken, de Kelten en de Germaanse volken, maar ook geloofsovertuigingen uit het Jodendom en van diegenen die vasthielden aan het ware Christelijke geloof en haar leringen.

Bij deze zeer uiteenlopende geloofsovertuigingen hoorde ook het geloof in vele godheden. Daarom ook beschreef God dit ‘beest’ in Openbaring 17 op deze specifieke manier. Zijn beschrijving van dit ‘beest’ gelijkt op de mythische god Zeus die zichzelf in een stier veranderde die prinses Europa op zijn rug naar Kreta droeg. Kreta is het grootste en dichtst bevolkte eiland van Griekenland, en heeft de historische reputatie het centrum van de eerste ontwikkelde Europese beschaving te zijn – de Minoïsche beschaving van 2700 tot 1420 voor Christus.

Wanneer er dus geschreven staat ‘En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was’, dan moet je begrijpen wat het doel van die uitspraak is. Het feit dat de naam van Europa uit dit mythische verhaal afkomstig is, belichaamt het proces waarmee een ‘vals Christendom’ geschapen werd. Het gebruik in het Romeinse Rijk van het vermengen van mythologie, religieuze geloofsovertuigingen en gebruiken, en nog andere concepten betreffende nog veel meer verschillende goden, werd ook toegepast bij de vorming van een vals Christendom.

En omdat dat gebruik zo onlosmakelijk verweven is met de schepping van het traditionele Christendom, wordt dit dan ook profetisch beschreven als ‘vol van godslasterlijk namen’. Godslastering is een kwestie van het zichzelf toe-eigenen van het recht om zaken te veranderen of in te gaan tegen datgene wat God zegt dat de waarheid is over hoe wij Hem dienen te vereren.

Wat in dit hoofdstuk beschreven wordt als ‘een vrouw zittend op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was’, is exact wat er ook in Openbaring 13 beschreven wordt:

‘Hij ging staan aan het strand (zand) van de zee. Toen zag ik uit de zee een Beest opstijgen met tien horens en zeven koppen; op zijn horens tien kronen en op zijn koppen godslasterlijke namen.’ (Openbaring 13: 1)

‘En zij aanbaden de draak (Satan), omdat hij aan het beest de macht gegeven had, en zij aanbaden het beest, zeggende: Wie is aan het beest gelijk? en: Wie kan er oorlog tegen voeren? En hem werd een mond gegeven, die grote woorden en godslasteringen spreekt; en hem werd macht gegeven dit tweeënveertig maanden lang te doen. En (het beest) opende zijn mond tot lasteringen tegen God, om Zijn naam te lasteren en Zijn tent en hen, die in de hemel wonen.’ (Openbaring 13: 4 – 6)

Uit deze verzen komt duidelijk naar voren dat de vorming van dit valse Christendom vervuld is van godslastering. Voorbeelden hiervan kwamen eerder al aan bod, onder andere dat men God als een ‘Drie-eenheid’ begon te beschouwen, en ook dat de naam van Jozua verbasterd werd naar de naam Jezus. En hoewel het na zo vele honderden jaren moeilijk te bewijzen is, toch zijn er mensen die geloven dat de naam ‘Jezus’ zijn oorsprong vindt in de naam ‘Zeus’.

Hoewel in deze beschrijving gesproken wordt van ‘godslasterlijke namen’, toch gaat het hier om veel meer dan alleen maar letterlijke namen. Het gaat hier ook over zaken die in de mythologie beschreven worden die te maken hebben met allerlei soorten van vereringspraktijken. Zelfs kunst en beelden die in de mythologische vereringspraktijken gebruikt werden, werden opgenomen in de verschillende vereringspraktijken van het valse Christendom. Dit alles valt ook onder de beschrijving van ‘godslasterlijke namen’.

Er zijn inderdaad een groot aantal zaken die perfect bij die beschrijving aansluiten, die opgenomen zijn in het traditionele Christendom. We hebben het al over een aantal van deze zaken gehad, maar toch zijn er een aantal die herhaald mogen worden.

Gods Sabbat op de zevende dag van de week werd veranderd naar een wekelijkse eredienst op de eerste dag van de week, de dag die naar de zon vernoemd is – Zondag.

De doopceremonie, waarbij een volwassene er bewust voor kiest om zich te bekeren van zijn zonden, en vervolgens in water ondergedompeld wordt, werd gelasterd. Dit werd veranderd in een ceremonie waarbij wat water op het hoofd van een kind gesprenkeld wordt, wat men het doopsel noemt.

Er bestaat behoorlijk wat kunst waarin symbolen en objecten verwerkt zijn die stammen uit de praktijken en de leer rondom valse goden en valse doctrines over deze valse godheden. Veel daarvan werd door dit valse Christendom geadopteerd en op exact dezelfde manier weergegeven. In deze kunstwerken over valse goden, komen ook vaak scènes voor over de hemel en de hel. Symbolen zoals kruisen en andere religieuze beeltenissen zoals dat van een ‘Moeder en kind’ werden al eeuwen voordat Christus van zijn moeder Maria geboren werd gebruikt in valse goden verering. Al deze zaken werden in het valse Christendom vermengd.

En wat we ook al eerder vermeld hebben, de religieuze titels met betrekking tot God, waarvan Christus zei dat zij nooit gebruikt mochten worden door religieuze leraren, zijn wel gebruikt door duizenden mensen die zichzelf ministers van God noemen.

Het is goed om herinnerd te worden aan al de godslasterlijke zaken die Constantijn deed, toen hij in 325 na Christus het Concilie van Nicea samenriep en dit voorzat, en hielp om een nieuwe staatsreligie te creëren die zichzelf ‘Christelijk’ noemde.

God gebood dat Zijn volk jaarlijks het Pascha diende te houden, voor altijd. Maar de symboliek van het jaarlijkse deelnemen aan een ceremonie waarbij men een klein stukje ongezuurd brood eet en een klein beetje wijn drinkt, werd veranderd naar een wekelijkse ceremonie waarin men deze symbolen tot zich neemt die men de ‘Communie’ noemt.

De definitie van ‘godslastering’ houd onder andere in ‘datgene wat heiligschennis tegen God of heilige zaken is’; het is gewoonweg een tekort aan respect voor God.

En God’s Zoon een andere naam geven dan de naam die God hem zelf gaf, is ook godslasterlijk. God een ‘drie-eenheid’ noemen is godslastering. God openbaart klaar en duidelijk dat Hij alleen eeuwig leven inherent in Zichzelf heeft, en dat er geen enkele andere god is die eeuwig bestaan heeft. Nog voordat Zijn eigen Zoon geboren werd van een fysieke vrouw, maakte God dit heel duidelijk:

‘Ik ben de HERE (Hebreeuws – Jahweh, betekent de Eeuwige), en niemand anders, buiten Mij is er geen God (Hebreeuws – Elohim). Ik zal u omgorden, hoewel u Mij niet kende, opdat men zal weten, vanwaar de zon opkomt tot waar zij ondergaat, dat er buiten Mij niets is. Ik ben de HERE (Jahweh, de Eeuwige), en niemand anders.’ (Jesaja 45:5-6)

Want zo zegt de HERE (Jahweh, de Eeuwige), Die de hemel geschapen heeft, die God (Elohim) Die de aarde geformeerd en haar gemaakt heeft. Hij heeft haar gegrondvest, Hij heeft haar niet geschapen opdat zij woest zou zijn, maar Hij heeft haar geformeerd opdat men erop zou wonen: Ik ben de HERE (Jahweh, de Eeuwige), en niemand anders. (Jesaja 45: 18)

God legt hier, en in nog vele andere Schriftgedeelten, duidelijk uit dat Hij alleen eeuwig leven heeft. Maar in het Romeinse Rijk stond een kerk op die beweerde dat God een drie-eenheid is. Dat is de definitie van godslastering.

Tijdens het Concilie van Nicea werd de viering van Pasen vastgelegd, nadat het houden van het Pascha verketterd werd. Het Romeinse Rijk adopteerde een religieuze viering die Pasen (Engels – Easter) heet, en die haar oorsprong vindt in een godin uit vele oude culturen.

Het Christendom van het Romeinse Rijk onderwees een vals tijdstip van Christus’ dood, een vals tijdstip van zijn opstanding, Zondagochtend erediensten, dat Christus zogenaamd aan een kruis stierf, de verdraaiing van zijn naam, het gebruik van die naam voor de zogenaamde viering van zijn geboortedag – een geboortedag die niet in de winter plaatsvond, en nog zoveel meer. Zou je al deze dingen als godslastering kunnen bestempelen?

En de leiders van die kerk en de kerken die uit haar zijn voortgekomen hebben Gods naam gelasterd door zich onterecht titels zoals Vader, Eerwaarde, Paus en andere toe te eigenen. Haar religieuze leiders hebben zichzelf het recht toegeëigend om mensen van hun zonden vrij te spreken, iets wat allen de Almachtige God kan doen. Dit wordt gedaan door middel van het offer dat Zijn Zoon gebracht heeft, die met dat doel voor ogen als het Pascha offer zijn bloed op aarde spilde, zodat de zonden van de mensheid door middel van Christus vergeven kunnen worden.

De ultieme vraag die je je bij dit alles moet stellen is ‘Wat is waar en wat is vals?’ Alleen wat vals is kan Gods naam lasteren. Godslastering is het misbruiken van Zijn naam en van Zijn ware woord dat in de Bijbel opgetekend werd. Per definitie is het verdraaien en het foutief vertalen van Gods woord een kwestie van godslastering.

De vrouw op het beest
Wie is dan deze vrouw in Openbaring 17 die op het beest zit? Elke lezer heeft hierover nu genoeg gelezen om hier een eerlijk antwoord op te kunnen geven. Het is nuttig om dit nog een keer te lezen, om dan verder te gaan om nog veel meer te leren over de zevende heropleving die nu vervuld wordt:

‘En een van de zeven engelen die de zeven schalen hadden, kwam en sprak met mij en zei tegen mij: Kom, ik zal u het oordeel over de grote hoer laten zien, die aan vele wateren zit. Met haar hebben de koningen van de aarde hoererij bedreven, en de bewoners van de aarde zijn dronken geworden van de wijn van haar hoererij. En in de geest bracht hij mij weg naar een woestijn. En ik zag een vrouw zitten op een scharlakenrood beest, dat vol van godslasterlijke namen was, met zeven koppen en tien hoorns. ‘ (Openbaring 17: 1 – 3)

De vrouw die gelijk is aan Europa, symboliseert de religie die in het Romeinse Rijk opgericht werd. Profetisch wordt de kerk symbolisch voorgesteld door een vrouw. Naar Gods eigen Kerk wordt verwezen als een vrouw – zij wordt zelfs beschreven als ‘de moeder van ons allen’. Het was Gods bedoeling dat Zijn volk gevoed en gevormd zou worden door de Kerk. Maar de voorgaande beschrijving van deze vrouw gaat niet over Gods Kerk, maar over een kerk die verantwoordelijk is voor het voeden (vormen) op een godslasterlijke manier – zij maakt mensen dronken met wat zij geeft.

‘En de vrouw was bekleed met purper en scharlaken, en getooid met goud, edelgesteente en parels, en zij had een gouden drinkbeker in haar hand, vol van gruwelen en van onreinheid van haar hoererij. En op haar voorhoofd stond een naam geschreven: Geheimenis, het grote Babylon, de moeder van de hoeren en van de gruwelen van de aarde. En ik zag dat de vrouw dronken was van het bloed van de heiligen, en van het bloed van de getuigen van Jezus. En ik was bovenmate verwonderd toen ik haar zag. En de engel zei tegen mij: Waarom verwondert u zich? Ik zal u het geheimenis vertellen van de vrouw en van het beest dat haar draagt, dat de zeven koppen heeft en de tien hoorns.’ (Openbaring 17: 4 – 7)

Als je dus begrijpt wat de voorstelling van een ‘vrouw’ betekent, dan kan je makkelijk zien wat God hier profetische met deze symboliek beschrijft. In deze beschrijving van een vrouw die een kerk voorstelt, draagt zij fel gekleurde weelderige kleding en bezit zij duidelijk grote rijkdommen die zij graag ten toon spreidt. Zij is een kerk die overal bovenuit steekt, zichtbaar voor iedereen. In Europa torent zij overal bovenuit in het centrum van steden en dorpen zodat zij goed zichtbaar zou zijn voor iedereen, omdat voor deze bouwwerken veel werd opgeofferd en er veel rijkdommen aan te pas kwamen.

De vrouw wordt beschreven met ‘een gouden drinkbeker in haar hand’, dit draagt een unieke symboliek in zich en heeft te maken met haar leringen en haar gebruik van Gods woord – godslasterlijk. Gods gebied zijn mensen om eenmaal per jaar op de Pascha avond een klein beetje wijn te drinken. Zoals eerder gezegd staat dit symbool voor het bloed van Christus, dat op de aarde gespild werd voor de vergiffenis van onze zonden, waarmee hij de betekenis van het Pascha vervulde en zodoende stierf als ons Pascha Lam. Zij die tijdens de jaarlijkse Pascha ceremonie zo’n kleine hoeveelheid wijn tot zich nemen, doen dit niet uit een gouden beker of kelk.

Maar in het onderricht van die grote kerk van het Romeinse Rijk wordt gezegd dat je dit wekelijks kan doen tijdens de zogenaamde ‘Communie’, in het tweede belangrijkste deel van die eredienst. Die eredienst wordt de ‘Mis’ genoemd, en in het tweede gedeelte van deze ‘Mis’ vindt de ‘Liturgie van de Eucharistie’ plaats. Tijdens het eucharistische gebed ‘herdenkt deze kerk Jezus Christus en zijn verlossende werk, vooral zijn offer voor de mensheid door zijn kruisiging’.

Wat is waar en wat is vals? Is het de viering van een ‘Communie’ die plaatsvindt tijdens een ceremoniële dienst die ‘de eucharistische liturgie’ heet, of is het het Pascha wat één keer per jaar gehouden wordt? Vind God dit belangrijk? De waarheid is dat zo’n veranderde viering van wat God en Jozua de Christus gebieden, een gruwel zijn voor God. God noemt het veranderen van Zijn geboden, vooral als het gaat om gebruiken en praktijken voor de aanbidding van door de mens geconcipieerde godheden, een vorm van overspel en geestelijke hoererij, omdat dit ontrouw aan God en Zijn ware woord weerspiegelt.

Dus, deze vrouw wordt een hoer genoemd – iemand die overspel pleegt – of ook wel iemand die heel losjes omgaat met haar seksuele relaties met anderen (het vermengen van verschillende religies met Gods woord). Als je dit vanuit geestelijk oogpunt bekijkt, vanuit het oogpunt van hoe een relatie met God behoort te zijn, een relatie van gehoorzaamheid in geest en in waarheid, dan krijgt dit een nog veel diepere betekenis.

Deze vrouw wordt beschreven als ‘de hoer die het beest berijdt’, en ook als ‘de moeder aller hoeren’. Met andere woorden, uit haar zijn veel andere hoeren voortgekomen. Wat dat werkelijk betekent zou overduidelijk moeten zijn voor iedereen die de waarheid hierover onder ogen wil zien. Uit die kerk, die in 325 na Christus de officiële staatsreligie van het Romeinse Rijk werd, kwamen vele kerken voort. En haar ‘dochters’ adopteerden de meeste van haar valse doctrines.

Zij wordt ook ‘Geheimenis het grote Babylon’ genoemd, omdat haar onderwijs (woorden) als een mysterie zijn, want zij beweren dat hun geldigheid van God komt, terwijl zij niet stroken met Gods woord. Babylon is ook een goede omschrijving omdat dat woord afgeleid is van het woord ‘babel’ wat ‘verwarring’ betekent’, en gedefinieerd wordt als ‘iets wat onduidelijk of verwarrend is als gevolg van het vermengen van veel stemmen’. Deze kerk verklaart zelf dat haar belangrijkste leerstelling over de Drie-eenheid niet uit de Bijbel komt, maar dat het ‘een mysterie is dat aan de kerk gegeven werd, iets wat niet volledig begrepen kan worden’.

Er wordt om twee redenen naar Babylon gerefereerd. De eerste reden gaat terug naar wat er kort na de zondvloed in de dagen van Noah gebeurde, toen er opnieuw in verschillende steden allerlei valse religies de kop opstaken, onder andere ook in de stad Babel. De bewoners van die stad hadden zich voorgenomen om een toren te bouwen die tot in de hemel zou reiken. Dit streven was vermengd met allerlei valse religieuze ideeën. Je kan de ruïnes van die toren vandaag nog steeds terugvinden in het gebied van Irak. Corruptie en hoogmoed groeide in zo’n hoog tempo in de geest van de mensen die daar toen woonden, dat God zich genoodzaakt zag om opnieuw in te grijpen teneinde dat proces van verdere corruptie te vertragen.

In die tijd vlak na de zondvloed, spraken alle mensen dezelfde taal. Het middel dat God ging gebruiken om het kwaadaardige streven van de mensheid af te remmen, was door verwarring te zaaien onder de mensen door hen verschillende talen te geven. God veranderde van het ene moment op het andere iets in de geest van de mensen, zodat ze ineens een andere taal spraken en verstonden. Toen God dit deed konden verschillende groepen mensen elkaar niet meer verstaan, zij konden alleen nog maar die mensen verstaan die dezelfde taal konden spreken als zijzelf.

Het zou hetzelfde zijn als wanneer iedereen Nederlands spreekt er plotseling groepjes zijn die alleen nog maar Frans kunnen spreken, en anderen alleen nog maar Japans, en weer anderen alleen maar Russisch. Zij zouden zich dan ook in verschillende groepen opsplitsen. Het is misschien moeilijk om je zoiets in te beelden, maar dat is precies wat er gebeurde. Voor de mens die het ene moment één bepaalde taal sprak en het volgende moment een totaal andere taal sprak, was het alsof zij nooit een andere taal dan deze nieuwe taal gesproken hadden, en zij hadden geen enkele herinnering of begrip meer van de taal die zij daarvoor altijd gesproken hadden.

Die stad kwam bekend te staan onder de naam Babel. De naam Babylon, de naam van het eerste profetische wereldrijk, heeft dezelfde betekenis. Dat was het eerste koninkrijk dat in Nebukadnezzars standbeeld door het hoofd van goud vertegenwoordigd werd.

Babel en Babylon betekenen allebei ‘verwarring’. En die uitdrukking is een synoniem geworden voor de religies en de regeringen van deze wereld. Het zijn systemen die door de mens bedacht zijn en die alleen maar verwarring, beroering, verdeeldheid en oorlog teweeg brengen. Ze zijn het tegenovergestelde van Gods wegen, die eenheid, gemoedsrust en ware vrede voortbrengen.

Je kan een nog veel dieper inzicht putten uit het gebruik van de uitdrukking ‘Geheimenis (mysterie) het grote Babylon’, omdat daar het begin ligt van de vorming van valse religies. Na de zondvloed begonnen in de stad Babel valse religieuze ideeën en praktijken de kop op te steken. Die groeiden uit tot de verering van verschillende valse goden die allen uit dezelfde ideeën voortkwamen, in de tijd dat iedereen nog één taal sprak in Babylon.

Nadat de mensen verstrooid raakten en zich vervolgens hergroepeerden in verschillende regio’s met mensen die dezelfde taal spraken, verschilden de namen van die godheden vanwege de verschillende spreektalen. Vervolgens begon elke cultuur zijn eigen religieuze geloof en praktijken te ontwikkelen. Dat geldt evenzeer voor de aanbidding van zonnegoden, de maan en de planeten en ook vruchtbaarheidsgoden.

De aanbidding van Tammuz, Ishtar, Astarte, Diana, Zeus, Artemis, Ra, Aton, Apollo en nog zoveel meer andere afgoden is allemaal geworteld in Babylon. Uit alles wat toen in de stad Babylon begon evolueerden alle andere valse religies, en uiteindelijk lagen vele van deze gebruiken en ideeën ook ten grondslag aan de organisatie die zich later in 325 na Christus het ‘Christendom’ ging noemen. Dat was de geboorte van het valse Christendom, en daarom wordt er ook naar verwezen als ‘Geheimenis (mysterie) het grote Babylon’.

In deze verzen staat ook geschreven dat deze vrouw, deze kerk, ‘dronken is van het bloed van de heiligen’. Het woord ‘heiligen’ is een woord dat de apostelen gebruikten wanneer zei over de leden van Gods Kerk spraken, degenen die getrouw Gods manier van leven volgden. Heiligen zijn niet wat die kerk er van gemaakt heeft.

Die zelfde kerk is verantwoordelijk voor de vervolging en het vermoorden van veel van Gods mensen door de tijden heen. En het was de Romeinse overheid die deze kerk stichtte, dezelfde overheid die Gods Zoon Jozua de Christus ter dood veroordeeld en hem aan een paal liet nagelen. Diezelfde regering liet ook Johannes de Doper onthoofden.

Uit de geschriften en tradities die door de tijd heen doorgegeven werden, gelooft men zelfs dat alle oorspronkelijke apostelen gevangen gezet werden (sommigen van hen zelfs meerdere malen) en dat zij allen op één na uiteindelijk ook op bevel van de Romeinse overheid gedood werden. Er staat geschreven dat Herodes Jacobus (de broer van Johannes) doodde met het zwaard. En in de archieven kan je terugvinden dat Johannes, de apostel die op het eiland Patmos gevangen gezet werd, waarschijnlijk de enige was die niet door de Romeinse overheid gedood werd.

Paulus, de apostel voor de heidense (niet-joodse) wereld, werd geslagen, gestenigd, gevangen gezet en voor lange tijd in Rome onder huisarrest geplaatst, voordat hij uiteindelijk gedood werd. En sinds die tijd heeft de mensheid de boodschap die Gods apostelen en leraren gebracht hebben gehaat, en ten gevolge daarvan zijn ook nog veel andere leiders van Gods Kerk gevangen gezet en/of gedood.

Satan en de bodemloze put
Nadat Johannes’ de beschrijving van de vrouw op het beest, zei de engel hem dat hij hem het mysterie zou vertellen van de vrouw die hij zag en het beest dat haar droeg, dat de zeven hoofden met tien horens had:

‘Het beest dat gij gezien hebt, was en is niet; en het zal opkomen uit de afgrond (of de bodemloze put) en naar het verderf gaan. En zij die op de aarde wonen, van wie niet vanaf de grondlegging van de wereld de naam geschreven staat in het boek des levens, zullen zich verwonderen als zij het beest zien, dat was en niet is, hoewel het er toch is.’ (Openbaring 17:8)

Het zou erg veel tijd kosten om aan te tonen waar de betekenis van al deze zaken geopenbaard en verklaard wordt. Er zullen later nog een aantal van deze zaken aan bod komen, maar op dit moment is het voldoende om gewoonweg uit te leggen wat hier geschreven staat.

Naarmate we verder lezen in dit verhaal, zal het duidelijk worden dat het ‘beest’ Satan voorstelt. Hij is degene die de vrouw draagt (ondersteund, helpt), en hij is degene die macht en kracht aan deze kerk geeft. Hij zit achter alle opeenvolgende heroplevingen van het profetische Europese rijk. Inderdaad, Satan wordt omschreven als een ‘beest’, enerzijds in de vorm van een grote draak en anderzijds in de vorm van een scharlakenrood beest met zeven hoofden – de zeven heroplevingen van het Europese rijk. Die heroplevingen zouden zich vanaf haar eerste opkomst onder Justinianus, over een periode van iets meer dan 1.450 jaar voltrekken.

Datgene wat er geschreven staat over het beest dat uit de afgrond (de bodemloze put) opkomt, is deels in de vorm van een raadsel geschreven. Zoals gezegd, dit ‘beest draagt de vrouw’ – deze Romeinse kerk. En ditzelfde ‘beest’ geeft aan de ‘vrouw’ grotere macht en aanzien. Dit ‘beest’ is Satan, en deze term ‘beest’ beschrijft ook voor een groot deel de rol van de landen waarmee hij specifiek gewerkt heeft om die kerk te ondersteunen en haar tijdens elke heropleving te verheffen tot grotere macht een aanzien.

Het doel van elke heroplevingen is oorlog. Die kerk was altijd op de een of andere manier betrokken bij alle heroplevingen tijdens die eerste 1.260 jaar tot aan de tijd van de val van Napoleon. Dat was ook meteen het moment in de tijd dat de macht en invloed van de Katholieke Kerk over het Europese rijk flink begon af te nemen.

Het grootste deel van de betrokkenheid van die kerk bij deze heroplevingen en oorlogen, speelde zich in het geheim achter de schermen af. Dat heeft alles te maken met de beschrijving van het ‘beest’ dat die kerk ondersteund, want dit ‘beest’ is de eigenlijke macht achter die kerk – Satan en de demonische geestenwereld.

Degene die in de Bijbel beschreven wordt, die ‘opgesloten zit in de afgrond (bodemloze put)’ en die daarna ‘voor korte tijd, uit zijn gevangenis losgelaten wordt’ is Satan. De timing van deze twee toestanden die in de vorm van een raadsel gegeven worden, is heel specifiek.

Deze ‘afgrond’ (de bodemloze put) wordt voor het eerst genoemd in verband met de gebeurtenissen die het gevolg zijn van het schallen van de Vijfde Trompet. In dit relaas begint er symbolisch rook uit de put te komen op het moment dat er een geestelijke fase van de Vijfde Trompet vervuld wordt (Openbaring 9: 1 – 3). Die fase werd reeds vervuld. Het was de fase waarin Satan toegelaten werd om Gods Kerk te vervolgen. Die periode ligt nu achter ons.

Maar de fysieke fase moet nog vervulde worden. De beschrijving van Satans vrijlating gebruikt het beeld dat hij uit de put opstijgt, wat gewoon betekent dat hij zich uit zijn gevangenschap bevrijd ziet, zodat hij tien landen van Europa kan beïnvloeden om hen in een laatste grote oorlog te storten – een totale kern- of atoomoorlog – Wereld Oorlog III.

God liet Satan toe om de verschillende heroplevingen van het Europese rijk te beïnvloeden. Wanneer een heropleving teneinde liep, werd Satan gewoonweg terug door God ingetoomd en werd hem de macht om te beïnvloeden en tot oorlog aan te zetten ontnomen, tot de tijd dat God hem terug zou toelaten om dit te doen. De eerstvolgende keer dat Satan opnieuw volledig uit de put zal mogen opstijgen, en voor een laatste keer verlost zal worden van zijn ketens, zal zijn op het tijdstip dat God zal toelaten dat tien landen van Europa zich verenigen met het oog op oorlog. Wanneer die tien landen zich volledig als één kunnen verenigen, en niet langer het gewicht van de overige landen van de huidige Europese Unie achter zich aan moeten slepen, dan zal de tijd aangebroken zijn die leidt tot een totale Wereld Oorlog III.

Het is heel belangrijk dat je probeert om het belang te begrijpen van wat er in de nu volgende alinea gezegd wordt.

Als God niet volledig de timing van al deze gebeurtenissen en wanneer Satan al dan niet vrijgelaten wordt in handen zou hebben, dan nog zouden deze landen in oorlog verwikkeld geraken. Deze wereld stevent wat er ook gebeurt rechtstreeks op WOIII af, omdat de mensheid en de alle landen ter wereld dusdanig corrupt geworden zijn. Indien God niet precies zo zou ingrijpen als Hij dit gaat doen (en Hij zal dit doen), dan zou die oorlog alleen maar veel langer duren en veel meer pijn en leed veroorzaken omdat het zo’n langgerekt afschuwelijk conflict zou zijn. God zal dus niet alleen ingrijpen om de mensheid ervan te weerhouden zichzelf te vernietigen, Hij zal deze oorlog ook inkorten om de intensiteit van het menselijk lijden te beperken.

De ‘afgrond (de bodemloze put)’ is een fysieke beschrijving die van twee woorden afgeleid is. Het ene woord heeft de betekenis ‘afgrond’ (ook vertaald als bodemloos), en het andere woord ‘put’ word vaak omschreven als ‘bassin’ (letterlijk ‘een ondergronds waterreservoir’).

Het is moeilijk om zaken uit een geestelijk rijk te beschrijven aan de hand van fysieke voorbeelden en fysieke beschrijvingen. Deze plek waar we het over hebben is eigenlijk een specifieke geestelijke toestand die Satans vermogen om zijn volle geestelijke macht uit te oefenen inperkt. Het is een toestand waarin het grootste deel van zijn macht ingeperkt wordt, vooral zijn macht om mensen ten oorlog te leiden. God staat hem namelijk niet toe om dit te doen, tot op een specifiek moment in de tijd. Nogmaals, het kan moeilijk zijn om dit soort van zaken te begrijpen, maar God heeft de timing hiervan volledig in handen en gebruikt dit voor Zijn grotere doel om de mensheid zo effectief mogelijk te verlossen.

Wanneer God zijn macht inperkt is hij dus niet in staat om zijn volle macht te gebruiken, macht die hem op dit moment nog niet volledig is ontnomen. Maar zelfs wanneer hij in die geestelijke ‘put’ opgesloten is, kan hij nog steeds met zijn geest de mensheid krachtig beïnvloeden. Er komt echter een tijd aan, aan het einde van dit tijdperk, vlak voordat het Koninkrijk van God in het Millennium op aarde gevestigd wordt, dat Satan in volledige gevangenschap verzegeld zal worden, in een toestand van waaruit hij GEEN ENKELE mogelijkheid zal hebben om ook maar enige macht over de mensheid uit te oefenen gedurende die 1.000 jaar.

De tijd wanneer Satan uit de afgrond (de bodemloze put) opstijgt en uit zijn toestand van geestelijke inperking verlost wordt, situeert zich aan het einde van zevende en laatste heropleving die in de jaren 1950 begon. Deze laatste heropleving wordt vertegenwoordigt door de tien horens. Zij komen een paar verzen verder terug ter sprake. Over deze tien horens (tien landen) zal Satan zijn grootste macht kunnen uitoefenen, zodat hij de leiders van deze landen kan beïnvloeden om samen ten oorlog te trekken. Maar Satan kan zo hard kan werken als hij wil om deze leiders te beïnvloeden en hen te verleiden om zijn wil te doen, toch ligt de beslissing om hier op in te gaan nog steeds in hun eigen handen.

Het beest dat was en niet is
Dit vers in Openbaring 17 over het ‘beest’, Satan, dat ‘was en niet is’, leest echt als een raadsel. De enige manier waarop je dit kan begrijpen, is door te weten dat God tijdens alle heroplevingen Satans macht niet inperkt.

Het beest ‘was’ verwijst naar iedere periode dat Satan actief was tijdens één van de heroplevingen van Europa, en dus niet in de geestelijke put gebonden was. Maar dit specifieke vers verwijst naar een heel specifiek moment in de tijd. Het verwijst naar de laatste keer dat hij niet gebonden was en druk aan het werk was met Duitsland en Italië, door de macht en invloed die hij rechtstreeks op Hitler en Mussolini uitoefende.

Maar toen Wereld Oorlog II voorbij was, werd Satan meteen terug gebonden, en in die huidige toestand van gebondenheid ‘is hij niet’ in staat om zijn volle macht uit te oefenen, omdat zij in die geestelijke put ingeperkt wordt. Hij bevind zich nu al bijna 75 jaar in die toestand.

Dus, zelfs wanneer Satan in geestelijke gevangenschap zat, was hij altijd in staat om zijn invloed en macht aan te wenden om zijn geestelijke mentaliteit uit te zenden om mensen te misleiden, maar kon hij niet zijn grootste macht en invloed aanwenden als de ‘Vernietiger’ in oorlog. Satan heeft vele namen die zijn kwade praktijken benoemen, één daarvan die in een Bijbelvers vernoemd wordt is ‘Apollyon’, wat ‘De Vernietiger’ betekent. In dat vers wordt geprofeteerd wat er aan het einde van die periode zal gebeuren: ‘Het beest, dat gij zaagt, was en is niet, en het zal opkomen uit de afgrond (de bodemloze put) en het vaart ten verderve.’ (Openbaring 17: 8)

Hier wordt beschreven dat Satan uit de geestelijke put opstijgt, uit zijn plaats van gebondenheid. Dit is de tijd wanneer hij al zijn invloed aanwend om het proces te versnellen dat onvermijdelijk leidt tot een totale WOIII. En dan staat er geschreven dat hij wanneer dit voltrokken is ‘ten verderve’ gaat. Deze uitdrukking ‘ten verderve’ wordt op uiteenlopende manieren aangewend en betekent zoveel als ‘verdoen, vernietiging, vergaan, sterven’. Zoals het in dit vers gebruikt wordt heeft het een dubbele betekenis. Van zodra Satan losgelaten wordt zal hij geen tijd verspillen om mensen en landen ertoe te bewegen om een totale WOIII te beginnen, en door zijn toedoen zal dit resulteren in grote verwoesting, vernietiging en de dood van honderden miljoenen mensen. Maar het zal ook de laatste keer zijn dat Satan toegestaan wordt om een oorlog te ontketenen die zo’n verschrikkelijke verwoesting veroorzaakt, hoewel hij dit wel nog een keer zal proberen.

Europa zal precies zo reageren op Satan zoals hij dat wil, en zal zodoende in een grote kernoorlog met andere landen verwikkeld raken, maar hoever zij hier in gaan ligt volledig in hun eigen handen.

WOIII is waarlijk de oorlog die alle oorlogen zal beëindigen. Want nadat God een einde stelt aan het zelfbestuur van de mensheid op aarde, zal Hij nooit meer toestaan dat er nog een oorlog gevoerd wordt. Nadat God een einde maakt aan Wereld Oorlog III zal Hij voor vrede stichten, een vrede die gedurende de volgende 1.000 jaar van de mensheid zal heersen. God zal nooit meer oorlog toestaan. Dat is trouwens een groot deel van het ‘goede nieuws’ (het evangelie) van het Koninkrijk van God, want dat gaat over de vestiging van Gods regering op aarde en de vrede die daaruit voortkomt.

Wanneer Satan een laatste grote oorlog aanwakkert die verschrikkelijke verwoesting zal aanrichten en dood en verderf zal zaaien, zal hij tegelijkertijd ook rechtstreeks afstevenen op zijn eigen ondergang en dood. Wanneer hij zich eenmaal in die laatste oorlog stort, zal hij zelf ook rechtstreeks op zijn eigen ‘verderf’ afstevenen, ook al zal dat pas veel later zal plaatsvinden.

Nu, ‘het beest dat was en niet is, hoewel het (er) toch is’
Het laatste deel van nog steeds hetzelfde vers is ook als een raadsel geschreven, maar het verschilt van wat er in het eerste deel van dit vers geschreven staat. Lees:

‘Het beest dat u gezien hebt, was en is niet; en het zal opkomen uit de afgrond en naar het verderf gaan. En zij die op de aarde wonen, van wie niet vanaf de grondlegging van de wereld de naam geschreven staat in het boek des levens, zullen zich verwonderen als zij het beest zien, dat was en niet is, hoewel het (er) toch is.’ (Openbaring 17: 8)

Je moet eerst begrijpen wie de mensen zijn wiens naam wel reeds in het boek des levens geschreven zijn. Dit heeft niets te maken met predestinatie zoals in sommige doctrines geleerd wordt. Zoals reeds eerder gezegd is en nog nader behandeld zal worden, zijn zij wiens naam in dit ‘boek des levens’ geschreven is, die mensen met wie God in de voorbije 6.000 jaar gewerkt heeft die samen met Christus zullen komen om de aarde te regeren. Zij zijn diegenen die voor dat doel geroepen zijn, sinds de grondlegging van de aarde, sinds de mensheid voor het eerst op aarde geplaatst werd.

Zij zijn diegenen die bij de wederkomst van Christus tot geestelijk leven opgewekt zullen worden, samengesteld uit geest-essentie, maar in staat om zich in fysieke vorm te manifesteren, net zoals Christus dit deed na zijn opstanding. Van in het begin ‘vanaf de grondlegging van de wereld’, was het Gods plan dat er 144.000 samen met Christus zouden terugkeren bij zijn komst. Zij zijn diegenen die tijdens een periode van 6.000 jaar door God ‘gekozen’ werden, die deel uitmaken van de eerste opstanding tot geestelijk leven bij Christus’ wederkomst – diegenen wiens naam in het ‘boek des leven’ geschreven staan tot op dit moment in de tijd. Velen van hen staan vernoemd in de Bijbel, maar nog veel meer van hen worden daarin niet vermeld.

De anderen waarvan in dit vers sprake is, ‘zij van wie de naam nog niet geschreven staat in het boek des levens’, zijn degenen die tijdens die millenniumperiode onder de regering van Gods Koninkrijk zullen leven. Zij zullen leven in een tijd waarin zij zullen weten (zien) wat Satan gedurende 6.000 jaar tegen God en de mensheid ondernomen heeft. Zij zullen stomverbaasd zijn en zij zullen weten dat dit wezen en ook de demonische wereld niet langer de mensheid kunnen misleiden en kwetsen.

Iedereen die tijdens het Millennium leeft zal weten dat Satan het ‘beest’ was dat ‘was’ en nu ‘niet is’, omdat hij zich niet langer onder de mensheid kan begeven. Zij zullen ook begrijpen (zien) dat hij nog steeds bestaat – hij ‘(er) toch is’. De mensen die tijdens die 1.000 jaar zullen leven, kennen en geloven de waarheid die in de Bijbel opgetekend staat, dat dit wezen totaal uit het bijzijn van de mensheid verwijderd is, en dat hij wanneer het Millennium voorbij is voor ‘een korte tijd’ vrij gelaten zal worden.

Dit vers is heel profetisch over het ‘beest’ – over Satan. Het gaat over de 7de en laatste heropleving, en vervolgens concentreert het zich op de tijd die daarop volgt, wanneer Satan eindelijk in de ‘afgrond’ (de geestelijke bodemloze put) gegooid wordt die voor 1.000 jaar verzegeld wordt, beginnend vlak na de wederkomst van Christus. Dit staat in Openbaring 20:1-3 geschreven.

Openbaring aan Herbert W. Armstrong gegeven
In het verloop van deze verzen wordt een overzicht gegeven van de dingen die nog zullen volgen. Dit hoofdstuk gaat verder met het verloop van de verdere gebeurtenissen te geven in een soort van ‘volgorde’ die leidt tot aan de uiteindelijke aftelling naar WOIII en de wederkomst van Christus.

‘Hier is het verstand dat wijsheid heeft: de zeven koppen zijn zeven bergen, waarop de vrouw zit.’ (Openbaring 17: 9)

Deze ‘wijsheid’ gaat over wat de mensheid kan krijgen uit Gods geest, want dit is het woord (logos) van God. God geeft dit soort van wijsheid, want zij kan niet voortkomen uit menselijk inzicht of intellect. Enkel en alleen God kan ‘dit soort van wijsheid’ geven. God gaf aan Herbert W. Armstrong de wijsheid om deze verzen die over de eindtijd gaan te kunnen begrijpen.

God gaf aan Herbert W. Armstrong het inzicht dat Hij het woord ‘bergen’ gebruikt wanneer Hij profetisch over grotere landen of koninkrijken spreekt. In dit vers wordt duidelijk geopenbaard dat de vrouw, de Katholieke Kerk, ‘op’ ieder van deze beesten gezeten was tijdens hun heroplevingen. Maar na de vijfde heropleving onder Napoleon, had deze vrouw niet langer dezelfde macht en invloed die zij daarvoor sinds de tijd van Justinianus had genoten en uitgeoefend. Desalniettemin, heeft haar aanwezigheid en invloed doorheen al deze tijdsperiodes Europa gevormd tot wat het vandaag is geworden.

‘Ook zijn het zeven koningen: vijf zijn er gevallen, een is er, de andere is nog niet gekomen, en wanneer hij komt, moet hij een korte tijd blijven (een kort seizoen).’ (Openbaring 17: 10)

Er was maar één tijdsperiode, die slechts een paar jaar duurde, waarin je dit specifieke vers kon lezen zodat het deze specifieke betekenis kon hebben die op die periode van toepassing was – exact op dat moment in de tijd. Tijdens die specifieke periode waarin dit alles vervuld werd, werd aan Herbert W. Armstrong geopenbaard wat dit precies betekende.

God openbaarde aan Herbert W. Armstrong dat er nog een laatste heropleving van het Romeinse Rijk (hoewel niet onder die naam) vervuld moest worden voor de wederkomst van Jozua de Christus. Hij had in deze profetieën het inzicht gekregen, dat er in totaal zeven heroplevingen zouden zijn.

Op een bepaald moment aan het einde van WOII openbaarde God dit specifieke vers, dat profetisch van toepassing was op de exacte tijd waarin hij toen leefde, aan hem. Hij wist dat er zeven heroplevingen zouden zijn, en dat er steeds één heerser aan het hoofd van elk van die heroplevingen zou staan. Zonet werd vermeld dat Napoleon aan het hoofd van de vijfde heropleving stond, en in de tijd dat dit vers aan Herbert W. Armstrong geopenbaarde werd stond Hitler aan het hoofd van de zesde heropleving.

Uit dit vers leerde hij dat er zeven koningen (één leider aan het hoofd van elke heropleving) zouden zijn, vijf daarvan waren reeds gevallen, en de zesde stond op dat moment aan het hoofd van deze Tweede Wereldoorlog. Dus, vijf van de zeven koningen waren reeds opgekomen en ten onder gegaan, en één heerste op dat moment – Hitler, en de andere – de zevende en laatste – ‘was nog niet’.

Er staat geschreven dat de ene die nog komen gaat – de zevende – ‘een korte tijd moet blijven’. Die zevende heropleving – Wereld Oorlog III – zal veel korter duren dan alle andere daarvoor, maar vanwege ons moderne wapentuig zal de ravage veel groter zijn dan alle voorgaande zes bij elkaar.

De taal waarmee deze heroplevingen beschreven worden, gaat vooral over oorlog en verwoesting. De aanzet tot de vorming van een heropleving kan al lang voor de oorlog die daaruit voort zal komen beginnen, maar dan nog gaat de primaire betekenis van deze heroplevingen over oorlog. Gelukkig staat er geschreven dat deze oorlog slechts korte tijd (slechts een kort seizoen) zal duren. Hier wordt nadruk op gelegd omdat het hier gaat over een atoomoorlog die op korte tijd de hele aarde kan vernietigen. Maar God gaat niet toestaan dat dit lang zal duren, en wanneer die oorlog een bepaald stadium bereikt, dan zal God ingrijpen om dit te beëindigen.

Het volgende vers is nog steeds in de vorm van een raadsel geschreven, en beschrijft het ‘beest’ – Satan.

‘En het beest dat was en niet is, is ook zelf de achtste. En hij is uit de zeven, en gaat naar het verderf.’ (Openbaring 17: 11)

Omdat we nu begrijpen wat er tot nu toe gegeven werd, wordt nu ook duidelijk wat dit vers betekent. Degen die ‘naar het verderf’ gaat is Satan. Satan is het ‘beest’ dat aan elke heropleving zijn macht geeft. Hij is ook de ‘beestmacht’ die gedurende elk van deze heroplevingen werkt om oorlog teweeg te brengen. Satan is het ‘beest’ dat ‘was’ en ‘niet is’ zoals eerder gesteld werd.

Dus Satan is ‘uit de zeven’ omdat hij de drijvende kracht achter elke heropleving is, en omdat hij ‘uit’ elk van de zeven is, en over alle zeven, wordt hij als ‘de achtste’ gerekend.

Tien landen verenigen zich als één

‘En de tien horens, die gij zaagt, zijn tien koningen, die nog geen koningschap hebben ontvangen, maar één uur ontvangen zij macht als koningen, met het beest. Dezen zijn één van zin en geven hun kracht en macht aan het beest.’ (Openbaring 17: 12 – 13)

Tijdens de zevende heropleving worden de tien horens beschreven als tien koningen, die samen hun macht krijgen als in ‘één koninkrijk’.

Wanneer dit plaatsvindt, zullen er tien landen het snel onder elkaar eens worden om atoomwapens in te zetten. Zij zullen slechts voor een korte tijd zo verenigd zijn, want al gauw zullen er scheuringen onenigheid en de kop opsteken. Kort daarvoor zal Satan uit de ‘afgrond’ (uit de geestelijke bodemloze put, waar zijn macht ingeperkt wordt) opgestegen zijn. Hij zal de gebeurtenissen op korte tijd dusdanig manipuleren, dat deze tien landen zullen geloven dat zij zich snel moeten verenigen, als één, teneinde datgene wat zij in de wereld zien gebeuren te kunnen overleven.

Er staat geschreven dat zij macht ontvangen als koningen in één uur samen met het beest. Wanneer zij zich eenmaal verenigen, komt daar geen erg hecht koninkrijk uit voort. Nadat zij zich eenmaal verenigd hebben is het te laat om datgene wat zij gedaan hebben ongedaan te maken, ook al zouden ze dat wel willen. Wanneer alles eenmaal in gang gezet is en daar een wereldoorlog uit voortvloeit, kan dit niet meer zomaar ‘gestopt’ worden.

In Daniel wordt deze laatste heropleving enigszins anders beschreven, en wordt er meer inzicht in een aantal van haar inherente zwakheden gegeven. Het is nuttig om nu eerst een deel van wat we in Hoofdstuk 3 over Daniels’ profetie besproken hebben te herhalen. Daarna zullen we deze profetie nog meer in detail behandelen.

Herinner je dat God aan Daniel het vermogen gaf om de droom van koning Nebukadnezzar te interpreteren. Daniel kon aan Nebukadnezzar vertellen wat hij in zijn droom gezien had, en vertelde hem vervolgens wat dit te betekenen had. Hij had in zijn droom een standbeeld gezien dat van kop tot teen uit verschillend materialen vervaardigd was. Het eerste was het hoofd van goud. Daniel vertelde aan Nebukadnezzar dat dit hoofd hemzelf en het grote koninkrijk waarover hij regeerde representeerde – het Babylonische Rijk.

Daniel vertelde hem vervolgens over drie opeenvolgende koninkrijken die nog zouden volgen, die zouden leiden tot aan het einde van het zelfbestuur van de mensheid, wanneer God zou ingrijpen en Zijn eigen Koninkrijk op aarde zou vestigen. Het tweede koninkrijk dat beschreven werd was het Medo-Perzische rijk en het derde was het Grieks-Macedonische rijk. Tenslotte was er het Romeinse Rijk oftewel de Europese Rijken.

Dit laatste koninkrijk werd vertegenwoordigd door de benen van ijzer en de voeten en tenen van ijzer en leem.

‘En het vierde koninkrijk zal sterk zijn als ijzer, want het ijzer verbrijzelt en vergruist alles. Juist zoals het ijzer alles verplettert, zo verbrijzelt en verplettert dit koninkrijk alles (oorlog). Dat u verder de voeten en de tenen, gedeeltelijk van leem van een pottenbakker en gedeeltelijk van ijzer, gezien hebt – dat zal een verdeeld koninkrijk zijn. Het zal iets hebben van de hardheid van ijzer – juist daarom zag u ijzer vermengd met modderig leem. En de tenen van de voeten, gedeeltelijk van ijzer en gedeeltelijk van leem – dat koninkrijk zal gedeeltelijk sterk zijn en gedeeltelijk broos. In de dagen van die koningen (de tien tenen zijn de tien koningen en de laatste heropleving, het laatste deel van het standbeeld) zal de God van de hemel echter een Koninkrijk doen opkomen dat voor eeuwig niet te gronde zal gaan en waarvan de heerschappij niet op een ander volk zal overgaan (het wordt niet geregeerd door mensen, maar door Christus en de 144.000). Het zal al die andere koninkrijken verbrijzelen en tenietdoen, maar zelf zal het voor eeuwig standhouden. (Daniel 2: 40 – 42, 44)

In deze profetie die aan Daniel gegeven werd, honderden jaren voordat God aan Johannes alles gaf wat hij in het Boek Openbaring optekende, profeteerde God wat er allemaal zou komen te gebeuren tijdens de opkomst en val van de grote koninkrijken tot aan de wederkomst van Christus in het Koninkrijk van God. En in Daniels profetieën openbaart God ook zaken die de exacte timing van de eerste komst van Christus voorzeggen, en ook veel zeggen over de timing van Christus’ tweede komst.

Deze verzen in Daniel openbaren dat het Romeinse Rijk sterkt als ijzer zou zijn tot aan het einde, wanneer de voeten en de tien tenen beschreven worden als samengesteld uit ijzer en leem. Dit is een correcte beschrijving van iets wat God openbaarde over dit laatste deel van het standbeeld, over het oude Romeinse Rijk (een Europees Rijk) dat helemaal aan het einde voor korte tijd terug zou opstaan. Aan de ene kant zou het grote kracht hebben, en aan de andere kant zou het ook heel kwetsbaar zijn. Het zou niet erg hecht of samenhangend zijn, wat je vandaag ook over de Europese Unie kan zeggen. Zij heeft grote gezamenlijke macht, maar is maar haar samenhang is zwak.

Van de tien koningen in Openbaring 17 wordt gezegd dat zij hun macht voor één uur samen met het ‘beest’ ontvangen. Natuurlijk is Satan het ‘beest’ dat deze koningen verenigd met als ultieme doel voor ogen een atoomoorlog, en wanneer hij dit doet is dat het moment dat ‘zij hun kracht en macht aan het beest overdragen’ – aan Satan.

We zeiden reeds eerder dat tien van de huidige achtentwintig lidstaten van de Europese Unie een militair akkoord onderschreven hebben. Welke de tien landen zullen zijn die in dit akkoord blijven kan nog veranderen, maar het zullen uiteindelijk wel degelijk tien landen zijn.

Het éne uur waarvan hier sprake is, is absoluut een profetische tijd en hoogstwaarschijnlijk gaat dit over een specifiek periode van 60 dagen. God heeft in gelijkaardige profetieën geopenbaard dat dit het geval kan zijn. Maar op dit moment weten we niet of dit daadwerkelijk de timing is. Desalniettemin is het overduidelijk dat het wereldtoneel volledig klaar is gezet voor die laatste oorlog.

Wat volgt er nu?
In dit hoofdstuk is aan bod gekomen dat Herbert W. Armstrong aan het einde van Wereld Oorlog II het inzicht kreeg dat Europa gauw weer zou opkomen in haar zevende en laatste heropleving. Hij verkondigde dat deze unie van landen zich zou verenigen onder één regering, dat zij een gemeenschappelijke munteenheid zou voeren, en dat tien van haar lidstaten zich zouden verenigen in een militaire unie die in een laatste atoomoorlog verwikkeld zou raken.

Hij voegde hier nog aan toe dat Duitsland aan het hoofd van deze unie van tien landen zou staan. Toen hij dit alles aan het einde van Wereld Oorlog II verkondigde, leek dat voor velen inderdaad te gek voor woorden, want het was ondenkbaar dat Duitsland terug zou opstaan en de leiding zou nemen over zo’n unie. Dit was ondenkbaar, maar het is exact wat er aan het gebeuren was.

Het was ondenkbaar omdat de Europeanen een diepe afkeer van de Duitsland hadden gekregen, vanwege de gruweldaden die de Duitsers begaan hadden. Het was ook ondenkbaar omdat op dat moment Duitslands industriële capaciteit zo goed als geheel verwoest was door de bombardementen op haar steden. Het leek absurd dat Duitsland terug uit haar as zou oprijzen om zo’n prominente en machtige rol op zich te kunnen nemen, en aan het hoofd zou staan van een verenigd Europa.

Maar het duurde niet lang totdat in 1957 de eerste aanzet gegeven werd tot de vereniging van Europa, bij de oprichting van de Europese Economische Gemeenschap (de EEG). Inderdaad al vrij snel na Wereld Oorlog II begon Europa terug op te komen. Er zijn nu meer dan zeventig jaar verstreken sinds Wereld Oorlog II en in Europa is het toneel klaargezet voor Wereld Oorlog III, want de laatste voorspelling van Herbert W. Armstrong is nu ook uitgekomen – een verenigde militaire macht in een Europese unie van landen.

Dus wat volgt er nu? Je zal het met absolute zekerheid weten wanneer het laatste deel van die geprofeteerde tijdlijn begonnen is die leidt tot de gruwelijke catastrofale eindtijdgebeurtenissen, wanneer je leest wat het volgende is wat profetisch gaat gebeuren. Dit gaat over de ondergang van de Verenigde Staten. Iedereen zal zich ten volle bewust zijn van die catastrofale gebeurtenissen wanneer zijn zich voltrekken. De hele wereld zal hier getuige van zijn, maar zij zullen niet weten wat dit betekent noch wat er zal volgen. Maar God heeft dit allemaal voor ons voorspeld. Wij kunnen alert en goed voorbereid zijn.

Voordat de wereld in een totale kern- atoomoorlog gestort wordt, zal dat eerst gebeuren. Hier zullen ook atoomwapens aan te pas komen, maar het is nog geen totale atoomoorlog.

Datgene wat eerst de Verenigde Staten van Amerika overkomt is nog maar het begin van de uiteindelijke catastrofale eindtijdgebeurtenissen. Alle grote catastrofale gebeurtenissen die op het punt staan om over de wereld uitgestort te worden, worden in de profetieën van het Boek Openbaring geopenbaard. Evenzeer als alles wat aan Herbert W. Armstrong geopenbaard werd over de laatste heropleving van een Europees rijk dat nu helemaal klaar gestoomd is, zijn de gebeurtenissen die tot de ondergang van de Verenigde Staten leiden nu ook geopenbaard. Dat is wat er nu gaat volgen!