Ronald Weinland

De Kerk van God – PKG heeft uitgekeken naar deze specifieke fysieke dag als de letterlijke dag van de wederkomst van Christus en zij heeft ook getrouw uitgekeken naar Zijn komst, tot aan het laatste uur van Sabbat de 26ste Mei.

Gods volk heeft allerlei moeilijke fases doorgemaakt in de geschiedenis. Wat wij recent meegemaakt hebben is een van die moeilijke tijden. Dergelijke evenementen kunnen erg verwarrend zijn en kunnen ervoor zorgen dat mensen terugvallen op hun Bijbelse basis van geloof. Op zulke momenten zal men beslissingen nemen die meer overeenstemmen met hun persoonlijke en diepe overtuigingen en dat zal bepalen wat zij aan zullen nemen en wat zij zullen verwerpen (door hun persoonlijke religieuze overtuiging)

Mensen gaan vaak met de stroom mee en laten het ‘gewoon gebeuren’, ze volgen gewoon de koers die zij al volgden. Crisismomenten, beproevingen en/of trauma’s kunnen ervoor zorgen dat deze normale levenswijze, ‘met de stroom meegaan’, veranderen omdat mensen de grimmige realiteit moeten inzien dat het leven verandert, dat men andere beslissingen moet nemen en dat de koers die zij willen varen bepaald welke richting hun leven op zal gaan. Het leven gaat niet zomaar zijn gangetje.

Er zijn momenten dat de mens zijn eigen ideeën, geloof en gedachten moet onderzoeken: dit is als er grote beproevingen op hun pad komen. Dit gebeurt vaak in relaties. Tussen mensen en hun werkgever of collega bijvoorbeeld of tussen mensen en andere mensen en hun religie (relatie met God). Deze momenten van zichzelf onderzoeken kunnen voorkomen ten tijde van de dood, verlies van je baan of problemen op je werk, schieding, ontrouw in het huwelijk, financiële crisis, relatie met iemand met bijvoorbeeld een drugs- of alcoholverslaving, wat men meegemaakt heeft in een oorlog bijvoorbeeld, etcetera etcetera. Dit gebeurt ook ten tijde van een religieuze strijd, als men beproevingen meemaakt, confrontatie etc en dit samengaat met veranderingen in hun geloof, dat hun persoonlijke overtuiging van hun relatie met God aangaat.

Al dit soort dingen zijn precies die dingen die ons kneden en vormen, die ons maken ‘wie wij zijn’ en ‘hoe’ wij kiezen ons leven te leven. Zulke gebeurtenissen hebben een invloed op onze reacties op toekomstige zaken, die dan weer een invloed hebben op ons gedrag, ons vertrouwen, ons geloof, onze overtuigingen, onze moraliteit, onze vooroordelen, ons oordeel etcetera.

Tijdens mijn leven was het meest moeilijke moment toen de gehele Kerk van God de geprofeteerde apostase van 2 Tessalonicenzen 2 inging. Op dat moment begon de Kerk verstrooid te worden en werden mensen gedwongen keuzes te maken over welke kant hun leven op zou gaan.

Toen besloot bijna 1/3de van de Kerk om verder te gaan in een of andere vorm van het ‘traditionele christendom’, dat was hun voorkeur. Er waren duizenden anderen die door deze traumatische gebeurtenissen besloten dat zij geen enkele religie meer zouden aanhangen. En tenslotte was er dat andere 1/3de, tienduizenden mensen, die de keuze maakte zich vast te houden aan wat zij voordien geloofd hadden. Dit op zich bleek de oorzaak te zijn van nog meer trauma’s. Deze groep versplinterde in meer dan 600 verschillende groepen en organisaties. Allemaal waren ze verschillend, maar hadden de schijn de fundamentele leerstellingen uit het verleden vast te houden.

Pinksteren 27 Mei 2012

De Pinksterdag van 2012 zal de meest belangrijke dag van de wederkomst van Jezus Christus blijken te zijn. Als profeet geeft God mij profetische interpretatie en bijkomende profetie, die niet eerder in de Bijbel gegeven zijn. Hij geeft het niet allemaal in een keer. Hij geeft het op een ‘progressieve’ manier, het is een bouwproces, dat een groeiende openbaring van Zijn wil inhoudt. En zo heeft God ten alle tijden Zijn profeten geleid. Om deze reden is dat wat door de profeten gesproken werd nooit de ‘volledige’ en uiteindelijke openbaring van iets, tot het Gods tijd is om een voorspelling daadwerkelijk duidelijk te maken. Dit geeft critici en niet-gelovigen voldoende ruimte om wat men profetisch niet begrijpt te verdraaien en te bespotten.

In veel opzichten is mijn taak als profeet eenvoudig. Ik spreek en schijf wat God mij geeft. Zoals alle profeten weet ik niet altijd wat de betekenis is van datgene dat God geeft, totdat Hij meer openbaart. Mensen verwachten dat een profeet op de een of andere manier alles weet. Lees de verhalen maar eens van de profeten en je zult snel ontdekken dat zij niet alles ‘weten’ wat God aan het gegeven heeft. Jezus Christus was de enige uitzondering en zelfs Hij vertelde niet alles dat hij wist.

Profetie die door God gegeven wordt, op een vergelijkbare manier als toen Jezus Christus parabels en profetieën gaf, is niet bedoeld om gemakkelijk gezien of begrepen te worden. God is de bron en Hij heeft een doel, het ‘wanneer’ en ‘waarom’ is in Zijn handen. Hij geeft de profetieën en dan openbaart Hij de profetische gebeurtenissen. De Bijbel bevat vele voorbeelden van dergelijke zaken en dat zal in toekomstige preken besproken worden.

Tijdens het dienaarschap van Christus wilden de discipelen weten wat de betekenis van deze parabels en profetieën was. Christus gaf in het algemeen een weer eenvoudig antwoord en dat stelde hen tevreden op dat moment. De discipelen hebben echter nooit veel van deze parabels en profetieën begrepen, omdat ze geestelijk van aard zijn, tot zij op de Pinksterdag in 31 na Christus Gods geest ontvingen. En zelfs toen zij de rest van hun leven Gods apostelen waren aan/in het begin van de Kerk, begrepen zij dit nog altijd niet, omdat het bedoelt was voor de eindtijd, waarin wij nu leven.

De apostel Johannes, die het boek Openbaring schreef, wist voor meer dan 90% niet wat hij schreef. Ezechiel werd de profetie over Israel gegeven, over hun gevangenschap door de Assyriers, nadat ze door hen gevangen genomen waren. Als profeet werd hij bespot. Omdat men niet begreep dat deze profetieën voor een toekomstige tijd waren. Daniel heeft veel dingen geschreven over de eindtijd en hij wilde de betekenis van hetgeen hij schreef, weten. Maar God zei hem dat het niet voor hem bestemd was, niet voor de tijd waarin hij leefde.

De apostel Paulus begreep de profetie die hij neerschreef in 2 Tessalonicenzen 2 niet. En ook de apostel in het Filadelfia tijdperk van Gods Kerk, Herbert W. Armstrong begreep deze profetie niet. Het was namelijk niet voor hun tijd geschreven. Mr Armstrong begreep gedeeltelijk wat Christus profetische gesproken had in Mattheus 24, vooral vers 14, dat gaat over het ‘werk’ dat God hem opgedragen had te doen. Maar hij had geen idee wat de betekenis was van de daarop volgende verzen, vooral vers 15 dat gaat over de zaken die zouden gebeuren na zijn tijd. Het volgende tijdperk, Laodicea, zou de ‘gruwel der verwoesting’ meemaken, en dit zou een soort slachting teweegbrengen in de ‘geestelijke Tempel’, Gods eigen Kerk, na de apostase beschreven in 2 Tessalonicenzen 2.

Wie gelooft deze eenvoudige en zeer fundamentele profetische waarheden over Mattheus 24 en 2 Tessalonicenzen 2, zoals ze juist uitgelegd zijn? De critici van de Kerk van God – PKG? En hoe zit het met de leer van Herbert W. Armstrong? Gelooft de Kerk, die verstrooid in zovele splintergroepen, dat deze belangrijke gebeurtenissen op hen van toepassing zijn? Zeer weinigen geloven dit gedeeltelijk, maar niet allemaal. De overgrote meerderheid gelooft dit zeker niet. Zij geloven niet wat ik daarjuist neergeschreven heb.

Velen geloven niet in de Kerk tijdperken. De meesten geloven dat de afvalligheid (afvalligheid van de waarheid) van 2 Tessalonicenzen 2 niet is gebeurd en zij geloven dat de paus ‘de zoon des verderfs’ is. Zij begrijpen de meest fundamentele waarheid niet, dat dit gaat over een persoon: Joseph Tkach sr, die ‘de baas’ was in de Kerk. Deze man keerde zich tegen de waarheden van God en leidde de Kerk in deze afvalligheid. Hij werd ‘de mens der wetteloosheid’ en de ‘zoon des verderfs’, die de geestelijke ‘voorganger’ van de Kerk, Jezus Christus, verraadde. De acties van deze man zijn vele malen groter dan het fysieke (eerste) verraad van Jezus Christus door Judas Iskariot. Het geestelijke verraad van Joseph Tkach sr was vele malen erger dan het fysieke verraad van Judas.

Het blijft 27 Mei 2012

Wie gelooft wat ik als Gods profeet en eindtijd apostel tegen Gods Kerk gezegd heb? Alleen zij die de Kerk van God – PKG ondersteunen of deel van de Kerk uitmaken, die deze dag als de wederkomst van Christus bezien. Alle anderen bezien dit als dwaasheid en beweren dat dit het bewijs is dat ik verkeerd geweest ben. Dit is voor hen het bewijs dadt ik niet een ware profeet van God ben. Deze zelfde mensen geloofden dit voordien ook al niet en nu zijn ze alleen maar gesterkt en zijn ze ervan overtuigd dat zij gelijk hebben.

Degenen die het voordien geloofden, zijn degenen die het vandaag de dag nog altijd geloven1 De meeste mensen zullen zeggen: ‘hoe kan dat?… wat bedoel je hiermee?’ Dat is een milde reactie, maar anderen zijn ervan overtuigd dat ik het ‘helemaal gek geworden ben.

Er zijn mensen die mij beschuldigen van het ‘vergeestelijken’ van de dingen. Maar het proces van de roeping van mensen, de doop in water en Gods geest en de groei als Gods verwekte kinderen allemaal geestelijk. Zodra dat proces begint in iemands leven zal dat uiteindelijk leiden tot de verandering van het fysieke leven in een geestelijk leven, in Gods Familie Elohim.

De kern van het geschreven woord van God, de parabels, profetieën en het onderwijs van Jezus Christus zijn ook allen geestelijk. Zij die niet gedoopt zijn en al diegenen die geestelijk in slaap zijn (niet de stroom van Gods geest in hun leven hebben) kunnen niet ‘zien’ dat het geestelijk is. Daarom kan de ‘geestelijke’ betekenis van Mattheus 24 en 2 Tessalonicenzen 2, dat we zojuist besproken hebben, niet ‘gezien’ worden door zulke mensen. In plaats daarvan zegt men dat het klinkt als het ‘vergeestelijken’ van iets dat zij alleen fysiek kunnen zien.

Jezus sprak over vele zaken die mensen niet kunnen ‘horen’ of ‘zien’. Hij sprak over fysieke dingen die een geestelijke betekenis hadden. Op een bepaald moment is een groep van zijn volgelingen gestopt Hem te volgen, omdat zij de vraag stelde: ‘hoe kan dat?’ Ongetwijfeld waren er wel een paar die gedacht hebben dat Hij ‘helemaal gek geworden was’.

Christus zei: ‘Want Mijn vlees is ware spijs en mijn bloed is ware drank. Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, blijft i Mij en Ik in hem (Johannes 6: 55 – 56) Hij vertelde hen wat er zou gebeuren na Zijn dood, tijdens de jaarlijkse Paschadienst voor de Kerk. Men zou een klein stukje ongezuurd brood eten (geestelijk symbool van Zijn lichaam en Zijn leven) en een klein beetje wijn drinken (symbool voor Zijn bloed en Zijn leven).

Veel van zijn volgelingen die dit hoorden reageerden als volgt: ‘dit is te moeilijk(zoiets is gewoonweg niet te geloven) Hoe kan iemand zoiets aanhoren? (Johannes 6: 60)

Hun opmerkingen zijn een uiting van hun houding en ongeloof, niemand kon naar zoiets luisteren, omdat het simpelweg niet geloofwaardig is. Dat staat er dat daarna vele mensen stopten met Hem te volgen. Zij konden het alleen fysiek begrijpen en geen enkele Jood zou menselijk bloed drinken of menselijk vlees eten.

Dat is de algemen reactie op de leer van Christus. De wereld kan niet begrijpen wat Hij zei, want al zijn leringen waren geestelijk van aard. Profetieën zijn ook geestelijk, alhoewel er fysieke gebeurtenissen bij betrokken zijn. Net zoals Christus over fysieke dingen sprak, die een geestelijke betekenis hebben. Dus ja, God heeft mij de verantwoordelijkheid gegeven om de geest van Zijn woord te onderwijzen. Maar dit kan niet verdraaid worden en dan beweren dat de dingen op de een of andere manier ‘vergeestelijkt’ worden, zonder enige fundering en openbaring van God.

27 Mei is voorbij gegaan, dus hoe kan ik dan zeggen dat dit nog altijd de dag van Christus’ wederkomst is? Het antwoord is een kwestie van Gods openbaring, die geestelijk van aard is, maar een duidelijk fysiek resultaat heeft. Het is profetisch. Ik wist niet wat het betekent als er staat dat dit ‘de dag’ van Christus’ komst is. Ik zag het fysiek, tot God openbaarde dat het geestelijk is. In de preek die gegeven is op de Pinksterdag (27 Mei) is het duidelijk geworden dat de taak van de 2 getuigen er op zit. Het werk van de 2 getuigen is geëindigd op de wekelijkse Sabbat, 26 Mei. Na de voltooiingvan de tijd die God gegeven is voor hun getuigenis, de periode van 1.260 dagen.

De opdracht van die fase van het werk van God is volbracht, net zoals de opdracht van Herbert W. Armstrong, na zijn dood, volledig volbracht, geëindigd is, aan het eind van het Filadelfia tijdperk. Nu het werk van de 2 getuigen is voltooid is er een laatste fase van Gods werk dat gedaan moet worden, voor Zijn Zoon letterlijk naar deze aarde terugkomt als Koning der koningen. Hoe kan men dan zeggen dat 27 Mei de ‘dag’ van Zijn komst is en de waarheid spreken? Het antwoord is spannend, opwindend en inspirerend voor diegenen die God geloven en het is onzin voor diegenen die God niet geloven. Zo eenvoudig is het!

Hoewel mijn werk als een van Gods eindtijdgetuigen erop zit, gaat mijn werk als profeet en apostel verder. De zaken die geschreven staan in het boek ‘2008 – Gods Laatste Getuigenis’ wordt nu door God aan deze wereld bekend gemaakt. De tijd van ‘een getuige’ van God te zijn is voltooid en net zoals in de voorbije 6.000 jaar gelooft niemand God, behalve een paar die God geroepen heeft en hen Zijn woorden heeft laten ‘zien’.

Gods Dag

Nu is God aan de beurt. Het is Gods ‘tijd’ om af te rekenen met een ongelovige wereld! Gods dag is aangebroken en dat is de dag van Christus’ wederkomst.

In een recente preek, getiteld ‘Gods Barmhartigheid’ werd de profetie in Ezechiel 12 besproken, die over deze tijd gaat. Vanaf het begin der tijden heeft God profetieën gegeven door Zijn dienaren. Deze profetieën moesten neergeschreven worden en gaan over het eind van het tijdperk van de mens en het begin van Zijn heerschappij over deze aarde, door Zijn Messias (Grieks: Christus).

De laatste profetie die God gegeven heeft in deze 6.000 jarige periode bevat een werk, dat God Zijn twee eindtijdgetuigen gaf te doen in de korte periode van 3 ½ jaar. De opeenstapeling van eindtijdprofetieën in de 6.000 jarige geschiedenis wordt uitvergroot in het boek ‘2008 – Gods Laatste Getuigenis’.

Zoals God inspireerde wat er in dit boek staat, openbaarde Hij ook de datum die Hij de wereld wilde laten weten, over de wederkomst van Zijn Zoon, als Koning der koningen, naar deze aarde. Het is een profetische dag die God gegeven heeft. En dat was de Pinksterdag van 2012. Maar wat ons niet door God verteld werd, is dat dit een profetische dag was. Dus hebben wij ons voorbereid op een letterlijk fysiek eendaags evenement. 27 Mei 2012 is gekomen en gegaan, maar het is de profetische dag van Christus’ komst!

Men kan razen en tieren, dit belachelijk maken en veroordelen zoveel ze willen en ik begrijp hun frustratie en ongeloof. Maar ik kan alleen maar geven wat God mij geeft. Dat is mijn taak en werk. Voor diegenen die God geloven.. wij volgen waarheen en hoe Hij ons leidt. Wij blijven ‘vooruit gaan’ op de ‘weg’ waarop God ons leidt.

In Ezechiel verklaart God dat er een tijd zal komen waarin mensen niet langer kunnen zeggen dat wat Hij door Zijn profeten gezegd heeft ‘mislukt’ is of ‘uitgesteld’ (naar een toekomstige tijd). Dit is namelijk precies wat er gebeurd is in de voorbije paar jaar, vooral de tijd vlak voor 27 Mei 2012.

De Kerk die verstrooid werd, heeft inderdaad allerlei opmerkingen gemaakt over wat er in ‘2008 – Gods Laatste Getuigenis’ geschreven staat. Maar dit komt van God, door een van Zijn profeten. Herhaalde malen is gezegd dat ‘al dat daarin geschreven staat, niet gebeurd is’. Er zijn bepaalde Donders en Trompetten die nog niet geklonken hebben. Dus de conclusie van anderen dat ik geen profeet ben en dat alle profetieën niet gebeurd zijn, is niet waar.

Terwijl dit jaar voortschreedt is de verstrooide Kerk er alleen maar meer van overtuigd dat de tijd van de wederkomst van Christus verder weg is (Hebreeuws: verder weg in de tijd) omdat zij geloven dat de gebeurtenissen van de eindtijd nog vele jaren verwijderd is, voor Christus terug kan keren.

God verklaart door Ezechiel dat de ‘tijd’ van de profetie niet langer als ver weg in de tijd gezien zal worden en dat zij pas later vervuld zal worden. God zegt dat de mens niet langer zal kunnen zeggen dat ‘alle profetieën in het water gevallen zijn’ God zegt dat er een tijd komt waarin Hij alles zal doen wat Hij door Zijn profeten gezegd heeft. Hij zegt ook wanneer deze dingen zullen gebeuren, ze zullen gebeuren. ‘Gij zult weten dat Ik de Eeuwige ben’ (korte samenvatting van Ezechiel 12: 20 – 28)

God heeft mij opgedragen Zijn woorden neer te schrijven: Daarom zeg tot hen: zo zegt de Here HERE: geen van mijn woorden zal nog langer worden uitgesteld. Het woord dat Ik spreken zal, zal in vervulling gaan, luidt het woord van de Here HERE (Ezechiel 12: 28)

Pinksteren tot Pinksteren

God heeft een groot doel met ‘wanneer’ en ‘hoe’ Hij Zijn woord onthult. De jaarlijkse Feestdagen van God openbaren Zijn plan van redding voor de mensheid.

Het Pascha openbaart het exacte tijdstip van de dood van Christus. Het Paschalam dat voor de mensheid geofferd werd, werd op de Paschadag in 31 na Christus geofferd. Het ‘garf offer’ geeft de exacte timing weer van het moment dat Jezus Christus als garfoffer aangenomen werd. Dit was op zondagmorgen tijdens de Dagen van Ongezuurde Broden, nadat Hij was opgestaan aan het eind van de Sabbat, in 31 na Christus.

Pinksteren bevat een belangrijke betekenis en vervulling van de gebeurtenissen. Op Pinksteren kregen de Israelieten de wet van God, op de Berg Sion. Op Pinksteren in 31 na Christus werd de heilige geest uitgestort over de Kerk (dit openbaart de enige manier waarop Gods wet nageleefd kan worden. De Israelieten konden Gods wet niet naleven, ook al hadden zij de wet gekregen). Die dag begon de Kerk en de grote voorbereiding van de 144.000 Eerstelingen, die met Jezus Christus, bij Zijn wederkomst, zullen regeren. Zij allen zullen samen met Hem terugkeren op Pinksteren.

De Pinksterdag (27 Mei 2012) die de Kerk onlangs gevierd heeft, is de ‘dag’ van Christus’ wederkomst, precies zoals God zegt dat het zou zijn. Maar deze dag is een profetische dag.

God heeft profetie aan Daniel gegeven (de profetie van de 70 weken) die gaat over Christus’ 1ste en 2de komst. Het deel van deze profetie over Christus 1ste komst wordt zelfs door vele traditionele Christenen begrepen. God heeft gezegd dat de Messias ‘afgesneden zou worden in het midden van de week’. Deze week is de laatste week van de profetie van de 70 weken. Vele mensen, die in de wereld bekend staan als ‘Bijbelgeleerden’, begrijpen dat dit een profetische week is, met 7 dagen. En dat Christus ‘afgesneden is’ in het midden van de week… 3 ½ jaar in Zijn dienaarschap… toen Hij gedood werd als ons Pascha.

God openbaart aan Zijn dienaren, door inspiratie, de betekenis van zulke dingen.. dat deze ‘profetische dag’ letterlijk een (1) jaar is. Er is zelfs een bepaald vers waarin God laat zien dat een ‘profetische dag’ 1.000 jaar is.

Er staat een profetie in het boek Joel, dat aangehaald wordt op Pinksteren in 31 na Christus door de apostel Petrus. Dit gaat om het begin van een grotere vervulling van de betekenis van Pinksteren. En op die Pinksterdag begon Gods eigen Kerk. Toen werd de heilige geest over hen uitgestort.

Nadat Joel geprofeteerd had over uitstorting van Gods gest, een gebeurtenis die daadwerkelijk in de Kerk begon op Pinksteren in 31 na Christus, gaat hij verder met profetische zaken voor de eindtijd. Deze gebeurtenissen worden vermeldt in het boek ‘2008 – Gods Laatste Getuigenis’. God heeft nu de profetische timing voor de vervulling van deze gebeurtenissen geopenbaard.

Ik zal wonderen geven in de hemel en op de aarde, bloed en vuur en rookzuilen. (Hebreeuws: kolommen) 31 De zon zal veranderd worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en geduchte dag des HEREN komt. (Joel 2: 30 – 31)

Deze ‘dag des Heren’ is een profetische dag waarvan de vervulling een jaar zal duren. Deze dag is begonnen op Pinksteren 2012 en zal eindigen op Pinksteren 2013. God heeft geopenbaard dat 27 Mei 2012 de ‘profetische dag’ voor de terugkeer van Zijn Zoon als Koning der Koningen is. De vervulling hiervan zal een jaar duren. Dit is net zo waar als de profetie dat Christus in het midden van de week ‘afgesneden’ zou worden, 3 ½ dag. De vervulling van deze 3 ½ dag hebben 3 ½ jaar geduurd.

Gods wegen zijn niet onze wegen (Jesaja 55:8) De mens heeft altijd God verworpen, behalve diegenendie God geroepen heeft, met een doel, en wie Hij Zijn ware wegen gegeven heeft. God heeft het recht en het voorrecht om de dingen op Zijn manier te doen. Hij kan Zijn woorden, die Hij door Zijn profeten geeft, openbaren op de manier die Hij verkiest.

Er zijn veel mensen die zulke profetische uitspraken ‘haten’ omdat ze een hekel hebben aan Gods wegen. De zaken die geschreven staan in ‘2008 – Gods Laatste Getuigenis’ zijn niet mijn eigen ideeën. Ze zijn door God aan een van Zijn profeten gegeven. En degenen die God haten hebben ook een hekel aan Zijn profeten en zien hen, hun daden en woorden, als arrogant en trots. Ik kan daar niets aan doen en ik wou dat het niet zo was. Ik ben de ontvanger van haat en spot en dat is geen plezierige positie om je in te bevinden. Ik aanvaard echter graag alles wat God mij geeft te delen in het werk om Hem en Zijn Zoon te verheerlijken.

Niemand van Gods profeten en niemand van Gods mensen kan anderen wat van God komt, de waarheid, bewijzen of laten zien. Dat is Gods taak! Hij zegt dat Hij dat zal doen. En voor mensen die in deze eindtijd leven, zal Hij dat doen in de profetische ‘Dag des Heren’. Dit zal vervuld worden in het jaar, van Pinksteren tot PInksteren. De Donders van Openbaring zal progressief luider worden en de Trompetten van Openbaring zullen dit jaar klinken! Alleen God kan Zijn eigen woorden aan de mensheid laten zien. De 1ste Trompet heeft geklonken op 14 December 2008 en nu zal de rest van de Trompetten volgen.

God zegt over de 2 getiugen dat Hij hen zal doen ‘staan’ voor anderen. God zal bewijzen dat Zijn woorden en werk dat Hij hen heeft laten doen, waar is. En dit geldt ook voor de rest van Gods Kerk, de 2 getuigen weerspiegelen Gods werk, in deze eindtijd. Hij zal al Zijn mensen doen ‘staan’ voor deze wereld. Op Zijn tijd en op Zijn manier.

God zal Zijn woorden doen ‘staan’ voor alle mensen die op deze aarde leven. God heeft een plan: Hij zal miljoenen mensen redden en het nieuwe tijdperk doen ingaan, wanneer Zijn Zoon 1.000 jaar lang over deze aarde zal regeren. In deze profetische ‘Dag des Heren’ gaat God 63.000 mensen bevrijding aanbieden. Deze groep bestaat uit diegenen die gedoopt zijn voor de apostase in 1994. Dit betekent echter ook dat in deze ‘profetische dag’ God Zijn verstrooide Kerk dit hele komende jaar door elkaar zal schudden door de dood van de 7.000 personen, die met name genoemd worden. Zij zullen niet in het Millennium mogen voortleven.

Gods laatste dag is begonnen!